Τέοντορ Χόις
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Τέοντορ Χόις | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος της Γερμανίας | |
| Περίοδος 13 Σεπτεμβρίου 1949 – 12 Σεπτεμβρίου 1959 | |
| Καγκελάριος | Κόνραντ Αντενάουερ |
| Προκάτοχος | Η θέση δημιουργήθηκε |
| Διάδοχος | Χάινριχ Λίμπκε |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 31 Ιανουαρίου 1884, Μπράκενχαϊμ, Γερμανική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 12 Δεκεμβρίου 1963 (79 ετών) Στουτγκάρδη, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας |
| Εθνότητα | Γερμανική |
| Πολιτικό κόμμα | Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (1948-1963) Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (1947-1948) Γερμανικό Δημοκρατικό Κόμμα (1918-1933) Προοδευτικό Λαϊκό Κόμμα |
| Σύζυγος | Έλι Χόις-Κναπ (1881-1952) |
| Παιδιά | 1 |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Μονάχου |
| Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
| Θρήσκευμα | Λουθηρανισμός |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τέοντορ Χόις (γερμανική γλώσσα: Theodor Heuss, 31 Ιανουαρίου 1884 – 12 Δεκεμβρίου 1963) ήταν πρόεδρος της Γερμανίας από τo 1949 ως τo 1959.
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1884 στο Brackenheim κοντά στο Χαϊλμπρόν. Σπούδασε ιστορία τέχνης και πολιτικές επιστήμες στο Μόναχο και στο Βερολίνο. Έλαβε το διδακτορικό του το 1905 στο Μόναχο. Το 1908 παντρεύτηκε την Elly Heuss-Knapp (1881-1952), με την οποία απέκτησε ένα γιο. Μετά τις σπουδές του εργάστηκε ως πολιτικός δημοσιογράφος. Από 1912 έως 1918 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας Neckarzeitung στο Χαϊλμπρόν. Στο Βερολίνο, εργάστηκε ως συντάκτης για το εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο Deutsche Politik ("Γερμανική Πολιτική"). Το 1910 εντάχθηκε στο Λαϊκό Προοδευτικό Κόμμα (Fortschrittliche Volkspartei), στο οποία έχει προσληφθεί μέχρι το 1918. Μεταξύ το 1923 και το 1926 δημοσίευσε το περιοδικό Die Deutsche Nation («Το γερμανικό Έθνος»). Έγινε μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (Deutsche Demokratische Partei, DDP), το πολιτικό κληρονόμο του Fortschrittliche Volkspartei, το 1918 και ήταν μέλος του Ράιχσταγκ απο το 1924 - 1928 και το 1930 έως 1933. Το 1933, μαζί με τους συναδέλφους του βουλευτές του DDP, ψήφισε υπέρ της Εξουσιοδοτικού Νόμου (Ermächtigungsgesetz) κατά την προσωπική του στάση, αλλά υποτάσσοντας την πειθαρχία κόμμα, στη χορήγηση δικτατορικών εξουσιών στον Χίτλερ.
Μετά τη λήξη της θητείας του στο Ράιχσταγκ, όταν η Γερμανία έγινε μονοκομματικό κράτος, επέστρεψε στην ιδιωτική ζωή. Κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ έμεινε σε επαφή με ένα δίκτυο φιλελευθέρων, που συντάχθηκε με τη γερμανική αντίσταση στο τέλος του πολέμου, αλλά δεν ήταν ενεργό μέλος.
Μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο πρώτος Υπουργός Πολιτισμού στο κρατίδιο της Βάδης - Βυτεμβέργης. Το 1946 και 1947 δίδαξε ιστορία στην Στουτγκάρδη. Ως συνιδρυτής του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (Demokratische Volkspartei), το οποίο αποτελεί σήμερα το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας στην Βάδης-Βυρτεμβέργη, ήταν μέλος στο κοινοβούλιο του κρατιδίου την περίοδο 1946 - 1949. Το 1948, Ο Χόις πήρε τον τίτλο του επίτιμου καθηγητή στο Technische Hochschule Στουτγάρδης. Τον Δεκέμβριο του 1948 εξελέγη επικεφαλής του νεοσύστατου Ελεύθερου Δημοκρατικό Κόμματος (Freie Demokratische Partei) της Δυτικής Γερμανίας και του Βερολίνου. Το 1948 ήταν μέλος του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου (Parlamentarischer Rat) με σημαντική επιρροή για τη σύνταξη του Grundgesetz, του Συντάγματος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Μετά την εκλογή του πρώτου γερμανικού Bundestag, εξελέγη πρόεδρος από την Ομοσπονδιακή Συνέλευση (Bundesversammlung) νικώντας τον σοσιαλδημοκράτη ηγέτη Κουρτ Σουμάχερ. Το 1954 επανεξελέγη με την αντιπολίτευση και δεν κατέχει το αξίωμα αυτό μέχρι το Σεπτέμβριο του 1959. Ο ίδιος αρνήθηκε τρίτη θητεία στο αξίωμα, καθώς αυτό θα απαιτούσε την αλλαγή του συντάγματος.
Την Ελλάδα την χαρακτήρισε ως πνευματική του πατρίδα.
Πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 1963.
Ποιήματα/άρθρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Gestalten und Gestalter: Lebensgeschichtliche Bilder, herausgegeben von Theodor Heuss [Autor: Friedrich Naumann]. Walter de Gruyter, Berlin/Leipzig 1919
- Deutsche Gestalten. Goldmann, München 1975, ISBN 3-442-11130-7 [andere Ausgaben ab 1947]
- Justus von Liebig: Vom Genius der Forschung. Hoffmann und Campe, Hamburg 1942
- Friedrich Naumann: Der Mann, das Werk, die Zeit. Siebenstern-Taschenbuch-Verlag, München/Hamburg 1968
- Robert Bosch: Leben und Leistung. Erweiterte Neuausgabe, Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart 2002, ISBN 3-421-05630-7
- Hans Poelzig: Bauten und Entwürfe. Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart 1985, ISBN 3-421-02835-4
- Zur Kunst dieser Gegenwart: 3 Essays. Wunderlich, Tübingen 1956
- Schattenbeschwörung: Randfiguren der Geschichte. Klöpfer und Meyer, Tübingen 1999, ISBN 3-931402-52-5
- Wanderung durch deutsches Schicksal. Bertelsmann, Gütersloh 1961
- Hitlers Weg: Eine historisch-politische Studie über den Nationalsozialismus. Union, Stuttgart, 1932 (Zu Lebzeiten verhinderte Heuss einen Nachdruck.)
- Hitlers Weg: Eine Schrift aus dem Jahre 1932. Wunderlich, Tübingen 1968
- Vorspiele und Gestalten. Hyperion-Verlag, Freiburg i. Br. 1959
- Vor der Bücherwand: Skizzen zu Dichtern und Dichtung. Wunderlich, Tübingen 1961
- Erinnerungen 1905—1933. Fischer Bücherei, Frankfurt a. M./Hamburg 1965
- Vorspiele des Lebens: Jugenderinnerungen. Büchergilde Gutenberg, Frankfurt a. M. 1966
- Schwaben: Farben zu einem Portrait. Wunderlich, Tübingen 1967
- Berlin und seine Museen. Knorr und Hirth, München/Ahrbeck/Hannover 1966
- Die großen Reden. Deutscher Taschenbuch Verlag, München 1967
- Tagebuchbriefe: 1955/1963. Wunderlich, Tübingen/Stuttgart 1978
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δημήτριος Κ. Αποστολόπουλος, Η πρώτη επίσημη επίσκεψη προέδρου της Ο.Δ. Γερμανίας στο εξωτερικό (Ελλάδα, Μάιος 1956): Γερμανική εξωτερική πολιτική και ελληνικές προσδοκίες, Κλειώ,τ/χ4, (Δεκέμβριος 2007),σελ.7-25
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- stiftung-heuss-haus.de (Γερμανικά)
- bundespraesident.de (Γερμανικά)
- theodor-heuss-museum.de (Γερμανικά)
- derhistoriker.de[νεκρός σύνδεσμος] (Γερμανικά)
- tha.fnst.org[νεκρός σύνδεσμος] (Γερμανικά)
- theodor-heuss-stiftung.de (Γερμανικά)
- Επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Δυτικής Γερμανίας Τέοντορ Χόυς στην Αθήνα [1]
