koç

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koç	koç
Îzafe	koça	koçên
Çemandî	koçê	koçan
Nîşandera çemandî	wê koçê	wan koçan
Bangkirin	koçê	koçino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koçek	koçin
Îzafe	koçeke	koçine
Çemandî	koçekê	koçinan

koç mê

1. (mala xwe) barkirin, sirgûn, mişextî,
   ji derekê çûn derek din bijî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. rev, bazdan, bez, bezîn, revîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Heroj koç e heroj çûn e
  Li ba Tme hilgirtin kûn e — (Feqiyê Teyran, )

Bide ber

• kaç
• keç
• kêç
• kiç
• kuç
• kûç

Jê

• (lêker) koç bûn
• (lêker) koç kirin
• (navdêr) koçbûn
• (navdêr) koçkirin
• (rengdêr) koçbûyî
• (rengdêr) koçkirî
• koçandin
• koçandî
• koçbar
• koçbarî
• koçbarîtî
• koçbartî
• koçber
• koçberî
• koçberîtî
• koçbertî
• koçer
• koçerî
• koçerîtî
• koçî
• koçîn
• koçîner
• koçînî

Etîmolojî

Ji tirkî yan ji zimanekî din yê tirkîkî, bo nimûne azerî köç, bide ber teterî күчәргә, tirkî göç yan göç-mek. Heman peyvê di farisî de jî wek کوچ‎ (kûç), hemû ji tirkiya kevn *köş- (bar kirin) ji *kö- (rabûn)

Werger

• Almanî: Einwanderung → de m, ^?Übersiedlung → de m
• Erebî: ^?الخابط‎ → ar
• Farisî: کوچ‎ → fa, کوچ‎ → fa, هجرت‎ → fa, پناه بردن‎ → fa
• Îngilîzî: transmigration → en, emigrating → en, migrating → en, ^?colonnade → en, ^?exodus → en, ^?immigration → en
• Tirkî: hicret → tr, huruç → tr, nakil → tr, göç → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

koç

1. beran
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. beranê qemer
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Werger

• Almanî: Auswanderung → de m