polonés

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de Polonha.

Prononciacion

[pulu'nes]

França (Bearn) : escotar « polonés »

Sillabas

po | lo | nés (3)

Nom comun

polonés masculin

1. Persona origenària de Polonha.
2. Ling Lenga origenària de Polonha.

Adjectiu

polonés masculin (femenin-esa)

1. Relatiu a, qu'aperten a Polonha.

Traduccions

alemand: Pole (de) [1]; Polnisch (de) [2]; polnisch (de) [3] anglés: Pole (en) [1]; Polish (en) [2] e [3] catalan: polonès (ca) chèc: polština (cs) femenin [2] corean: 폴란드어 (ko) danés: espanhòl: polaco (es); polonés (es) [2] e [3] esperanto: francés: Polonais (fr) [1]; polonais (fr) [2] e [3] friolan: polac (fur)

islandés: italian: polacco (it) lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: polski (pl) portugués: polonês (pt) sicilian: polaccu (scn) ucraïnian:

Vejatz tanben

• Mots en polonés dins lo Wikiccionari
• polonés sus Wikipèdia