Katoda
Katoda (gr. kata – „w dół”, hodós – „ścieżka”) – elektroda, przez którą z urządzenia wypływa prąd elektryczny (co może polegać na wypływie ładunku dodatniego lub dopływie ładunku ujemnego). W odbiornikach prądu elektrycznego (np. lampach elektronowych) katoda jest elektrodą ujemną, natomiast w źródłach prądu (np. ogniwach galwanicznych) – dodatnią. Katoda występuje zawsze w parze z elektrodą, przez którą do urządzenia wpływa prąd – anodą.
Katody w chemii
[edytuj | edytuj kod]
Katoda w ujęciu chemicznym jest elektrodą, na której zachodzi proces redukcji[1], utożsamiany z procesem dostarczania przez tę elektrodę elektronów substancjom redukowanym.
- W urządzeniach, które generują siłę elektromotoryczną (są źródłami prądu), a przepływ prądu w obwodzie jest zgodny z tą siłą (np. ogniwo galwaniczne), katoda jest elektrodą dodatnią względem anody.
- W urządzeniach, które są odbiornikami energii elektrycznej (np. elektrolizer), katoda jest elektrodą ujemną względem anody.
- W akumulatorach, w zależności od trybu pracy, dana elektroda jest anodą lub katodą.
Przykładowa reakcja katodowa: Cu2+
+ 2e−
→ Cu
Katody w fizyce
[edytuj | edytuj kod]Katoda może pracować w próżni lub specjalnej atmosferze (np. gazie obojętnym). Tego typu rozwiązanie stosuje się w lampach elektronowych. W tym zastosowaniu katoda podłączana jest do ujemnego bieguna napięcia zasilającego.
Ze względu na metody uzyskiwania emisji ładunku ujemnego z powierzchni katody, wyróżnia się:
- termokatody – emisja pod wpływem nagrzania katody
- fotokatody – emisja pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego (zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne)
- katody wtórne – emisja pod wpływem bombardowania cząstkami
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ cathode, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.C00905, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).