Andrea Mátay
| Data i miejsce urodzenia |
27 września 1955 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Andrea Mátay, po mężu Erős (ur. 27 września 1955 w Budapeszcie) – węgierska lekkoatletka, skoczkini wzwyż.
Międzynarodową karierę zaczęła w 1973: zajęła 5. miejsce w halowych mistrzostwach Europy oraz była 4. podczas mistrzostw Europy juniorów[1]. W 1979 trzykrotnie ustanawiała halowe rekordy świata: 31 stycznia w Budapeszcie uzyskała 1,95 m (wyrównując rezultat Rosemarie Ackermann i Sary Simeoni), zaś 17 lutego także w stolicy Węgier skoczyła najpierw 1,96 m zostając samodzielną rekordzistką globu, a po chwili poprawiła i ten rezultat skokiem na 1,98 m. 3 lata później rekord Węgierki poprawiła o jeden centymetr Kanadyjka Debbie Brill[2]. Jej rekord życiowy w skoku wzwyż na stadionie jest o 4 centymetry gorszy do tego z hali, Mátay w latach 1976–79 siedmiokrotnie ustanawiała rekord Węgier na stadionie (od 1,87 do 1,94 m)[3] Kilkunastokrotna mistrzyni kraju[4][5]. Reprezentantka Węgier w pucharze Europy[6][7].
Jej córka – Enikõ Erõs także uprawia lekkoatletykę[8].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- złoty medal halowych mistrzostw Europy (Wiedeń 1979)
- złoto Uniwersjady (Meksyk 1979)[9]
- srebrny medal halowych mistrzostw Europy (Sindelfingen 1980)
Dwukrotna olimpijka – 9. zawodniczka igrzysk w Montrealu (1976), w 1980 podczas igrzysk olimpijskich w Moskwie zajęła 10. lokatę w finałowym konkursie skoku wzwyż.
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- skok wzwyż (stadion) – 1,94 m (1979)
- skok wzwyż (hala) – 1,98 m (1979)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ European Junior Championships 1973. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ Doha 2010 Statistics Handbook. s. 301. [dostęp 2010-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)]. (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 249.
- ↑ Hungarian Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-12-17] (ang.).
- ↑ Hungarian Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-12-17] (ang.).
- ↑ European Cup B Final and First League [online], gbrathletics [dostęp 2010-12-17] (ang.).
- ↑ European Cup Semi-Finals [online], gbrathletics [dostęp 2010-12-17] (ang.).
- ↑ Erös Enikö Bioghraphy [online], IAAF [dostęp 2010-12-17] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Women) [online], gbrathletics [dostęp 2010-12-17] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrea Mátay w bazie World Athletics (ang.).
- Andrea Mátay, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie Mátay w serwisie Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-16)]. (ang.).
|
|