Μύτη
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μύτη | ||
| ||
| Οι σκύλοι έχουν εξαιρετικά ευαίσθητες μύτες. | ||
| Πληροφορίες | ||
| Λατινική ονομασία: | Nasus | |
|---|---|---|
| Terminologia Anatomica: | A06.1.01.001 A01.1.00.009 | |
| FMA: | 46472 | |
Η μύτη, από ανατομικής απόψεως, είναι ένα εξόγκωμα στα σπονδυλωτά που αποτελείται από τα ρουθούνια με τα οποία εισπνέεται και εκπνέεται ο αέρας κατά τη λειτουργία της αναπνοής, σε συνδυασμό με το στόμα. Επίσης, με τη μύτη επιτελείται η όσφρηση στους ανθρώπους και τα ζώα. Στη μύτη υπάρχουν συνήθως τρίχες οι οποίες συνεισφέρουν στο φιλτράρισμα του εισερχόμενου αέρα από τη σκόνη. Πίσω από την μύτη υπάρχει ο οσφρητικός βλεννογόνος και τα ιγμόρεια. Πίσω από τη ρινική κοιλότητα, ο αέρας περνά μέσα από το φάρυγγα, από κοινού με το πεπτικό σύστημα, και στη συνέχεια στο υπόλοιπο αναπνευστικό σύστημα.[1] Στους ανθρώπους, η μύτη βρίσκεται κεντρικά στο πρόσωπο και χρησιμεύει ως μια εναλλακτική αναπνευστική δίοδο ειδικά κατά τη διάρκεια του θηλασμού για τα βρέφη. Στους ανθρώπους και γενικά στα σπονδυλωτά η μύτη είναι ένα όργανο που προεξέχει είτε λιγότερο είτε περισσότερο (όπως στους ελέφαντες), ενώ στα κητώδη η μύτη έχει μειωθεί μόνο στα ρουθούνια. Η ευαισθησία στην όσφρηση είναι διαφορετική σε κάθε είδος. Τα σκυλιά, τα οποία έχουν υγρή μύτη, έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη όσφρηση.
Κλιματισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μύτη είναι μέρος του αναπνευστικού συστήματος, βοηθώντας στην αναπνοή οξυγόνου και απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα (CO₂). Ως ενδιάμεσος μεταξύ του σώματος και του εξωτερικού κόσμου, η μύτη και οι σχετιζόμενες δομές συχνά εκτελούν επιπρόσθετες λειτουργίες που αφορούν την εισροή αέρα, όπως για παράδειγμα την αύξηση της θερμοκρασίας του και/ή την ύγρανσή του, επίσης τινάζοντάς τον αν διακινείται και ως επί το πλείστον ανακτώντας υγρασία από τον αέρα πριν την εκπνοή του (όπως συμβαίνει με αποτελεσματικότητα στις καμήλες). Η μύτη έχει συχνά εσωτερικές τρίχες για να σταματούν ανεπιθύμητα σωματίδια να εισέλθουν στους πνεύμονες.
Αίσθηση προσανατολισμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η υγρή μύτη των σκύλων είναι χρήσιμη για την αντίληψη της κατεύθυνσης. Οι ευαίσθητοι υποδοχείς κρύου του δέρματος ανιχνεύουν τον τόπο όπου η μύτη ψύχεται περισσότερο και αυτή είναι η κατεύθυνση από όπου προέρχεται μιας συγκεκριμένη μυρωδιά που το ζώο απλά αναγνώρισε.[2]
Ανατομική κατασκευή αναπνευστικών οργάνων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα αμφίβια και τα δίπνοα, τα ρουθούνια ανοίγουν σε μικρούς σάκους που, με τη σειρά τους, ανοίγουν στο μπροστινό τμήμα της οροφής του στόματος μέσω της ρινικής χοάνης. Αυτοί οι θύλακες περιέχουν ένα μικρό ποσό οσφρητικού επιθηλίου, το οποίο στην περίπτωση της caecilians (;) επίσης σχηματίζει μια σειρά από γειτονικά πλοκάμια. Παρά τη γενική ομοιότητα στη δομή με εκείνες των αμφιβίων, τα ρουθούνια των δίπνοων δεν χρησιμοποιούνται για την αναπνοή δεδομένου ότι αυτά τα ζώα αναπνέουν από το στόμα τους.
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
-
Οι ελέφαντες έχουν προβοσκίδες.
Δείτε ακόμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανδριτσόπουλος Κωνσταντίνος. «Αναπνευστικό σύστημα Ανατομία-Φυσιολογία». σελ. 17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.
- ↑ Dijkgraaf S.;Vergelijkende dierfysiologie;Bohn, Scheltema en Holkema, 1978, ISBN 90-313-0322-4
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ανατομία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |