Lont wolnopalny
Lont wolnopalny lub lont prochowy – wolnopalny środek inicjujący, rodzaj lontu, służący do powodowania wybuchu spłonek pobudzających, a tym samym ładunków materiału wybuchowego. Składa się z rdzenia z czarnego prochu dymnego, nici kierunkowej oraz wielowarstwowego oplotu zewnętrznego pokrytego masą izolacyjną[1]. Specyficznym typem lontu prochowego jest lont Visco.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lont wolnopalny. W: Mała Encyklopedia Wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 197.