Эпіграма
Эпіграма (па-грэцку: epigramma — надпіс) — у антычнай літаратуры невялікі афарыстычны зварот да нейкай агульнавядомай асобы з пажаданьнем або ўсхваленьнем. Першапачаткова эпіграмы пісаліся на сьценах малітоўняў, пастаментах помнікаў, каштоўным посудзе і г. д. Пазьней тэматычныя рамкі эпіграмы пашырыліся, увабраўшы ў сябе дыдактычныя і філязофскія сэнтэнцыі, любоўныя, сатырычныя і іншыя матывы. Майстрамі старажытнагрэцкай і лацінскай эпіграмы былі Сіманід, Асклепіяд, Калімах, Катул, Марцыял.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4
 |
Гэта — накід артыкула па літаратуры. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |