Kończyna dolna

Kości i mięśnie kończyny dolnej

Męskie i żeńskie kończyny dolne

Kończyna dolna (łac. membrum inferior) – narząd podpory ciała i lokomocji człowieka.

W toku ewolucji, w wyniku uzyskania przez człowieka pionowej postawy ciała, jego masa została oparta na podeszwach stóp. Skutkiem tego było przekształcenie kośćca oraz mięśni kończyny tylnej w główny narząd podporowy służący do przemieszczania się.

Topograficznie w skład kończyny dolnej wchodzą:

• biodro,
• udo,
• podudzie (goleń),
• stopa.

Układ kostny

W skład kończyny dolnej wchodzą następujące kości:

Kościec biodra:

• kość biodrowa (os ilium)

Kościec uda:

• kość udowa (femur)
• rzepka (patella)

Kościec podudzia:

• kość piszczelowa (tibia)
• kość strzałkowa (fibula)

Kościec stopy:

Kości stępu (ossa tarsi)

• kość skokowa (talus)
• kość piętowa (calcaneus)
• kość łódkowata (os naviculare)
• kość sześcienna (os cuboideum)
• trzy kości klinowate (ossa cuneiformia): boczna, pośrednia i przyśrodkowa.

Kości śródstopia (ossa metatarsalia)

• Kość śródstopia od I do V

Kości palców (ossa digitorum pedis)

• Paliczki stopy

Kość udowa łączy się z kośćmi podudzia w stawie kolanowym. Kończyna dolna łączy się z tułowiem za pośrednictwem obręczy utworzonej przez miednicę.

Układ mięśniowy

Patrz: Mięśnie kończyny dolnej

Zobacz też

• kończyna górna

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.