Lucjan Kaszycki

Lucjan Kaszycki
Jean Clero
Data i miejsce urodzenia	27 września 1932 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	5 maja 2021 ; Warszawa
Gatunki	muzyka rozrywkowa
Zawód	kompozytor, aranżer, pedagog
	Odznaczenia

Lucjan Marian Kaszycki, ps. „Jean Clero” (ur. 27 września 1932 w Krakowie^[1], zm. 5 maja 2021 w Warszawie^[2]) – polski kompozytor, aranżer, publicysta muzyczny, pedagog, profesor sztuk muzycznych.

Życiorys

Ukończył szkołę muzyczną I stopnia w Nowym Targu w klasie Heleny Szkielskiej. W 1951 zdał maturę w Liceum im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu. Następnie ukończył studia na Wydziale Kompozycji Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, w klasie Stanisława Wiechowicza. Już w trakcie studiów rozpoczął pracę jako kierownik muzyczny w krakowskim Teatrze Groteska (1954–1958). Tworzył też własne kompozycje, otrzymał wyróżnienie za utwór Scherzo symfoniczne na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim, a także drugą nagrodę za kompozycję Passacaglia, którą napisał na wielką orkiestrę symfoniczną. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w liceum muzycznym, a potem wykładał kompozycję muzyczną w krakowskiej PWSM. Wykształcił takich muzyków jak Jan Jarczyk, Ryszard Szeremeta, Andrzej Zarycki, Andrzej Zieliński i inni. Okazjonalnie występował jako ekspert w zakresie tematów muzycznych w Wielkiej grze. W 1976 wykładał na warsztatach jazzowych „Radost '76” w Mąchocicach koło Kielc; był współscenarzystą poświęconego temu wydarzeniu filmu dokumentalnego Gramy standard! w reżyserii Andrzeja Wasylewskiego^[3].

W 1974 zamieszkał w Warszawie, na tamtejszej Akademii Muzycznej obejmował stanowiska docenta (1983), a następnie profesora (1990). W 2002 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych^[4]. W latach 1974–1977 pracował jako kierownik Redakcji Muzycznej Programu III Polskiego Radia. W 1985 zajął się realizacją muzyki rozrywkowej, elektronicznej i komputerowej we własnym studiu. W 1992 wraz z Alicją Kazaniszyn współtworzył pierwszą w Polsce prywatną szkołę muzyki rozrywkowej (przemianowaną na Autorską Szkołę Muzyki Rozrywkowej i Jazzowej I i II stopnia im. Krzysztofa Komedy w Warszawie).

Był twórcą muzyki do około 150 spektakli teatralnych (wystawianych m.in. w teatrach Krakowa, Warszawy, Gdyni, Poznania), do ponad 40 filmów, m.in. do Pożegnania (1958), Gangsterów i filantropów (1962) i Jak być kochaną (1962)^[2], a także do pieśni do wierszy George’a Byrona, Williama Shakespeare’a, François Villona oraz Tadeusza Gajcego. W latach 1967–1972 prowadził Zespół Organowy Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie. Jego piosenki śpiewali m.in. Sława Przybylska, Hanna Rek, Piotr Szczepanik, Ewa Demarczyk, Joanna Rawik^[5] i Irena Santor.

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (2002)^[6] i Oficerskim (2011)^[7] Orderu Odrodzenia Polski. W 2013 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[8].

Twórczość

Piosenki z muzyką Lucjana Kaszyckiego

Chciałabym
Cztery zielone słonie
Głogi
Idzie drogą jesień
Ja mam szczęście do wszystkiego
Już czeka utarty mak
Ktoś zadrwił z nas
Lubię te moje smutki
Niby nic
Nie chodź tą ulicą
Nie twoje kroki
Nocą na Kanoniczej
Od brzegu do brzegu
Osobni
Pamiętasz, była jesień
Piosenka o wieczornym gościu
Stary malarz
Tańczy Józefinka
To wszystko z nudów
W blasku słońca
Zatrzymaj wóz

Inne kompozycje

Czarodziejski pierścień (musical dla dzieci, 1986)
Diabły warszawskie (musical dla młodzieży, 1987)
Dziadek do orzechów^[9] (bajka muzyczna, 1989)
Gdzieś w niedorzeczu Wisełki (musical, 1969)
Kwiat paproci (musical dla młodzieży, 1989)
Meridian (musical dla dzieci, 2004)
Słomkowy kapelusz (musical, 1968)
Tajemnicza pozytywka, czyli jak zwabić starszą panią (musical, 1963)
W krainie wiatru, srebrnych jezior i jaskiń (baśń muzyczna, 2000)
Wampuka (opera buffa, 1983)
Wyczaruję ci bajkę^[10] (piosenki dla dzieci, 1984)

Przypisy

↑ Józef M. Chomiński: Słownik muzyków polskich. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1967, s. 319.
↑ ^a ^b Lucjan Kaszycki w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2021-05-06].
↑ Gramy Standard! w bazie filmpolski.pl [dostęp 2021-05-06].
↑ Prof. przew. kwal. I Lucjan Kaszycki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-05-06] .
↑ Klasyczny kompozytor… muzyki rozrywkowej. Z Lucjanem Kaszyckim rozmawia Andrzej Pacuła. „Piosenka – Rocznik kulturalny”. Nr 3, s. 119, 2015.
↑ M.P. z 2002 r. nr 18, poz. 308
↑ M.P. z 2011 r. nr 47, poz. 528
↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
↑ Dziadek do orzechów. KPPG. [dostęp 2021-05-07].
↑ Wyczaruję ci bajkę. KPPG. [dostęp 2021-05-07].

Bibliografia

Ryszard Wolański: Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej. Warszawa: Agencja Wydawnicza MOREX, 1995, s. 88–89. ISBN 83-86848-05-7.
Lucjan Marian Kaszycki, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] .

Linki zewnętrzne

Lucjan Marian Kaszycki. polmic.pl. [dostęp 2012-05-06].
Lucjan Marian Kaszycki. Discogs. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
Lucjan Kaszycki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-01-16] .
Lucjan Kaszycki. KPPG. [dostęp 2021-05-07].

[1] Józef M. Chomiński: Słownik muzyków polskich. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1967, s. 319.

[:1-2] Lucjan Kaszycki w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2021-05-06].

[Film_Polski-3] Gramy Standard! w bazie filmpolski.pl [dostęp 2021-05-06].

[nauka-4] Prof. przew. kwal. I Lucjan Kaszycki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-05-06] .

[:0-5] Klasyczny kompozytor… muzyki rozrywkowej. Z Lucjanem Kaszyckim rozmawia Andrzej Pacuła. „Piosenka – Rocznik kulturalny”. Nr 3, s. 119, 2015.

[6] M.P. z 2002 r. nr 18, poz. 308

[7] M.P. z 2011 r. nr 47, poz. 528

[8] Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].

[9] Dziadek do orzechów. KPPG. [dostęp 2021-05-07].

[10] Wyczaruję ci bajkę. KPPG. [dostęp 2021-05-07].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]