Dyskretna transformata Fouriera (ang. Discrete Fourier Transform, DFT) – transformata Fouriera wyznaczona dla sygnału próbkowanego, a więc dyskretnego.
DFT przekształca skończony ciąg próbek sygnału w ciąg harmonicznych: zgodnie ze wzorem:
gdzie:
- – jednostka urojona,
- – numer harmonicznej,
- – numer próbki sygnału,
- – wartość próbki sygnału,
- – liczba próbek.
Przekształcenie odwrotne do DFT dane jest następującym wzorem:
Wzory na przekształcenie proste, jak i odwrotne, można zdefiniować w postaci macierzowej, odpowiednio w sposób następujący:
Macierze mają następującą postać:
Macierze i mają wymiar oraz spełniają warunek lub zapisując inaczej gdzie – macierz jednostkowa.
Dwuwymiarowe przekształcenie Fouriera w punkcie definiuje się jako:
Przekształcenie odwrotne:
Dwuwymiarowa transformata Fouriera wykorzystywana jest m.in. do cyfrowego przetwarzania obrazów.
Transformata Z stanowi uogólnienie dyskretnej transformaty Fouriera. DTF może być wyznaczona przez określenie wartości transformaty Z:
- dla
lub innymi słowy określenie jej wartości na okręgu jednostkowym. Aby określić charakterystykę częstotliwościową układu wartość transformaty Z musi być określona na okręgu jednostkowym, co oznacza, że obszar zbieżności układu musi zawierać okrąg jednostkowy. W przeciwnym przypadku dyskretna transformata Fouriera nie istnieje.
transformacje całkowe |
|
---|
inne transformacje |
|
---|
w rachunku prawdopodobieństwa |
|
---|