Content-Length: 528641 | pFad | http://nl.wikipedia.org/wiki/Bosnisch_voetbalelftal_(mannen)

Bosnisch voetbalelftal (mannen) - Wikipedia Naar inhoud springen

Bosnisch voetbalelftal (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bosnië en Herzegovina
Vlag van Bosnië en Herzegovina
Bijnaam Zlatni ljiljani, Zmajevi
Kledingsponsor Kelme
FIFA-ranglijst 74 Stabiel (19 december 2024)
Hoogste ranking 13e (augustus 2013)
Laagste ranking 173e (september 1996)
Associatie FS BiH
Bondscoach Vlag van Bosnië en Herzegovina Sergej Barbarez
Stadion Asim Ferhatović Hasestadion,
Sarajevo
Bilino Polje, Zenica
Meeste interlands Edin Džeko (134)
Topscorer Edin Džeko (65)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Albanië Albanië 2–0 Bosnië en H. Vlag van Bosnië en Herzegovina (1992-1998)
(Tirana, Albanië; 30 november 1995)
Grootste overwinning:
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en H. 7–0 Estland Vlag van Estland
(Zenica, Bosnië en H.; 10 september 2008)
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein 1–8 Bosnië en H. Vlag van Bosnië en Herzegovina
(Vaduz, Liechtenstein; 7 september 2012)
Grootste nederlaag:
Vlag van Duitsland Duitsland 7–0 Bosnië en H. Vlag van Bosnië en Herzegovina
(Freiburg, Duitsland; 16 november 2024)
Wereldkampioenschap
Optredens 1 (eerste keer: 2014)
Beste resultaat Eerste ronde (2014)
Thuis
Uit

Het voetbalelftal van Bosnië en Herzegovina is een team van voetballers dat Bosnië en Herzegovina vertegenwoordigt in internationale wedstrijden en competities, zoals de kwalificatiewedstrijden voor het WK en het EK. De ploeg speelt zijn thuiswedstrijden doorgaans in het Asim Ferhatović Hasestadion in Sarajevo of in Bilino Polje in Zenica.

Bosnië-Herzegovina was, samen met Kroatië, Servië, Macedonië, Slovenië en Montenegro een van de zes federale republieken die deel uitmaakten van het voormalig Joegoslavië. De teams uit Kroatië en Servië domineerden, clubs uit Bosnië en Herzegovina werden gezien als de beste van de overige republieken. Op de ranglijst aller tijden van de Joegoslavische competitie waren van de top 10 er 5 Servisch, 2 Kroatisch en 3 Bosnisch (#7 Sarajevo, #8 Željezničar en #9 Velež). De landstitels die niet door clubs uit Kroatië en Servië werden gewonnen, werden gewonnen door de Bosnische clubs Sarajevo en Željezničar. Bosnische spelers, van Dušan Bajević tot Safet Sušić, waren niet alleen vertegenwoordigd in het Joegoslavische nationale elftal maar speelden ook een belangrijke rol in hun succes.

Oprichting en de jaren negentig

[bewerken | brontekst bewerken]

De oorlog van 1992-1995 bracht alle voetbalactiviteiten tot een halt. Veelbelovende talenten vertrokken naar het buitenland, anderen werden ingezet voor de oorlog. In 1993 ontstond een nationale selectie maar door logistieke problemen werd nauwelijks gevoetbald. In 1992 werd de nationale voetbalbond opgericht die vier jaar later werd erkend door de FIFA en twee jaar later door de UEFA.

Fuad Muzurović werd de eerste bondscoach. Het samenbrengen van de door de oorlog over de wereld uitgewaaierde talenten bleek een uitdaging. Ook kwamen sommige spelers in aanmerking om voor meerdere landen te spelen en vanwege de etnische spanningen en politieke onrust konden of wilden sommige spelers niet uitkomen voor Bosnië en Herzegovina, zoals Mario Stanić (Parma, Chelsea) en Risto Vidaković (Rode Ster, Real Betis). De eerste wedstrijd van dit nieuwe voetballand werd in en tegen KRC Genk gespeeld. Dit was een benefietwedstrijd en dit was de eerste keer dat de nieuwe selectie samen kwam. De keuze viel Op KRC Genk omdat hun toenmalig coach Alesic bevriend was met bondscoach Maruzovic. Op 6 juni 1993 speelde de ploeg de eerste officieuze interland. Tegenstander was Iran, dat met 3-1 werd verslagen in Teheran. De eerste officiële interland speelde de ploeg op 30 november 1995 tegen Albanië, dat in Tirana met 2-0 te sterk was. De doelpunten kwamen op naam van Anesti Qendro en Enkelejd Dobi.

De Sliškovićsaga

[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste decennium van het elftal was een turbulente. Diverse managers kwamen en gingen. Zowel het land als de opzet van het voetbal werden herhaaldelijk gereorganiseerd. In 2002 werden de kleinere competities samengevoegd in een geünificeerde competitie; de Premier Liga. Langzamerhand werden de lokaal getrainde Bosnische Servische en Kroatische spelers geïntegreerd in het nationale elftal. In het buitenland bereikte een veelbelovende generatie volwassenheid. Spelers als Elvir Bolić (Fenerbahce), Elvir Baljić (Real Madrid), Hasan Salihamidžić (Bayern München), Sergej Barbarez (HSV), Mirsad Hibić (Atlético Madrid) en Muhamed Konjić (Monaco).

Deze generatie bereikte haar piek onder de leiding van Blaz Slišković (2002-2006); kwalificatie voor de eindronde van het EK 2004 werd net gemist; Winst in de slotwedstrijd, thuis tegen Denemarken, zou goed zijn geweest voor kwalificatie, maar het werd een gelijkspel waardoor het team was uitgeschakeld. De kwalificatie voor het WK 2006 werd ook in de slotwedstrijd verspeeld; dit keer uit tegen Servië in een beladen duel.

De campagne voor het EK 2008 verliep minder succesvol. Het team eindigde als vierde in de groep.

Op 1 april 2011 maakten de FIFA en de UEFA bekend dat Bosnië voorlopig uitgesloten was van deelname aan internationale wedstrijden. Aanleiding waren de statuten van de nationale voetbalfederatie, de NFS BiH, die niet conform de reglementen van de overkoepelende voetbalbonden zouden zijn. Bosnië kreeg tot dinsdag 29 maart om de noodzakelijke wijzigingen door te voeren, maar slechts 22 van de 54 stemgerechtigden bleken tijdens een vergadering voor verandering van de bestaande statuten te zijn. Door de schorsing mocht de nationale ploeg voorlopig geen duels spelen en waren clubs uit Bosnië uitgesloten van internationale competities.[1] Op 30 mei 2011 werd de schorsing opgeheven nadat nieuwe statuten waren aangenomen.

Op 15 oktober 2013 wist Bosnië en Herzegovina zich dankzij een 1-0 uitoverwinning op Litouwen voor het eerst in de geschiedenis te plaatsen voor het WK voetbal. Het enige doelpunt in Kaunas kwam in de 68ste minuut op naam van Vedad Ibišević. De plaatsing leidde tot een golf van euforie in het Balkanland. "Voetbal zonder bijsmaak", kopte de toonaangevende krant Oslobođenje in een commentaar[2] Daarmee verwees het dagblad naar de eerdere verdeeldheid in het land, een gevolg van de traumatische Joegoslavische Burgeroorlog van midden jaren negentig. Met name bondscoach Safet Sušić kreeg veel lof toegezwaaid.

Prestaties op eindrondes

[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Wereldkampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Frankrijk 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Brazilië 2014 Groepsfase 3 1 0 2 4 4 (Kwal.)
Vlag van Rusland 2018 Niet gekwalificeerd
Vlag van Qatar 2022 Niet gekwalificeerd

Europees kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Europees kampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van BelgiëVlag van Nederland 2000 Niet gekwalificeerd
Vlag van Portugal 2004 Niet gekwalificeerd
Vlag van OostenrijkVlag van Zwitserland 2008 Niet gekwalificeerd
Vlag van OekraïneVlag van Polen 2012 Niet gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk 2016 Niet gekwalificeerd
Vlag van Europa 2020 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2024 Niet gekwalificeerd

UEFA Nations League

[bewerken | brontekst bewerken]
UEFA Nations League
Jaar Div. Eindpositie Wed. W G V DV DT Res.
2018–19 B 13e 4 1 0 3 5 1 Gestegen
2020–21 A 15e 6 0 2 4 3 11 Gedaald
2022–23 B 18e 6 3 2 1 8 8 Gestegen

Interlandwedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]

1995 – 1999

[bewerken | brontekst bewerken]

2000 – 2009

[bewerken | brontekst bewerken]

2010 – 2019

[bewerken | brontekst bewerken]

2020 – 2029

[bewerken | brontekst bewerken]

FIFA-wereldranglijst[3]

[bewerken | brontekst bewerken]
1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
152 99 96 75 78 69 87 59 79 65 59 51 61 51 44 20 27 19 29 22 27 37 34 49 55 61 57 69 74
Zie Lijst van coaches van het Bosnisch voetbalelftal (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Huidige selectie

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende spelers werden opgeroepen voor de EK-kwalificatiewedstrijden tegen Vlag van Oekraïne Oekraïne 21 maart 2024.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Vlag van Oekraïne Oekraïne op 21 maart 2024.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Ibrahim Šehić 55 0 Vlag van Saoedi-Arabië Al-Khaleej FC
Nikola Vasilj 8 0 Vlag van Duitsland FC St. Pauli
Kenan Pirić 7 0 Vlag van Cyprus AEK Larnaca
Verdediging
Sead Kolašinac 58 0 Vlag van Italië Atalanta Bergamo
Eldar Ćivić 28 1 Vlag van Hongarije Ferencvárosi
Dennis Hadzikadunic 26 0 Vlag van Duitsland Hamburger SV
Anel Ahmedhodžić 22 1 Vlag van Engeland Sheffield United
Jusuf Gazibegović 15 0 Vlag van Oostenrijk Sturm Graz
Amar Dedić 13 1 Vlag van Oostenrijk Red Bull Salzburg
Adnan Kovačević 13 0 Vlag van Polen Raków Częstochowa
Renato Gojković 4 1 Vlag van Rusland FK Orenburg
Nihad Mujakić 1 0 Vlag van Turkije Ankaragücü
Middenveld
Miralem Pjanić 115 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Sharjah
Gojko Cimirot 48 0 Vlag van Saoedi-Arabië Al-Fayha FC
Rade Krunić 33 4 Vlag van Turkije Fenerbahçe
Haris Hajradinović 8 1 Vlag van Turkije Kasımpaşa
Amar Rahmanović 8 1 Vlag van Rusland Krylja Sovetov
Benjamin Tahirović 6 0 Vlag van Nederland Ajax
Dal Varešanović 2 0 Vlag van Turkije Çaykur Rizespor
Ivan Bašić 1 0 Vlag van Rusland FK Orenburg
Aanval
Edin Džeko Aanvoerder 134 65 Vlag van Turkije Fenerbahçe
Smail Prevljak 27 6 Vlag van Duitsland Hertha BSC
Ermedin Demirović 24 1 Vlag van Duitsland FC Augsburg
Nemanja Bilbija 6 0 Vlag van Bosnië en Herzegovina Zrinjski Mostar
Saïd Hamulić 6 0 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Haris Tabaković 1 0 Vlag van Duitsland Hertha BSC
  • Bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen Vlag van Nederland Nederland (1-1) op 19 jnovember 2024.; in onderstaand overzicht zijn ook de officieuze en niet door de FIFA erkende wedstrijden meegenomen.[4]

Van jaar tot jaar

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Wedstrijden Doelpunten Punten
Duels Winst Gelijk Verlies Goal Voor Goal Tegen Saldo
1995 1 0 0 1 0 2 –2 0.000
1996 6 2 1 3 5 10 –5 0.833
1997 11 5 1 5 16 13 +3 1.000
1998 6 1 2 3 6 14 –8 0.667
1999 9 3 3 3 14 9 +5 1.000
2000 7 3 1 3 7 8 –1 1.000
2001 21 10 6 5 33 25 +8 1.238
2002 6 0 2 4 5 14 –9 0.333
2003 7 4 2 1 9 5 +4 1.429
2004 6 2 3 1 5 4 +1 1.167
2005 10 4 2 4 12 11 +1 1.000
2006 8 1 2 5 22 13 +9 0.500
2007 9 3 0 6 11 16 –5 0.667
2008 9 4 1 4 20 14 +6 1.000
2009 11 5 2 4 17 15 +2 1.091
2010 9 3 3 3 15 16 –1 1.000
2011 12 5 3 4 15 14 +1 1.083
2012 9 5 1 3 20 7 +13 1.222
2013 9 6 0 3 21 10 +11 1.333
2014 11 4 2 5 12 13 –1 0.909
2015 9 5 5 2 17 10 +7 1.333
2016 9 5 2 2 18 11 +7 1.333
2017 7 4 1 2 18 9 +9 1.286
2018 12 5 5 2 9 4 +5 1.250
2019 10 4 1 5 20 17 +3 0.900
2020 8 0 2 6 4 14 -10 0.250
2021 13 2 6 5 10 15 -5 0.770
2022 8 4 2 4 9 9 0 1.250
2023 10 3 0 7 9 20 -11 0.600
2024 9 0 2 7 5 23 -18 0.222

Tegenstanders

[bewerken | brontekst bewerken]
Tegenstander[5] Wed. W G V DV DT DS
Vlag van Albanië Albanië 5 2 2 1 5 4 +1
Vlag van Algerije Algerije 1 1 0 0 1 0 +1
Vlag van Andorra Andorra 2 2 0 0 6 0 +6
Vlag van Argentinië Argentinië 3 0 0 3 1 9 –8
Vlag van Armenië Armenië 4 3 0 1 10 6 +4
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 1 1 0 0 1 0 +1
Vlag van Bahrein Bahrein 1 1 0 0 1 0 +1
Vlag van Bangladesh Bangladesh 1 1 0 0 2 0 +2
Vlag van België België 8 3 1 4 13 19 –6
Vlag van Brazilië Brazilië 2 0 0 2 1 3 –2
Vlag van Bulgarije Bulgarije 2 1 0 1 2 2 0
Vlag van Chili Chili 1 1 0 0 1 0 +1
Vlag van Costa Rica Costa Rica 1 0 1 0 0 0 0
Vlag van China China 1 0 0 1 0 3 –3
Vlag van Cyprus Cyprus 4 2 0 2 8 7 +1
Vlag van Denemarken Denemarken 6 2 2 2 8 7 +1
Vlag van Duitsland Duitsland 4 0 1 3 3 13 –10
Vlag van Egypte Egypte 1 0 0 1 0 2 –2
Vlag van Engeland Engeland 1 0 0 1 0 3 –3
Vlag van Estland Estland 7 5 1 1 21 4 +17
Vlag van Faeröer Faeröer 2 1 1 0 3 2 +1
Vlag van Finland Finland 6 3 2 2 12 11 +1
Vlag van Frankrijk Frankrijk 6 0 3 3 4 8 –4
Vlag van Ghana Ghana 1 1 0 0 2 1 +1
Vlag van Georgië Georgië 1 0 0 1 0 1 -1
Vlag van Gibraltar Gibraltar 2 2 0 0 9 0 +9
Vlag van Griekenland Griekenland 11 1 5 5 9 17 –8
Vlag van Hongarije Hongarije 6 0 3 3 3 8 –5
Vlag van Ierland Ierland 3 0 1 2 1 4 –3
Vlag van IJsland IJsland 2 1 0 1 3 1 +2
Vlag van Indonesië Indonesië 1 1 0 0 2 0 +2
Vlag van Iran Iran 7 1 1 5 10 19 –9
Vlag van Israël Israël 4 1 1 2 4 7 –3
Vlag van Italië Italië 6 1 1 4 4 10 -6
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust 1 1 0 0 2 1 +1
Vlag van Japan Japan 3 1 1 1 4 6 –2
Vlag van Jordanië Jordanië 2 1 1 0 2 1 +1
Vlag van Kazachstan Kazachstan 2 1 1 0 4 2 +2
Vlag van Kroatië Kroatië 4 0 0 4 6 14 –8
Vlag van Koeweit Koeweit 1 1 0 0 1 0 +1
Vlag van Letland Letland 2 2 0 0 9 1 +8
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein 10 9 1 0 35 3 +32
Vlag van Litouwen Litouwen 6 4 1 1 10 5 +5
Vlag van Luxemburg Luxemburg 9 7 0 2 18 7 +11
Vlag van Mexico Mexico 2 1 0 1 2 2 0
Vlag van Macedonië Macedonië 5 1 3 1 8 8 0
Vlag van Maleisië Maleisië 2 1 1 0 3 2 +1
Vlag van Maleisië Maleisië (officieus) 1 1 0 0 2 0 +2
Vlag van Malta Malta 4 3 0 1 9 4 +5
Vlag van Mexico Mexico 2 0 0 2 0 3 –3
Vlag van Moldavië Moldavië 2 0 1 1 2 3 –1
Vlag van Montenegro Montenegro 4 1 3 0 2 1 +1
Vlag van Nederland Nederland 4 0 2 2 4 9 -5
Vlag van Nigeria Nigeria 1 0 0 1 0 1 –1
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 3 2 1 0 5 2 +3
Vlag van Noorwegen Noorwegen 4 2 0 2 3 5 –2
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan 2 0 1 1 1 2 –1
Vlag van Oman Oman 1 1 0 0 2 1 +1
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 5 2 3 0 3 4 –1
Vlag van Polen Polen 3 0 1 2 3 7 -4
Vlag van Portugal Portugal 6 0 1 5 2 16 –14
Vlag van Qatar Qatar 2 0 1 1 1 3 –2
Vlag van Roemenië Roemenië 6 2 0 4 4 13 –9
Vlag van Senegal Senegal 1 0 1 0 0 0 0
Vlag van San Marino San Marino 2 2 0 0 6 1 +5
Vlag van Schotland Schotland 2 0 0 2 1 3 –2
Vlag van Servië Servië 5 0 2 3 1 6 –5
Vlag van Slowakije Slowakije 5 2 0 3 6 8 -2
Vlag van Slowakije Slowakije (officieus) 1 1 0 0 1 0 +1
Vlag van Slovenië Slovenië 4 4 0 0 10 4 +6
Vlag van Spanje Spanje 8 0 2 6 7 18 –11
Vlag van Tsjechië Tsjechië 2 1 0 1 4 3 +1
Vlag van Tunesië Tunesië 1 0 0 1 1 2 –1
Vlag van Turkije Turkije 6 2 2 2 7 6 +1
Vlag van Oekraïne Oekraïne 3 0 1 2 2 5 -3
Vlag van Uruguay Uruguay (officieus) 1 1 0 0 3 2 +1
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3 0 1 2 3 5 –2
Vlag van Vietnam Vietnam 1 1 0 0 4 0 +4
Vlag van Wales Wales 4 2 2 0 6 2 +4
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 2 2 0 0 3 0 +3
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 1 0 1 0 2 2 0
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika (officieus) 1 1 0 0 4 2 +2
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 2 1 0 1 3 3 0
Vlag van Zweden Zweden 1 0 0 1 2 4 –2
Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 1 0 0 2 0 +2

Bekende spelers

[bewerken | brontekst bewerken]
Lijst van spelers van het Bosnische voetbalelftal voor een lijst met spelers met minimaal zeven interlands achter hun naam

Zlatan Bajramović
Dragan Micevic
Sergej Barbarez

Mirsad Bešlija
Elvir Bolić
Adnan Čustović

Edin Džeko
Vedad Ibišević
Meho Kodro

Hasan Salihamidžić
Safet Sušić
Sejad Salihović

Haris Medunjanin
Miralem Pjanic

  • (en) JadranSport.org - Ex-Yu football news coverage








ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bosnisch_voetbalelftal_(mannen)

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy