Wikipedia, Entziklopedia askea
Berkelioa 97
Kurioa ← Berkelioa → Kalifornioa
Izena , ikurra , zenbakia Berkelioa, Bk, 97 Serie kimikoa aktinidoak Taldea , periodoa , orbitala - , 7 , f Masa atomikoa (247) g/mol Konfigurazio elektronikoa [Rn ] 5f9 7s2 Elektroiak orbitaleko2, 8, 18, 32, 27, 8, 2 Egoera solidoa Dentsitatea (0 °C, 101,325 kPa) (beta) 13,25 g/L Urtze-puntua (beta) 1.259 K (986 °C , 1.807 °F ) Lurrun-presioa
P /Pa
1
10
100
1 k
10 k
100 k
T /K
Kristal-egitura hexagonala Oxidazio-zenbakia(k) 3 , 4Elektronegatibotasuna 1,3 (Paulingen eskala) Ionizazio-potentziala 1.a: 601 kJ/mol Eroankortasun termikoa (300 K) 10 Berkelioaren isotopoak
iso
UN
Sd-P
D
DE (MeV )
DP
245 Bk
Sintetikoa
4,94 e
ε
0,810
245 Cm
α
6,455
241 Am
246 Bk
Sintetikoa
1,8 e
α
6,070
242 Am
ε
1,350
246 Cm
247 Bk
Sintetikoa
1.380 e
α
5,889
243 Am
248 Bk
Sintetikoa
> 9 u
α
5,803
244 Am
249 Bk
Sintetikoa
330 e
α
5,526
245 Am
SF
-
-
β-
0,125
249 Cf
Berkelioa elementu kimiko sintetiko bat da, Bk ikurra eta 97 zenbaki atomikoa dituena. Aktinidoen serieko elementu metaliko erradioaktiboa da. Elementu honen lehen sintesia amerizioa alfa partikulez (helio -ioiez ) bonbardatuz ekoiztu zen. Bere izena Berkeleyn (Kalifornia ) dagoen Kaliforniako Unibertsitateari zor dio. Berkelioa sintetizatutako bosgarren elementu transuranidoa izan zen.
249 Bk isotopoaren (314 eguneko erdibizitza ) kantitate adierazgarria sintetizatu ahal izan da, bere zenbait propietate kimiko zehazteko adina. 2004rako oraindik ez zen forma elementalean isolatu, baina badirudi tenperatura altuan erraz oxidatzen den metal zilarkara dela eta azido mineral diluituetan disolbatzen dela.