Belgische wetgevende verkiezingen 1851
| Wetgevende verkiezingen 1851 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 27 september 1851 | ||||||
| Land |  België
| ||||||
| Te verdelen zetels | alle 54 (Senaat) | ||||||
| Opkomst | 64% | ||||||
| Resultaat | |||||||
| Grootste partij | Liberalen | ||||||
| Nieuwe regering | Rogier I (liberaal) | ||||||
| Vorige regering | Rogier I (liberaal) | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
Volledige verkiezingen voor de Senaat vonden plaats in België op dinsdag 27 september 1851. Normaliter vonden er pas in juni 1852 verkiezingen plaats, maar bij koninklijk besluit van 4 september 1851 werd de Senaat volledig vernieuwd.
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]Liberaal minister van Financiën Frère-Orban had een wetsvoorstel ingediend om successierechten in te voeren die voor de nodige belastinginkomsten zouden zorgen om de economische crisis te bestrijden. Dit werd niet enthousiast onthaald in de Kamer van volksvertegenwoordigers, die het na aarzelen toch goedgekeurde. De Senaat, waar rijke grootgrondbezitters zetelden, weigerde het echter goed te keuren, waarop de Koning de Senaat ontbond. De verkiezingsstrijd ging dan ook om de successiewet.
Gent
[bewerken | brontekst bewerken]Edouard Grenier, Pierre van Remoortere de Naeyer en Franz Vergauwen waren de drie zittende liberale senatoren voor het arrondissement Gent. Als grootgrondbezitter was Vergauwen tegen de successiewet en als katholiek was hij tegen de organieke wet op het middelbaar onderwijs van 1850. Hij werd van de liberale lijst geweerd en kwam op als oppositie. Vergauwen raakte niet herverkozen; de liberale lijst met Grenier, van Remoortere de Naeyer en Gustave Herry won.
Verkozenen
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 