Alcelafinos

Alcelafinos
Alcelaphinae
Alcélafos, damaliscos e ñus
Rango fósil: mioceno - actualidade

Alcelaphus buselaphus

Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Subfilo:	Vertebrata
Clase:	Mammalia
Orde:	Artiodactyla
Suborde:	Ruminantia
Familia:	Bovidae
Subfamilia:	Alcelaphinae Brooke, 1876
Tribo:	Alcelaphini Rochebrune, 1883

Xéneros e Especies

Véxase o texto

A dos alcelafinos (Alcelaphinae) é unha subfamilia de mamíferos artiodáctilos ruminantes da familia dos bóvidos.^[1]

A subfamilia comprende catro xéneros de antílopes de tamaño de mediano a grande que se distribúen amplamente, agrupados en grandes rabaños, polas sabanas da África subsahariana. Teñen características moi semellantes, polo que se reúnen nuha soa tribo, a dos alcelafininos (Alcelaphini).

Inclúe os alcélafos, os damaliscos, os ñus, e outras especies parecidas.

Características

Os alcelafinos son antílopes grandes con algunhas características moi peculiares:^[2]^[3]

Todos eles teñen alzada (as agullas ou a cruz, as articulacións das extremidades anteriores) moi altas, bastante máis que as ancas, e a cara —a miúdo longa e estreita— cunha aparencia ruda, pouco bovina.

Pódense distinguir tres tipos inconfundíbeis:

o topi e os seus afíns (todos os damaliscos) son os máis normais;
os alcélafos distínguense ben polo se dorso claramente descendente, e pola súa cabeza moi longa, coroada por unha especie de prolongamento no que se insiren os cornos;
os membros de ambos os grupos antecitados teñen a cola bordeada por unha especie de flocos de pelos tesos e negros na parte exterior (agás no alcélafo de Hunter ou hirola, Beatragus hunteri (antes Damaliscus hunteri);
pola súa parte os ñus, debido á súa cabeza e aparencia xeral con ornamentos pilosos peculiares (barba, crina e cola equina) teñen un aspecto inconfundíbel, un algo "extravagante".

Todos eles viven en hábitats abertos, especialmente nas sabanas das grandes chairas.

Son moi gregarios, e a maioría viven en grandes mandas.

Clasificación

Clasicamente a subfamilia utilízase no sentido da tribo dos Alcelaphini e non do clado Alcelaphini + Hippotragini. Este clado diverxeu dos caprinos hai aproximadamente 14 millóns de anos.^[4]

A subfamilia foi definida en 1876 polo naturalista e cazador británico Victor Brooke (1843-1893), in Wallace. Geog. Distr. Anim.: 224.^[1]

E a tribo en 1883 polo botánico, malacológo e zoólogo francés Alphonse Trémeau de Rochebrune (1836-1912),^[5] aínda que algúns adxudícanlle a súa autoría, en 1945, ao biólogo e paleontólolgo estadounidense George Gaylord Simpson (1902-1984).^[6]

Xéneros e especies

Segundo Mammal Species of the World (MSW), de Wilson & Reeder, a subfamilia comprende catro xéneros viventes, con 10 especies;^[1]

Subfamilia Alcelaphinae
Tribo Alcelaphini

Xénero Alcelaphus
- Alcelaphus buselaphus
- Alcelaphus caama
- Alcelaphus lichtensteinii (denominado Sygmoceros lichtensteinii pola UICN)
Xénero Beatragus^[7]
- Beatragus hunteri
Xénero Connochaetes
- Connochaetes gnou
- Connochaetes taurinus
Xénero Damaliscus
- Damaliscus korrigum
- Damaliscus lunatus
- Damaliscus pygargus
- Damaliscus superstes

Porén, segundo a UICN, a clasificación sería:^[8]

Xénero Alcelaphus
- Alcelaphus buselaphus
Xénero Connochaetes
- Connochaetes gnou
- Connochaetes taurinus
Xénero Damaliscus
- Damaliscus hunteri (denominado Beatragus hunteri por MSW)
- Damaliscus lunatus
- Damaliscus pygargus
Xénero Sigmoceros
- Sigmoceros lichtensteinii (denomiando Alcelaphus lichtensteinii por MSW)

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Wilson, D. E., & Reeder, D. M. (editors) (2005): Mammal Species of the World — A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. ISBN 0-8018-8221-4.
↑ Dorst, J. & Dandelot, P. 1973, pp. 222-233.
↑ Haltenorth, T. & Diller, H. 1986, pp. 79-87.
↑ Arati Iyengar et al. (2006): "Structure and evolution of the mitochondrial control region in oryx". Molecular Phylogenetics and Evolution 40 (1): 305–314.
↑ Alcelaphini en Sistemática dos bóvidos (Stefan Hintsche, 2014), en stco.de
↑ Groves, Colin & Peter Grubb (2011).
↑ Incluído, por algúns autores, no xénero Damaliscus. Ver Dorst, J. e Dandelot, P. (1973), p. 232.
↑ Alcelaphus buselaphus na Lista vermella da UICN. Versión 2014.2. Consultada o 2 de setembro de 2014.

Véxase tamén

Bibliografía

Dorst, J. & Dandelot, P. (1973): Guía de campo de los mamíferos salvajes de África, Barcelona: Ediciones Omega, S. A.
Groves, Colin & Peter Grubb (2011): 'Tribe Alcelaphini in Wallace, 1876 en Ungulate Taxonomy. Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-1-4214-0093-8.
Haltenorth, T. & Diller, H. (1986): A Field Guide of the Mammals of Africa including Madagascar. Londres: William Collins Sons & Co Ltd. ISBN 0-00-219778-2.
Rodríguez de la Fuente, F. (1970): Enciclopedia Salvat de la fauna. Tomo I. África (Región etiópica). Pamplona: Salvat, S. A. de Ediciones, pp. 55–72 (ñus) e 104-123 (damaliscos e alcélafos).
Wilson, D. E., & Reeder, D. M. (editors) (2005): Mammal Species of the World — A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. ISBN 0-8018-8221-4.

Outros artigos

Ligazóns externas

[msw3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Wilson, D. E., & Reeder, D. M. (editors) (2005): Mammal Species of the World — A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. ISBN 0-8018-8221-4.

[FOOTNOTEDorst,_J._&_Dandelot,_P.1973222-233-2] Dorst, J. & Dandelot, P. 1973, pp. 222-233.

[FOOTNOTEHaltenorth,_T._&_Diller,_H.198679-87-3] Haltenorth, T. & Diller, H. 1986, pp. 79-87.

[4] Arati Iyengar et al. (2006): "Structure and evolution of the mitochondrial control region in oryx". Molecular Phylogenetics and Evolution 40 (1): 305–314.

[5] Alcelaphini en Sistemática dos bóvidos (Stefan Hintsche, 2014), en stco.de

[6] Groves, Colin & Peter Grubb (2011).

[7] Incluído, por algúns autores, no xénero Damaliscus. Ver Dorst, J. e Dandelot, P. (1973), p. 232.

[8] Alcelaphus buselaphus na Lista vermella da UICN. Versión 2014.2. Consultada o 2 de setembro de 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]