Beludżystan (kraina historyczna)
Beludżystan (pers. Balūchestān, urdu Balūcistān) – kraina historyczna w południowo-zachodniej Azji, w południowo-wschodniej części Wyżyny Irańskiej, nad Morzem Arabskim i Zatoką Omańską, na pograniczu Iranu, Pakistanu i Afganistanu.
Powierzchnia wyżynno-górzysta (Góry Wschodnioirańskie, Mekran, Góry Sulejmańskie), prócz tego pustynie i półpustynia. Rzeki głównie okresowe. Do zajęć koczowniczej ludności należy hodowla owiec, wielbłądów, kóz i koni. W sztucznie nawadnianych dolinach i oazach uprawiany jest jęczmień, pszenica, ryż, drzewa owocowe (głównie daktylowiec właściwy), bawełna, warzywa. Na wybrzeżu rybołówstwo[1].
Krainę zamieszkują głównie Beludżowie i Patanowie (Afganowie). Część irańska wchodzi w skład ostanu Sistan i Beludżystan, a część pakistańska jest częścią prowincji Beludżystan[1].
W Beludżystanie trwa konflikt o niskiej intensywności.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 240.
