راکابیلی
 | این مقاله به دلیل خطای یادکرد نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
| راکابیلی | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | |
| ریشه‌های فرهنگی | اوایل تا میانه دهه ۱۹۵۰، ایالات متحده |
| سازهای معمول | |
| فرم‌های مشتق‌شده | |
| ژانرهای درهم‌آمیخته | |
راکابیلی یا راکِبیلی (انگلیسی: Rockabilly) از قدیمی‌ترین سبک‌های موسیقی راک اند رول است که ریشه‌اش به اوایل دهه ۱۹۵۰ در ایالات متحده (به‌ویژه ایالت‌های جنوبی آمریکا) بازمی‌گردد. به‌لحاظ سبکی حاصل آمیزش سنت موسیقایی غرب آمریکا از جمله موسیقی کانتری با سبک ریتم و بلوز است در مسیری که نهایتاً به راک اند رولِ کلاسیک ختم می‌شود. برخی نیز این سبک را آمیزه‌ای از بلوگرس و راک اند رول دانسته‌اند. واژهٔ «راکابیلی» خود ترکیبی از واژه‌های راک (از راک اند رول) و هیلبیلی است که این دومی نامی بود که به موسیقی کانتری در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی گفته می‌شد.
ویژگی‌های بارز سبک راکابیلی عبارتند از: ریتم‌های قوی، استفاده از تحریر در خوانندگی (vocal twang) و به‌کارگیری اکوی نوار (tape echo).
بزرگانی همچون جانی کش، بیل هیلی، بادی هالی، الویس پریسلی، کارل پرکینز، باب لومن و جری لی لوئیس در شکل‌گیری و محبوبیت این سبک سهم عمده داشته‌اند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rockabilly». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
