Amonia tioglikolato

Amonia tioglikolato
Kemia strukturo de la Amonia tioglikolato
Alternativa(j) nomo(j)
Tioglikolato de amonio Merkaptoacetato de amonio
Kemia formulo	HSCH2CO2NH4
CAS-numero-kodo	5421-46-5
ChemSpider kodo	20239
PubChem-kodo	21534
Fizikaj proprecoj
Aspekto	Senkolora likvaĵo kun naŭziga karakteriza odoro
Molmaso	109,14912 g mol−1
Smiles	[O-]C(=O)CS.[NH4+]
Denseco	1,23 g/cm3
Bolpunkto	225.50 °C
Mortiga dozo (LD50)	165 mg/kg 105 mg/kg (rato, intravejna) 380 mg/kg (buŝa, kuniklo) (muso, intraperitonea)
Sekurecaj Indikoj
Risko	R22
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero Xn Noca por la sano
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
GHS Signalvorto	Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H290, H301, H317
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P280, P301+310, P302+352, P310
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Amonia tioglikolato, tioglikolato de amonio aŭ HSCH₂CO₂NH₄ ankaŭ konata kiel salo de la konstanta onda hararo (aŭ permanenta hararanĝo), estas amonia kemia substanco de la tioglikolata acido aŭ "HSCH₂CO₂H".

Reakcioj

Ĉar tioglikolato de amonio estas salo de malforta acido kaj malforta bazo, la solvaĵo estigas la jenan kemian ekvilibron:

HSCH₂COO⁻ + NH₄⁺ ⇌ HSCH₂COOH + NH₃

Tioglikolato, siavice, kapablas rompi la dusulfidajn pontojn (-HS²⁻), plenigante unuflanke per hidrogeno kaj aliflanke estigante novan dusulfidon.

${\mathsf {{\underset {(keratina\;dusulfido)}{R-S-S-R}}+2\;{\underset {(amonia\;tioglikolato)}{HSCH_{2}COONH_{4}}}\ {\underset {oksidigo}{\overset {reduktigo}{\rightleftarrows }}}}}$

${\mathsf {\rightleftarrows {\underset {(sulfohidrila\;cisteino)}{R-SH}}+{\underset {(miksa\;dusulfida\;cisteino)}{R-S-S-CH_{2}COONH_{4}}}\;\;}}$

La kemio de la hararanĝo

Solvaĵo da amonia tioglikolato enhavas multe da liberamonio, kiu ŝvelas la hararon, igante ĝin akvotrapenetrebla. La tioglikolata acido en la solvaĵo de amonia tioglikolato reduktas la ligojn de dusulfida cistino en la kortekso de la hararo. Iusence, la tioglikolato forigas la krucigitajn ligilojn. Post lavado, la hararo estas traktata per milda solvaĵo da hidrogena peroksido, kiu oksidigas la cisteinojn reen al cistino. Ĉi-novaj kemiaj ligoj donas la necesan strukturan rigidecon por la bonsukcesa hararanĝo.

La rigidiga procezo estas iom familiara al la vulkaniga proceso de kaŭĉuko, kie ordinaraj polisulfidaj ligiloj uziĝas por krucigi la polimerajn ĉenojn. Tamen, ne ĝuste kiel la dusulfidaj ligoj estis antaŭ ol la permanenta hararanĝo. Kiel rezulto, la hararo fariĝas pli malforta ol antaŭe kaj ripetataj aplikoj de la produkto povas eventuale kaŭzi hardamaĝon.

Ĉar la polaraj molekuloj estas malpli volatilaj ol ne-polaraj, la glikolata anstataŭanto igas la tiolon ne volatilan kaj do malpli bonodora. Aldona avantaĝo estas ke glikolato donas iom da solvebleco en akvo. Preskaŭ certe oni povus uzi amonian glikolaton por plibeligi la haranĝon malgraŭ la seriozaj flarkonsekvencoj.

Literaturo

• Santa Cruz Biotecnology
• Chemical Book
• The Good Scents Company
• Hair Growth and Disorders, Ulrike Blume-Peytavi, David A. Whiting, Ralph M. Trüeb
• Occupational, Industrial, and Environmental Toxicology, Michael I. Greenberg
• Hair and Hair Care, Dale H. Johnson
• Encyclopedia of Chemical Processing and Design: Volume 12 - Corrosion to ..., John J. McKetta Jr
• Magnesium Compounds—Advances in Research and Application: 2013 Edition
• The Chemistry Of Synthetic Dyes, Volume 4, K Venkataraman