Content-Length: 1848600 | pFad | http://pl.wikipedia.org/wiki/Mistrzostwa_Europy_w_Pi%C5%82ce_No%C5%BCnej_2016

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016
Championnat d’Europe UEFA de football 2016
UEFA Euro 2016 France
2012 2020
Ilustracja
Dyscyplina

piłka nożna

Organizator

UEFA

Szczegóły turnieju
Ilustracja
Gospodarz

 Francja

Otwarcie

10 czerwca 2016, Saint-Denis

Zamknięcie (finał)

10 lipca 2016, Saint-Denis

Liczba drużyn

24 (z 1 konfederacji)

Liczba aren

10 (w 10 miastach)

I miejsce

 Portugalia

II miejsce

 Francja

III miejsce

 Walia
 Niemcy

Statystyki turnieju
Liczba meczów

51

Liczba bramek

108 (2,12 na mecz)

Oglądalność

2 427 101 (47 590 na mecz)

Król strzelców

Francja Antoine Griezmann
(6 goli)

Najlepszy zawodnik (MVP)

Francja Antoine Griezmann

Strona internetowa
Ceremonia otwarcia turnieju.

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 (fr. Championnat d’Europe UEFA de football 2016, oficjalnie UEFA Euro 2016 France) – XV edycja turnieju finałowego piłkarskich mistrzostw Europy organizowanego przez UEFA od 10 czerwca do 10 lipca we Francji. W imprezie po raz pierwszy brały udział 24 reprezentacje, bowiem propozycję rywalizacji z 24 uczestnikami jednomyślnie zaaprobowały wszystkie 53 krajowe związki piłkarskie w Europie.

26 czerwca 2013 zaprezentowano oficjalne logo mistrzostw[1].

10 lipca 2016 reprezentacja Portugalii pokonała w finałowej dogrywce Francję (1:0) i pierwszy raz w historii zdobyła tytuł Mistrza Europy.

Wybór gospodarza

[edytuj | edytuj kod]

     Francja

     Włochy

     Turcja

Decyzję o wyborze gospodarza podjął 28 maja 2010 w Genewie Komitet Wykonawczy UEFA[2]. Termin zgłaszania kandydatur przez państwa ubiegające się o organizację mistrzostw upłynął 31 marca 2009. Zgłoszone zostały cztery kandydatury: Francja, Szwecja/Norwegia, Turcja i Włochy[3] (1 marca 2009, z powodu kryzysu gospodarczego, Szkocja i Walia zdecydowały się nie składać aplikacji, choć wcześniej wstępnie wyraziły taką chęć). W grudniu 2009 Szwecja i Norwegia wycofały jednak swoją kandydaturę, wobec czego gospodarz był wybierany spośród następujących kandydatur:

Francja

[edytuj | edytuj kod]

W chwili zgłaszania swej kandydatury, Francja miała na koncie organizację pięciu wielkich, seniorskich turniejów piłkarskich: dwa razy mistrzostw Europy (1960 i 1984), dwukrotnie mistrzostw świata (1938 i 1998) oraz jeden raz Pucharu Konfederacji (2003).

18 kwietnia 2007 Jean-Pierre Escalettes – prezes Francuskiego Związku Piłki Nożnej (FFF) zadeklarował, że Francja zamierza ubiegać się o organizację Euro 2016[4]. 11 grudnia 2007 francuski minister sportu Bernard Laporte powiedział, że kandydatura będzie miała pełne poparcie rządu i zostanie zgłoszona pod koniec 2008 lub na początku 2009[5].

11 listopada 2009 FFF podała listę 12 stadionów, na których zamierzała przeprowadzić rywalizację. 4 areny zamierzano wybudować od podstaw, zaś 7 obiektów miało zostać rozbudowanych. W stanie istniejącym zdecydowano się pozostawić jedynie Stade de France w Saint-Denis. Na liście brakowało dwóch stadionów, na których dekadę wcześniej rozgrywano spotkania MŚ 1998: Stade de la Beaujoire w Nantes i Stade de la Mosson w Montpellier.

Stadiony istniejące, do ewentualnej rozbudowy:

Stadiony projektowane, budowane od podstaw:

Turcja

[edytuj | edytuj kod]

Prezes Tureckiego Związku Piłki Nożnej (TFF) Hasan Doğan zadeklarował po tym, jak Polska i Ukraina będą organizować ME, że razem złączy siły z Grekami i będzie starał się o Euro 2016 jeszcze za swojej kadencji[6]. Wspomniał też o „obiecujących rozmowach” pomiędzy nim a federacją grecką w tej sprawie. Ostatecznie jednak tylko Turcja zgłosiła swoją kandydaturę do organizowania turnieju[7].

Stadiony, na których mogły odbyć się finały:

Włochy

[edytuj | edytuj kod]

Wcześniej Włochy dwukrotnie organizowały mistrzostwa Europy (1968 i 1980) oraz dwa razy mistrzostwa świata (1934 i 1990).

Po ogłoszeniu decyzji Walii i Szkocji dotyczącej nieubiegania się o organizację Euro 2016, komunikat o gotowości ze strony Włoch przekazał Giancarlo Abete, szef Włoskiego Związku Piłki Nożnej (FIGC).

29 stycznia 2009 FIGC ogłosiła listę stadionów, na których mogłoby zostać przeprowadzone Euro 2016. Lista została zmodyfikowana 30 września 2009:

Wynik głosowania

[edytuj | edytuj kod]

Runda finałowa

[edytuj | edytuj kod]
Wynik głosowania[9]
Kraj Głosy
 Francja 7
 Turcja 6

Rozszerzenie formatu

[edytuj | edytuj kod]

Aby dostosować się do rozszerzenia z 16-drużynowego turnieju finałowego do 24 drużyn, format został zmieniony z tego z 2012 roku, dodając dwie dodatkowe grupy w fazie grupowej i dodatkową rundę w fazie pucharowej. Sześć grup (od A do F) nadal składało się z czterech drużyn, a dwie najlepsze z każdej grupy nadal przeszły do fazy pucharowej. Jednak w nowym formacie cztery najlepsze drużyny z trzeciego miejsca również przechodzą dalej, pozostawiając 16 drużyn przechodzących do nowej fazy pucharowej 1/8 finału, przed zwykłymi ćwierćfinałami, półfinałami i finałem[10].

Ten format generuje łącznie 51 meczów (w porównaniu z 31 meczami w poprzednim 16-drużynowym turnieju), które były rozgrywane przez okres 31 dni. Sekretarz generalny UEFA Gianni Infantino wcześniej określił format jako „nieidealny” ze względu na potrzebę awansu drużyn z trzeciego miejsca w fazie grupowej, co prowadzi do trudności w zapobieganiu sytuacjom, w których zespoły mogą z góry wiedzieć, jakie wyniki muszą osiągnąć by wyjść z grupy, co prowadzi do braku suspensu dla fanów, a nawet perspektywy obopólnie korzystnej zmowy między zespołami[10].

Logo i symbole

[edytuj | edytuj kod]

Logo i slogan

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalne logo zostało odsłonięte 26 czerwca 2013 roku podczas ceremonii w Pavillon Cambon Capucines w Paryżu. Zaprojektowany przez portugalską agencję Brandia Central, która stworzyła również logo mistrzostw w 2012[11]. Logo przedstawia trofeum Euro w niebieskich, białych i czerwonych kolorach francuskiej flagi, otoczone mieszanką kształtów i linii reprezentujących różne ruchy artystyczne i elementy piłki nożnej[12].

17 października 2013 roku UEFA ogłosiła oficjalne hasło turnieju: Le Rendez-Vous. Zapytany o jego znaczenie, Jacques Lambert, przewodniczący komitetu organizacyjnego Euro 2016, powiedział, że hasło „to znacznie więcej niż przypomnienie dat (...) i miejsc”. Następnie wyjaśnił, że „UEFA wysyła zaproszenie do fanów piłki nożnej na całym świecie i miłośników ważnych wydarzeń, zaproszenie do spotkania i podzielenia się emocjami turnieju na elitarnym poziomie”[13].

Maskotka

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna maskotka turnieju, Super Victor, została odsłonięta 18 listopada 2014 roku. Jest dziecięcym superbohaterem w stroju reprezentacji Francji w piłce nożnej, z czerwoną peleryną z tyłu, nawiązującą do barw francuskiej flagi. Peleryna, buty i piłka są uważane za supermoce dziecka. Maskotka po raz pierwszy zaprezentowana została podczas meczu Francji ze Szwecją na stadionie Stade Vélodrome w Marsylii 18 listopada 2014. Imię maskotki ujawniono 30 listopada 2014 po otrzymaniu około 50 000 głosów od publiczności na oficjalnej stronie UEFA, pokonując pozostałych nominowane nazwy – „Driblou” i „Goalix”[14].

Piłka

[edytuj | edytuj kod]

Miasta i stadiony

[edytuj | edytuj kod]
Saint-Denis Marsylia Lyon Paryż
Stade de France Stade Vélodrome Parc OL Parc des Princes
Pojemność: 81 338 Pojemność: 67 394 Pojemność: 59 286 Pojemność: 48 712
Lens Miasta-organizatorzy na mapie Francji Bordeaux
Stade Bollaert-Delelis Stade Matmut-Atlantique
Pojemność: 38 223 Pojemność: 42 115
Saint-Étienne Tuluza Lille Nicea
Stade Geoffroy-Guichard Stadium Municipal Stade Pierre-Mauroy Allianz Riviera
Pojemność: 41 965 Pojemność: 33 150 Pojemność: 50 186 Pojemność: 35 624

Sędziowie

[edytuj | edytuj kod]

15 grudnia 2015 roku Komitet Sędziowski UEFA przedstawił listę 18 sędziów głównych, którzy poprowadzą mecze podczas mistrzostw Europy. Gospodarzy mistrzostw reprezentował Clément Turpin. Wśród nich był także Polak, Szymon Marciniak, stając się pierwszym polskim arbitrem w tej imprezie[16]. Sędziów dodatkowych oraz asystentów UEFA podała w lutym 2016 roku.

Państwo Sędzia Sędziowie asystenci Dodatkowi sędziowie Sędziowane mecze
 Anglia Martin Atkinson Michael Mullarkey
Stephan Child
Gary Beswick (rez.)
Michael Oliver
Craig Pawson

Niemcy  Ukraina
Węgry  Portugalia


Walia  Irlandia Północna (1/8 f.)

 Anglia Mark Clattenburg Simon Beck
Jake Collin
Stuart Burt (rez.)
Anthony Taylor
Andre Marriner

Belgia  Włochy
Czechy  Chorwacja


Szwajcaria  Polska (1/8 f.)
Portugalia  Francja (finał)

 Czechy Pavel Královec
Słowacja Roman Slyško
Martin Wilczek
Tomáš Mokrusch (rez.)
Peter Ardeleanu
Michal Paták

Ukraina  Irlandia Północna
Rumunia  Albania

 Francja Clément Turpin
Frédéric Cano
Nicolas Danos
Cyril Gringore (rez.)
Benoît Bastien
Fredy Fautrel

Austria  Węgry
Irlandia Północna  Niemcy

 Hiszpania Carlos Velasco Carballo Roberto Alonso Fernández
Juan Carlos Yuste Jiménez
Raúl Cabañero Martínez (rez.)
Jesús Gil Manzano
Carlos del Cerro Grande

Albania  Szwajcaria
Słowacja  Anglia


Chorwacja  Portugalia (1/8 f.)

 Holandia Björn Kuipers Sander Van Roekel
Erwin Zeinstra
Mario Diks (rez.)
Pol van Boekel
Richard Liesveld

Niemcy  Polska
Chorwacja  Hiszpania


Francja  Islandia (1/4 f.)

 Niemcy Felix Brych Mark Borsch
Stefan Lupp
Marco Achmüller (rez.)
Bastian Dankert
Marco Fritz

Anglia  Walia
Szwecja  Belgia


Polska  Portugalia (1/4 f.)

 Norwegia Svein Oddvar Moen
Kim Thomas Haglund
Frank Andås
Sven Erik Midthjell (rez.)
Svein-Erik Edvartsen
Ken Henry Johnsen

Walia  Słowacja
Ukraina  Polska

 Polska Szymon Marciniak Paweł Sokolnicki
Tomasz Listkiewicz
Radosław Siejka (rez.)
Paweł Raczkowski
Tomasz Musiał

Hiszpania  Czechy
Islandia  Austria


Niemcy  Słowacja (1/8 f.)

 Rosja Siergiej Karasiow
Anton Awierjanow[a]
Tichon Kaługin
Nikołaj Gołubiew
Siergiej Łapoczkin
Siergiej Iwanow

Rumunia  Szwajcaria
Islandia  Węgry

 Rumunia Ovidiu Hațegan
Octavian Șovre
Sebastian Gheorghe
Radu Ghinguleac (rez.)
Alexandru Tudor
Sebastian Colțescu

Polska  Irlandia Północna
Włochy  Irlandia

 Szkocja Willie Collum
Irlandia Damien MacGraith
Francis Connor
Douglas Ross (rez.)
Bobby Madden
John Beaton

Francja  Albania
Czechy  Turcja

 Serbia Milorad Mažić Milovan Ristić
Dalibor Đurđević
Nemanja Petrović (rez.)
Danilo Grujić
Nenad Đokić

Irlandia  Szwecja
Hiszpania  Turcja


Węgry  Belgia (1/8 f.)

 Słowenia Damir Skomina Jure Praprotnik
Robert Vukan
Bojan Ul (rez.)
Matej Jug
Slavko Vinčić

Rosja  Słowacja
Szwajcaria  Francja


Anglia  Islandia (1/8 f.)
Walia  Belgia (1/4 f.)

 Szwecja Jonas Eriksson Mathias Klasenius
Daniel Wärnmark
Mehmet Culum (rez.)
Stefan Johannesson
Markus Strömbergsson

Turcja  Chorwacja
Rosja  Walia


Portugalia  Walia (1/2 f.)

 Turcja Cüneyt Çakır Bahattin Duran
Tarık Ongun
Mustafa Emre Eyisoy (rez.)
Hüseyin Göçek
Barış Şimşek

Portugalia  Islandia
Belgia  Irlandia


Włochy  Hiszpania (1/8 f.)

 Węgry Viktor Kassai György Ring
Vencel Tóth
István Albert (rez.)
Tamás Bognar
Ádám Farkas

Francja  Rumunia
Włochy  Szwecja


Niemcy  Włochy (1/4 f.)

 Włochy Nicola Rizzoli Elenito Di Liberatore
Mauro Tonolini
Gianluca Cariolato (rez.)
Luca Banti[b]
Antonio Damato
Daniele Orsato

Anglia  Rosja
Portugalia  Austria


Francja  Irlandia (1/8 f.)
Niemcy  Francja (1/2 f.)

Dodatkowi arbitrzy uczestniczący w meczach wyłącznie jako sędziowie techniczni
Państwo Sędzia
 Białoruś Alaksiej Kulbakou
 Grecja Anastasios Sidiropulos
Rezerwowi arbitrzy liniowi
Państwo Sędzia
 Białoruś Witalij Maliucin
 Grecja Damianos Efthymiadis

Eliminacje

[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje do Euro 2016 odbyły się pomiędzy wrześniem 2014 r. a listopadem 2015 r. Wzięły w nich udział 53 reprezentacje narodowe walczące o 23 miejsca w turnieju, w tym Gibraltar, który został przyjęty do struktur UEFA 24 maja 2013 r. Francja, jako organizator turnieju, została zakwalifikowana automatycznie.

Losowanie grup kwalifikacyjnych odbyło się 23 lutego 2014 roku o godzinie 12:00 czasu wschodnioeuropejskiego w Nicei[17]. Drużyny zostały rozstawione na podstawie współczynnika UEFA zaktualizowanego po zakończeniu kwalifikacji do Mistrzostw Świata 2014 w strefie europejskiej. W wyniku losowania wyłoniono 8 grup liczących po 6 drużyn oraz jedną grupę liczącą 5 drużyn (Grupa I). Lista grup eliminacyjnych:

Procedura losowania grup eliminacyjnych

[edytuj | edytuj kod]

Na początku losowane były narodowe reprezentacje zaliczające się do koszyka pierwszego. Z oznaczającego ów koszyk pojemnika wyciągnięto pierwszą z kuli symbolizujących państwa, zaś przyporządkowaną do niej Holandię dołączono do grupy A. Następnie wybrano analogicznie pierwszy zespół grupy B, C i tak dalej, aż do grupy H, a z wyłączeniem grupy I, gdzie nie mogła się w pierwotnym założeniu znaleźć każda z losowanych kadr, a jedynie Bośnia i Hercegowina, Portugalia, Rosja lub Grecja. Później zajęto się dobieraniem drużyn z pozostałych koszyków – kolejno szóstego, piątego, czwartego, trzeciego i drugiego. Nie włączano krajów z szóstego koszyka do pięciomiejscowej grupy I, poza tym obowiązywała reguła zastosowana w wyborze pierwszych sześciu drużyn. Ustępstwa zostały podjęte z powodów:

Drużyny uczestniczące

[edytuj | edytuj kod]
Drużyna Zakwalifikowana jako Data kwalifikacji Liczba występów w ME Najlepszy wynik w ME
 Francja gospodarz 28 maja 2010 8 (1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) Mistrzostwo (1984, 2000)
 Czechy zwycięzca grupy A 6 września 2015 8 (1960, 1976, 1980, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) Mistrzostwo (1976)[c]
 Islandia 2. miejsce grupy A 6 września 2015 debiutant
 Belgia zwycięzca grupy B 10 października 2015 4 (1972, 1980, 1984, 2000) II miejsce (1980)
 Walia 2. miejsce grupy B 10 października 2015 debiutant
 Hiszpania zwycięzca grupy C 9 października 2015 9 (1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) Mistrzostwo (1964, 2008, 2012)
 Słowacja 2. miejsce grupy C 12 października 2015 debiutant
 Niemcy zwycięzca grupy D 11 października 2015 11 (1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992,
1996, 2000, 2004, 2008, 2012)
Mistrzostwo (1972, 1980, 1996)
 Polska 2. miejsce grupy D 11 października 2015 2 (2008, 2012) Faza grupowa (2008, 2012)
 Anglia zwycięzca grupy E 5 września 2015 8 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012) III/IV miejsce[d] (1968, 1996)
 Szwajcaria 2 miejsce grupy E 9 października 2015 3 (1996, 2004, 2008) Faza grupowa (1996, 2004, 2008)
 Irlandia Północna zwycięzca grupy F 8 października 2015 debiutant
 Rumunia 2. miejsce grupy F 11 października 2015 4 (1984, 1996, 2000, 2008) Ćwierćfinał (2000)
 Austria zwycięzca grupy G 8 września 2015 1 (2008) Faza grupowa (2008)
 Rosja 2. miejsce grupy G 12 października 2015 10 (1960, 1964, 1968, 1972, 1988, 1992, 1996, 2004, 2008, 2012) Mistrzostwo (1960)[e]
 Włochy zwycięzca grupy H 10 października 2015 8 (1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) Mistrzostwo (1968)
 Chorwacja 2. miejsce grupy H 13 października 2015 4 (1996, 2004, 2008, 2012) Ćwierćfinał (1996, 2008)
 Portugalia zwycięzca grupy I 8 października 2015 6 (1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) II miejsce (2004)
 Albania 2. miejsce grupy I 11 października 2015 debiutant
 Turcja najlepsza z trzecich miejsc 13 października 2015 3 (1996, 2000, 2008) III/IV miejsce[d] (2008)
 Węgry zwycięzca barażu 15 listopada 2015 2 (1964, 1972) III miejsce (1964)
 Irlandia zwycięzca barażu 16 listopada 2015 2 (1988, 2012) Faza grupowa (1988, 2012)
 Szwecja zwycięzca barażu 17 listopada 2015 5 (1992, 2000, 2004, 2008, 2012) III/IV miejsce[d] (1992)
 Ukraina zwycięzca barażu 17 listopada 2015 1 (2012) Faza grupowa (2012)

Podział na koszyki

[edytuj | edytuj kod]

24 drużyny zakwalifikowane do mistrzostw Europy zostały podzielone na 4 koszyki, zgodnie ze współczynnikiem UEFA, wszystkie cztery koszyki mają po 6 zespołów. Francja jako gospodarz turnieju jest od razu przypisana do Grupy A jako pierwsza drużyna (A1), pozostałe drużyny z koszyka pierwszego zostały rozlosowane do pozostałych grup w kolejności od grupy B do F i podobnie jak Francja zajęły w nich pierwszą pozycję (B1, C1 itd.). Reszta zespołów z pozostałych trzech koszyków trafiła do grup w kolejności alfabetycznej (od A do F) z tym, że ich pozycja w danej grupie została również wybrana na drodze losowania. Najpierw wylosowany został czwarty koszyk, potem trzeci i na koniec drugi.

Koszyk 1 Koszyk 2 Koszyk 3 Koszyk 4

Losowanie grup do turnieju głównego

[edytuj | edytuj kod]

Losowanie odbyło się 12 grudnia 2015 roku w Paryżu w Palais des congrès de Paris o godzinie 18:00 CET[18]. Ceremonię poprowadzili dwaj piłkarze, byli mistrzowie Europy – Ruud Gullit i Bixente Lizarazu. W losowaniu wzięli udział również inni piłkarze, którzy w swojej karierze zdobywali tytuł mistrzów „Starego Kontynentu”: Antonín Panenka (mistrz z 1976), Olivier Bierhoff (mistrz z 1996), Angelos Charisteas (mistrz z 2004), David Trezeguet (mistrz z 2000) oraz trener reprezentacji Hiszpanii i zdobywca pucharu z 2012Vicente Del Bosque.

Składy

[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalny terminarz ogłoszono 25 kwietnia 2014. Mecze były rozgrywane o 15:00, 18:00 i 21:00 czasu środkowoeuropejskiego.

W 1/8 finału, gdzie awansują 4 najlepsze zespoły z 3. miejsc, kolejność meczów z tymi drużynami zależy od tego, z jakiej są grupy (kolorem żółtym zaznaczony wariant, który stał się faktem):

4 najlepsze zespoły z 3. miejsc Rywal zwycięzcy grupy A Rywal zwycięzcy grupy B Rywal zwycięzcy grupy C Rywal zwycięzcy grupy D
A B C D 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B
A B C E 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy E
A B C F 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy F
A B D E 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy E
A B D F 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy F
A B E F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy F
A C D E 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy E
A C D F 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy F
A C E F 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy E
A D E F 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy E
B C D E 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy E
B C D F 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy F
B C E F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy F
B D E F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy F
C D E F 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy E

Faza grupowa

[edytuj | edytuj kod]

Za zwycięstwo w meczu przyznawane są 3 punkty, za remis – 1 punkt, o kolejności w grupie decyduje suma zdobytych punktów. Do 1/8 finału awansują wszyscy zwycięzcy grup, wszystkie drużyny z 2. miejsc oraz cztery najlepsze drużyny z 3. miejsc. Gdy dwie lub więcej drużyn uzyskają tę samą liczbę punktów (po rozegraniu wszystkich meczów w grupie), o kolejności w grupie decydują kryteria określone przez UEFA[19], kolejno:

  1. większa liczba punktów zdobytych w meczach pomiędzy tymi drużynami (tzn. drużynami, dla których rozstrzyga się kolejność);
  2. lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych w meczach pomiędzy tymi drużynami;
  3. większa liczba bramek zdobytych w meczach pomiędzy tymi drużynami;
  4. jeżeli po zastosowaniu kryteriów 1-3 pozostają drużyny, dla których nie rozstrzygnięto kolejności, kryteria 1-3 powtarza się z udziałem tylko tych drużyn[f]; jeżeli kolejność jest nierozstrzygnięta, stosuje się dalsze punkty;
  5. lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych we wszystkich meczach w grupie;
  6. większa liczba bramek zdobytych we wszystkich meczach w grupie;
  7. klasyfikacja fair play turnieju finałowego;
  8. pozycja w rankingu reprezentacji UEFA, do którego liczone są mecze Mistrzostw Europy 2012 (eliminacje i turniej finałowy), Mistrzostw Świata 2014 (eliminacje i turniej finałowy) i Mistrzostw Europy 2016 (grupowe mecze eliminacji).

Jeżeli dwie drużyny uzyskały tę samą liczbę punktów, tę samą liczbę bramek, grają ostatni grupowy mecz ze sobą i remisują na koniec tego meczu, kolejność tych drużyn rozstrzygają rzuty karne (bezpośrednio po tym meczu), pod warunkiem, że żadne inne drużyny nie uzyskały tej samej liczby punktów po zakończeniu meczów grupowych[g]. Jeżeli więcej niż dwie drużyny uzyskają tę samą liczbę punktów, stosuje się wcześniej wymienione kryteria.

4 najlepsze drużyny, spośród tych, które zajęły 3. miejsca w grupach, ustala się na podstawie następujących kryteriów (biorąc pod uwagę wszystkie mecze grupowe), kolejno:

  1. większa liczba zdobytych punktów;
  2. lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych;
  3. większa liczba bramek zdobytych;
  4. klasyfikacja fair play turnieju finałowego;
  5. pozycja w rankingu reprezentacji UEFA, do którego liczone są mecze Mistrzostw Europy 2012 (eliminacje i turniej finałowy), Mistrzostw Świata 2014 (eliminacje i turniej finałowy) i Mistrzostw Europy 2016 (grupowe mecze eliminacji).

Legenda:

     awans do 1/8 finału

     odpadnięcie z turnieju

  • Pkt – liczba punktów
  • M – liczba meczów
  • W – wygrane
  • R – remisy
  • P – porażki
  • Br+ – bramki zdobyte
  • Br− – bramki stracone
  • +/− – różnica bramek

Grupa A

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Francja 7 3 2 1 0 4 1 +3
 Szwajcaria 5 3 1 2 0 2 1 +1
 Albania 3 3 1 0 2 1 3 -2
 Rumunia 1 3 0 1 2 2 4 -2

1 10 czerwca 2016
21:00 CEST
Francja 
2:1
(0:0)
 Rumunia
Gol 65' (k.) Bogdan Stancu
Stade de France, Saint-Denis
Widzów: 75 113[20]
Sędzia: Węgry Viktor Kassai

2 11 czerwca 2016
15:00 CEST
Albania  0:1
(0:1)
 Szwajcaria
Stade Bollaert-Delelis, Lens
Widzów: 33 805[21]
Sędzia: Hiszpania Carlos Velasco Carballo

14 15 czerwca 2016
18:00 CEST
Rumunia 
Bogdan Stancu Gol 18' (k.)
1:1
(1:0)
 Szwajcaria
Parc des Princes, Paryż
Widzów: 43 576[22]
Sędzia: Rosja Siergiej Karasiow

15 15 czerwca 2016
21:00 CEST
Francja 
2:0
(0:0)
 Albania Stade Vélodrome, Marsylia
Widzów: 63 670[23]
Sędzia: Szkocja Willie Collum

25 19 czerwca 2016
21:00 CEST
Rumunia  0:1
(0:1)
 Albania
Parc OL, Lyon
Widzów: 49 752[24]
Sędzia: Czechy Pavel Královec

26 19 czerwca 2016
21:00 CEST
Szwajcaria  0:0
(0:0)
 Francja Stade Pierre-Mauroy, Lille
Widzów: 45 416[25]
Sędzia: Słowenia Damir Skomina

Grupa B

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Walia 6 3 2 0 1 6 3 +3
 Anglia 5 3 1 2 0 3 2 +1
 Słowacja 4 3 1 1 1 3 3 0
 Rosja 1 3 0 1 2 2 6 -4

3 11 czerwca 2016
18:00 CEST
Walia 
2:1
(1:0)
 Słowacja
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux
Widzów: 37 831[26]
Sędzia: Norwegia Svein Oddvar Moen

4 11 czerwca 2016
21:00 CEST
Anglia 
Eric Dier Gol 73'
1:1
(0:0)
 Rosja
Stade Vélodrome, Marsylia
Widzów: 62 343[27]
Sędzia: Włochy Nicola Rizzoli

13 15 czerwca 2016
15:00 CEST
Rosja 
1:2
(0:2)
 Słowacja
Stade Pierre-Mauroy, Lille
Widzów: 38 989[28]
Sędzia: Słowenia Damir Skomina

16 16 czerwca 2016
15:00 CEST
Anglia 
2:1
(0:1)
 Walia
Stade Bollaert-Delelis, Lens
Widzów: 34 033[29]
Sędzia: Niemcy Felix Brych

27 20 czerwca 2016
21:00 CEST
Rosja  0:3
(0:2)
 Walia
Stadium Municipal, Tuluza
Widzów: 28 840[30]
Sędzia: Szwecja Jonas Eriksson

28 20 czerwca 2016
21:00 CEST
Słowacja  0:0
(0:0)
 Anglia Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Widzów: 39 051[31]
Sędzia: Hiszpania Carlos Velasco Carballo

Grupa C

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Niemcy 7 3 2 1 0 3 0 +3
 Polska 7 3 2 1 0 2 0 +2
 Irlandia Północna 3 3 1 0 2 2 2 0
 Ukraina 0 3 0 0 3 0 5 -5

6 12 czerwca 2016
18:00 CEST
Polska 
1:0
(0:0)
 Irlandia Północna Allianz Riviera, Nicea
Widzów: 33 742[32]
Sędzia: Rumunia Ovidiu Hațegan

7 12 czerwca 2016
21:00 CEST
Niemcy 
2:0
(1:0)
 Ukraina Stade Pierre-Mauroy, Lille
Widzów: 43 035[33]
Sędzia: Anglia Martin Atkinson

17 16 czerwca 2016
18:00 CEST
Ukraina  0:2
(0:0)
 Irlandia Północna
Parc OL, Lyon
Widzów: 51 043[34]
Sędzia: Czechy Pavel Královec

18 16 czerwca 2016
21:00 CEST
Niemcy  0:0
(0:0)
 Polska Stade de France, Saint-Denis
Widzów: 73 648[35]
Sędzia: Holandia Björn Kuipers

29 21 czerwca 2016
18:00 CEST
Ukraina  0:1
(0:0)
 Polska
Stade Vélodrome, Marsylia
Widzów: 58 874[36]
Sędzia: Norwegia Svein Oddvar Moen

30 21 czerwca 2016
18:00 CEST
Irlandia Północna  0:1
(0:1)
 Niemcy
Parc des Princes, Paryż
Widzów: 44 125[37]
Sędzia: Francja Clément Turpin

Grupa D

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Chorwacja 7 3 2 1 0 5 3 +2
 Hiszpania 6 3 2 0 1 5 2 +3
 Turcja 3 3 1 0 2 2 4 -2
 Czechy 1 3 0 1 2 2 5 -3

5 12 czerwca 2016
15:00 CEST
Turcja  0:1
(0:1)
 Chorwacja
Parc des Princes, Paryż
Widzów: 43 842[38]
Sędzia: Szwecja Jonas Eriksson

8 13 czerwca 2016
15:00 CEST
Hiszpania 
1:0
(0:0)
 Czechy Stadium Municipal, Tuluza
Widzów: 29 400[39]
Sędzia: Polska Szymon Marciniak

20 17 czerwca 2016
18:00 CEST
Czechy 
2:2
(0:1)
 Chorwacja
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Widzów: 38 376[40]
Sędzia: Anglia Mark Clattenburg

21 17 czerwca 2016
21:00 CEST
Hiszpania 
Álvaro Morata Gol 34'48'
Nolito Gol 37'
3:0
(2:0)
 Turcja Allianz Riviera, Nicea
Widzów: 33 409[41]
Sędzia: Serbia Milorad Mažić

31 21 czerwca 2016
21:00 CEST
Czechy  0:2
(0:1)
 Turcja
Stade Bollaert-Delelis, Lens
Widzów: 32 836[42]
Sędzia: Szkocja Willie Collum

32 21 czerwca 2016
21:00 CEST
Chorwacja 
2:1
(1:1)
 Hiszpania
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux
Widzów: 37 245[43]
Sędzia: Holandia Björn Kuipers

Grupa E

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Włochy 6 3 2 0 1 3 1 +2
 Belgia 6 3 2 0 1 4 2 +2
 Irlandia 4 3 1 1 1 2 4 -2
 Szwecja 1 3 0 1 2 1 3 -2

9 13 czerwca 2016
18:00 CEST
Irlandia 
1:1
(0:0)
 Szwecja
Stade de France, Saint-Denis
Widzów: 73 419[44]
Sędzia: Serbia Milorad Mažić

10 13 czerwca 2016
21:00 CEST
Belgia  0:2
(0:1)
 Włochy
Parc OL, Lyon
Widzów: 55 406[45]
Sędzia: Anglia Mark Clattenburg

19 17 czerwca 2016
15:00 CEST
Włochy 
Éder Gol 88'
1:0
(0:0)
 Szwecja Stadium Municipal, Tuluza
Widzów: 29 600[46]
Sędzia: Węgry Viktor Kassai

22 18 czerwca 2016
15:00 CEST
Belgia 
Romelu Lukaku Gol 48'70'
Axel Witsel Gol 61'
3:0
(0:0)
 Irlandia Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux
Widzów: 39 493[47]
Sędzia: Turcja Cüneyt Çakır

35 22 czerwca 2016
21:00 CEST
Włochy  0:1
(0:0)
 Irlandia
Stade Pierre-Mauroy, Lille
Widzów: 44 268[48]
Sędzia: Rumunia Ovidiu Hațegan

36 22 czerwca 2016
21:00 CEST
Szwecja  0:1
(0:0)
 Belgia
Allianz Riviera, Nicea
Widzów: 34 011[49]
Sędzia: Niemcy Felix Brych

Grupa F

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Węgry 5 3 1 2 0 6 4 +2
 Islandia 5 3 1 2 0 4 3 +1
 Portugalia 3 3 0 3 0 4 4 0
 Austria 1 3 0 1 2 1 4 -3

11 14 czerwca 2016
18:00 CEST
Austria  0:2
(0:0)
 Węgry
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux
Widzów: 34 424[50]
Sędzia: Francja Clément Turpin

12 14 czerwca 2016
21:00 CEST
Portugalia 
Nani Gol 31'
1:1
(1:0)
 Islandia
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Widzów: 38 742[51]
Sędzia: Turcja Cüneyt Çakır

23 18 czerwca 2016
18:00 CEST
Islandia 
1:1
(1:0)
 Węgry
Stade Vélodrome, Marsylia
Widzów: 60 842[52]
Sędzia: Rosja Siergiej Karasiow

24 18 czerwca 2016
21:00 CEST
Portugalia  0:0
(0:0)
 Austria Parc des Princes, Paryż
Widzów: 44 291[53]
Sędzia: Włochy Nicola Rizzoli

33 22 czerwca 2016
18:00 CEST
Islandia 
2:1
(1:0)
 Austria
Stade de France, Saint-Denis
Widzów: 68 714[54]
Sędzia: Polska Szymon Marciniak

34 22 czerwca 2016
18:00 CEST
Węgry 
3:3
(1:1)
 Portugalia
Gol 42' Nani
Gol 50'62' Cristiano Ronaldo
Parc OL, Lyon
Widzów: 55 514[55]
Sędzia: Anglia Martin Atkinson

Ranking drużyn z trzecich miejsc

[edytuj | edytuj kod]
Grupa Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
B  Słowacja 4 3 1 1 1 3 3 0
E  Irlandia 4 3 1 1 1 2 4 -2
F  Portugalia 3 3 0 3 0 4 4 0
C  Irlandia Północna 3 3 1 0 2 2 2 0
D  Turcja 3 3 1 0 2 2 4 -2
A  Albania 3 3 1 0 2 1 3 -2

Faza pucharowa

[edytuj | edytuj kod]

Drabinka

[edytuj | edytuj kod]
1/8 finałuĆwierćfinałyPółfinałyFinał
25 czerwca – Saint-Étienne
 Szwajcaria1(4)
30 czerwca – Marsylia
 Polska1(5)
 Polska1(3)
25 czerwca – Lens
 Portugalia1(5)
 Chorwacja0
6 lipca – Lyon
 Portugalia1
 Portugalia2
25 czerwca – Paryż
 Walia0
 Walia1
1 lipca – Lille
 Irlandia Północna0
 Walia3
26 czerwca – Tuluza
 Belgia1
 Węgry0
10 lipca – Saint-Denis
 Belgia4
 Portugalia1
26 czerwca – Lille
 Francja0
 Niemcy3
2 lipca – Bordeaux
 Słowacja0
 Niemcy1(6)
27 czerwca – Saint-Denis
 Włochy1(5)
 Włochy2
7 lipca – Marsylia
 Hiszpania0
 Niemcy0
26 czerwca – Lyon
 Francja2
 Francja2
3 lipca – Saint-Denis
 Irlandia1
 Francja5
27 czerwca – Nicea
 Islandia2
 Anglia1
 Islandia2

1/8 finału

[edytuj | edytuj kod]
37 25 czerwca 2016
15:00 CEST
Szwajcaria 
1:1 (dogr.)
k. 4:5
(0:1, 1:1; 1:1)
 Polska
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Widzów: 38 842[56]
Sędzia: Anglia Mark Clattenburg
    Rzuty karne  
Stephan Lichtsteiner Karny–gol
Granit Xhaka Pudło
Xherdan Shaqiri Karny–gol
Fabian Schär Karny–gol
Ricardo Rodríguez Karny–gol
Karny–gol Robert Lewandowski
Karny–gol Arkadiusz Milik
Karny–gol Kamil Glik
Karny–gol Jakub Błaszczykowski
Karny–gol Grzegorz Krychowiak

38 25 czerwca 2016
18:00 CEST
Walia 
1:0
(0:0)
 Irlandia Północna Parc des Princes, Paryż
Widzów: 44 342[57]
Sędzia: Anglia Martin Atkinson

39 25 czerwca 2016
21:00 CEST
Chorwacja  0:1 (dogr.)
(0:0, 0:0; 0:0)
 Portugalia
Stade Bollaert-Delelis, Lens
Widzów: 33 523[58]
Sędzia: Hiszpania Carlos Velasco Carballo

40 26 czerwca 2016
15:00 CEST
Francja 
Antoine Griezmann Gol 58'61'
2:1
(0:1)
 Irlandia
Parc OL, Lyon
Widzów: 56 279[59]
Sędzia: Włochy Nicola Rizzoli

41 26 czerwca 2016
18:00 CEST
Niemcy 
3:0
(2:0)
 Słowacja Stade Pierre-Mauroy, Lille
Widzów: 44 312[60]
Sędzia: Polska Szymon Marciniak

42 26 czerwca 2016
21:00 CEST
Węgry  0:4
(0:1)
 Belgia
Stadium Municipal, Tuluza
Widzów: 28 921[61]
Sędzia: Serbia Milorad Mažić

43 27 czerwca 2016
18:00 CEST
Włochy 
2:0
(1:0)
 Hiszpania Stade de France, Saint-Denis
Widzów: 76 165[62]
Sędzia: Turcja Cüneyt Çakır

44 27 czerwca 2016
21:00 CEST
Anglia 
1:2
(1:2)
 Islandia
Allianz Riviera, Nicea
Widzów: 33 901[63]
Sędzia: Słowenia Damir Skomina

Ćwierćfinały

[edytuj | edytuj kod]
45 30 czerwca 2016
21:00 CEST
Polska 
1:1 (dogr.)
k. 3:5
(1:1, 1:1; 1:1)
 Portugalia
Stade Vélodrome, Marsylia
Widzów: 62 940[64]
Sędzia: Niemcy Felix Brych
    Rzuty karne  
Robert Lewandowski Karny–gol
Arkadiusz Milik Karny–gol
Kamil Glik Karny–gol
Jakub Błaszczykowski Pudło
Karny–gol Cristiano Ronaldo
Karny–gol Renato Sanches
Karny–gol João Moutinho
Karny–gol Nani
Karny–gol Ricardo Quaresma

46 1 lipca 2016
21:00 CEST
Walia 
3:1
(1:1)
 Belgia
Stade Pierre-Mauroy, Lille
Widzów: 45 936[65]
Sędzia: Słowenia Damir Skomina

47 2 lipca 2016
21:00 CEST
Niemcy 
1:1 (dogr.)
k. 6:5
(0:0, 1:1; 1:1)
 Włochy
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux
Widzów: 38 764[66]
Sędzia: Węgry Viktor Kassai
    Rzuty karne  
Toni Kroos Karny–gol
Thomas Müller Pudło
Mesut Özil Pudło
Julian Draxler Karny–gol
Bastian Schweinsteiger Pudło
Mats Hummels Karny–gol
Joshua Kimmich Karny–gol
Jérôme Boateng Karny–gol
Jonas Hector Karny–gol
Karny–gol Lorenzo Insigne
Pudło Simone Zaza
Karny–gol Andrea Barzagli
Pudło Graziano Pellè
Pudło Leonardo Bonucci
Karny–gol Emanuele Giaccherini
Karny–gol Marco Parolo
Karny–gol Mattia De Sciglio
Pudło Matteo Darmian

48 3 lipca 2016
21:00 CEST
Francja 
5:2
(4:0)
 Islandia
Stade de France, Saint-Denis
Widzów: 76 833[67]
Sędzia: Holandia Björn Kuipers

Półfinały

[edytuj | edytuj kod]
49 6 lipca 2016
21:00 CEST
Portugalia 
2:0
(0:0)
 Walia Parc OL, Lyon
Widzów: 55 679[68]
Sędzia: Szwecja Jonas Eriksson

50 7 lipca 2016
21:00 CEST
Niemcy  0:2
(0:1)
 Francja
Gol 45+2' (k.)72' Antoine Griezmann
Stade Vélodrome, Marsylia
Widzów: 64 078[69]
Sędzia: Włochy Nicola Rizzoli

Finał

[edytuj | edytuj kod]
51 10 lipca 2016
21:00 CEST
Portugalia 
Éder Gol 109'
1:0 (dogr.)
(0:0, 0:0; 0:0)
 Francja Stade de France, Saint-Denis
Widzów: 75 868[70]
Sędzia: Anglia Mark Clattenburg

MISTRZ EUROPY 2016
Portugalia
PORTUGALIA

PIERWSZY TYTUŁ

Kartki

[edytuj | edytuj kod]
205 3

Strzelcy

[edytuj | edytuj kod]

Uwaga: Lista nie obejmuje goli strzelonych w seriach rzutów karnych.

6 goli

[edytuj | edytuj kod]

3 gole

[edytuj | edytuj kod]

2 gole

[edytuj | edytuj kod]

Gole samobójcze

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Grupa Reprezentacja Pkt M Z R P B+ B- +/–
złoto F  Portugalia 13 7 3 4 0 9 5 +4
srebro A  Francja 16 7 5 1 1 13 5 +8
brąz B  Walia 12 6 4 0 2 10 6 +4
brąz C  Niemcy 11 6 3 2 1 7 3 +4
Wyeliminowane w ćwierćfinale
5 E  Włochy 10 5 3 1 1 6 2 +4
6 E  Belgia 9 5 3 0 2 9 5 +4
7 C  Polska 9 5 2 3 0 4 2 +2
8 F  Islandia 8 5 2 2 1 8 9 −1
Wyeliminowane w 1/8 finału
9 D  Chorwacja 7 4 2 1 1 5 4 +1
10 D  Hiszpania 6 4 2 0 2 5 4 +1
11 A  Szwajcaria 6 4 1 3 0 3 2 +1
12 B  Anglia 5 4 1 2 1 4 4 0
13 F  Węgry 5 4 1 2 1 6 8 −2
14 B  Słowacja 4 4 1 1 2 3 6 −3
14 E  Irlandia 4 4 1 1 2 3 6 −3
16 C  Irlandia Północna 3 4 1 0 3 2 3 −1
Wyeliminowane w fazie grupowej
17 D  Turcja 3 3 1 0 2 2 4 −2
18 A  Albania 3 3 1 0 2 1 3 −2
19 A  Rumunia 1 3 0 1 2 2 4 −2
20 E  Szwecja 1 3 0 1 2 1 3 −2
21 D  Czechy 1 3 0 1 2 2 5 −3
22 F  Austria 1 3 0 1 2 1 4 −3
23 B  Rosja 1 3 0 1 2 2 6 −4
24 C  Ukraina 0 3 0 0 3 0 5 −5
Źródło: [potrzebny przypis]
Zasady ustalania kolejności: Rozstrzygnięcie meczu w rzutach karnych uznaje się jako remis i obu drużynom dodaje się 1 pkt.

Nagrody pieniężne

[edytuj | edytuj kod]

Łącznie 301 milionów euro zostało rozdzielonych między 24 drużyny biorące udział w turnieju, co stanowi wzrost w porównaniu z łączną ilością 196 milionów euro rozdzieloną w 2012. Każda drużyna została nagrodzona początkową ilością 8 milionów euro, a kolejne nagrody zależą od ich wyników. Najwyższa możliwa do zdobycia nagroda to 27 milionów euro (za wygranie wszystkich meczów grupowych i finału)[71].

  • Nagroda za udział: 8 milionów euro
  • Remis w fazie grupowej: 500 tysięcy euro
  • Zwycięstwo w fazie grupowej: 1 milion euro
  • 1/8 finału: 1,5 miliona euro
  • Ćwierćfinał: 2,5 miliona euro
  • Półfinał: 4 miliony euro
  • Finał: 5 milionów euro
  • Mistrz: 8 milionów euro
Lp. Drużyna Nagroda
(w milionach euro)
1  Portugalia 25,5
2  Francja 23,5
3  Niemcy 18,5
4  Walia 18
5  Polska 14,5
6  Belgia
 Islandia
 Włochy
14
9  Chorwacja 12
10  Anglia
 Węgry
 Hiszpania
 Szwajcaria
11,5
14  Irlandia
 Słowacja
11
16  Irlandia Północna 10,5
17  Albania
 Turcja
9
19  Austria
 Czechy
 Rumunia
 Rosja
 Szwecja
8,5
24  Ukraina 8

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Prawa telewizyjne do pokazywania zawodów

[edytuj | edytuj kod]
Kraj Stacja telewizyjna Źródło
 Albania Top Channel
SuperSport
[79]
 Armenia ARMTV [79][80]
 Austria ÖRF
ATV
[79][81][82]
 Azerbejdżan İTV [79][80]
 Belgia VRT
RTBF
[79][80]
 Bośnia i Hercegowina BHRT [79][80]
 Bułgaria BNT
Nova TV
[79][80][83]
 Chorwacja HRT [79][80]
 Cypr CyBC [79][80]
 Czarnogóra RTCG [79][80]
 Czechy ČT [79][80]
 Dania DR
TV 2
[79][84][85]
 Estonia ERR [79][80][86]
 Finlandia Yle [79]
 Francja TF1
M6
beIN Sports
[79][87]
 Grecja ERT [88]
 Gruzja GPB [79][80]
 Holandia NOS [79][89]
 Irlandia RTÉ
TV3
[79][90][91]
 Islandia SkjárEinn [79][84][92]
 Izrael Charlton [79]
 Kazachstan Saran Media [79]
 Kosowo RTK
SuperSport
[79]
 Litwa LRT [79][80]
 Łotwa LTV [79][80]
 Macedonia MRT [80]
 Malta PBS [79][80]
 Mołdawia TRM [79][80]
 Niemcy ARD
ZDF
ProSiebenSat.1
[79][93][94]
 Norwegia NRK
TV2
[79][95]
 Polska Polsat
TVP
[79][96][97][98]
 Portugalia RTP [79][99]
 Rosja Pierwyj kanał
WGTRK
Match TV
[100]
 Rumunia Dolce [79]
 Serbia RTS [79][80]
 Słowacja RTVS [79][80]
 Słowenia RTVSLO [79][80]
 Szwajcaria SRG SSR [79][80]
 Szwecja SVT
TV4
[101]
 Turcja TRT
Digiturk
[102][103][104]
 Ukraina Ukraina [79][105]
 Węgry MTV [79][80]
 Wielka Brytania BBC
ITV
S4C
[79][106][107][108]
 Włochy RAI
Sky Sport
[109][110]

Reszta świata

[edytuj | edytuj kod]
Kraj Stacja telewizyjna Źródło
Afryka Północna beIN Sports [79][111][112]
Afryka Subsaharyjska SuperSport
TV Media Sport
[79][113][114]
Ameryka Łacińska Televideo Services [79][115]
 Angola SportTV [79]
 Australia beIN Sports
SBS
[116][117]
Azja Południowa Sony Pictures Networks [118]
 Brazylia Rede Globo [79][115]
 Brunei Astro [79]
 Chiny CCTV [79]
 Filipiny ABS-CBN [79]
 Hongkong beIN Sports [79][119]
 Indonezja RCTI
Global TV
Indovision
[115][120][121]
 Japonia MP & Silva [79]
 Kambodża GMM Grammy [79]
 Kanada TSN
RDS
[79][122]
Karaiby ESPN [79][123]
 Kirgistan Saran Media [79]
 Korea Południowa MBC(Munhwa Broadcasting Company)
MBC Sports Plus(Channel 1 & 2)
[79]
 Laos GMM Grammy [79]
 Malezja Astro [79][115][124]
 Meksyk OTI [79][115]
 Mjanma Sky Net [79]
 Południowa Afryka SuperSport [113]
 Singapur Eleven Sports Network [125]
 Stany Zjednoczone ESPN [79][122]
 Tadżykistan Saran Media [79]
 Tajlandia GMM Grammy [79][126]
 Turkmenistan Türkmenistan Sport
 Uzbekistan Sport
 Wenezuela Meridiano Televisión [115]
 Wietnam VTV [127]
Kraj Stacja radiowa Źródło
Europa EBU [80]
 Francja Radio France [128]
 Polska Polskie Radio [129]
 Portugalia RTP [130]
 Wielka Brytania BBC
Talksport
[106][131]

EURO 2016 w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Choć transmisje telewizyjne meczów EURO z udziałem polskiej reprezentacji w fazie grupowej nie pobiły wyników oglądalności meczów EURO 2012, transmisja meczu ćwierćfinałowego Polska – Portugalia była wydarzeniem sportowym z największą oglądalnością w historii polskich badań telemetrycznych[132]. Oglądalność poszczególnych rozgrywek widoczna jest poniżej. Tabela nie obejmuje widzów ipla, programów Polsat Sport 2 i Polsat Sport 3 (dostęp do nich wykupiło łącznie około 400 tysięcy widzów)[133] oraz strony sport.tvp.pl, na której mecz Niemcy – Polska zanotował 700 tysięcy odtworzeń[134].

Oglądalność meczów w polskich stacjach telewizyjnych (w tysiącach widzów)
Data Godzina Faza Przeciwnik Widzowie TVP1 Widzowie Polsatu Widzowie Polsatu Sport Widzowie meczu razem Źródło
12 czerwca 2016 18:00 CEST Mecz grupowy Irlandia Północna Irlandia Północna 7019 4118 869 12006 [135]
16 czerwca 2016 21:00 CEST Mecz grupowy Niemcy Niemcy 7934 5482 936 14352 [136]
21 czerwca 2016 18:00 CEST Mecz grupowy Ukraina Ukraina 6735 5169 735 12639 [137]
25 czerwca 2016 15:00 CEST 1/8 finału Szwajcaria Szwajcaria 6577 4540 816 11933 [138]
30 czerwca 2016 21:00 CEST 1/4 finału Portugalia Portugalia 8071 6885 1019 15975 [132]

Transmisja meczów bez udziału Polaków dostępna była w serwisie ipla oraz na kanałach Polsat Sport 2 i Polsat Sport 3, jednakże część spotkań pokazywano także w kanale otwartym Polsat, gdzie oglądało je między 2 a 2,6 miliona widzów[139]. Mecz otwarcia, dwa mecze 1/8 finału, dwa ćwierćfinały, oba półfinały i finał emitowała także TVP1.

  1. Sędzia Awierjanow nie zaliczył testów sprawnościowych. Został zastąpiony przez Nikołaja Gołubiewa.
  2. Sędzia Banti nie zaliczył testów sprawnościowych. Został zastąpiony przez Daniele Orsato.
  3. Jako Czechosłowacja.
  4. a b c Od 1984 roku nie rozgrywa się meczów o trzecie miejsce na ME.
  5. Jako ZSRR.
  6. Ma to zastosowanie np. gdy początkowo rozpatruje się 3 drużyny, a po zastosowaniu kryteriów nie rozstrzygnięta pozostała kolejność dwóch (trzecia okazała się lepsza bądź gorsza od nich), wtedy kryteria stosuje się ponownie dla pozostałych dwóch.
  7. Tzn. wyniki innych meczów muszą być znane. Z reguły w ostatniej kolejce danej grupy mecze rozgrywane są o tej samej godzinie, czyli ich wyniki poznaje się w tym samym czasie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. UEFA EURO 2016 logo unveiled. UEFA.com, 2013-06-26. [dostęp 2016-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (ang.).
  2. Francja gospodarzem Euro 2016. Wprost.pl. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-11)].
  3. Four candidates signal UEFA EURO 2016™ interest. UEFA.com, 2009-03-10. [dostęp 2016-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-11)]. (ang.).
  4. Euro 2016 – Walka o organizację. [dostęp 2008-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-02)].
  5. Reuters Editorial, France to bid for 2016 European championship [online], uk.reuters.com [dostęp 2016-09-28] (ang.).
  6. Hasan Doğan: „Türk futboluna 110 milyon YTL’lik kaynak yarattık” – Haberler TFF [online], tff.org [dostęp 2016-09-28] (tur.).
  7. Maciej Kusina, Cztery kraje zgłosiły się do organizacji Euro 2016 [online], 90minut.pl [dostęp 2016-09-28].
  8. 'The start of an adventure for French football’. uefa.org, 2010-05-28. [dostęp 2015-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-12)]. (ang.).
  9. Francja zorganizuje Euro 2016. swiat.newsweek.pl, 2011-08-09. [dostęp 2013-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (pol.).
  10. a b Uefa admit expansion of European Championships to 24 teams ‘not ideal’ [online], The Independent, 28 marca 2012 [dostęp 2021-07-12] (ang.).
  11. EURO 2016 logo unveiled [online].
  12. UEFA.com, UEFA EURO 2016 logo unveiled [online], UEFA.com, 26 czerwca 2013 [dostęp 2021-07-12] (ang.).
  13. UEFA.com, UEFA EURO 2016: ‘Le Rendez-Vous’ [online], UEFA.com, 17 października 2013 [dostęp 2021-07-12] (ang.).
  14. UEFA EURO 2016 mascot – UEFA.com [online], web.archive.org, 19 czerwca 2016 [dostęp 2021-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-19].
  15. Euro 2016. Nowa piłka w fazie pucharowej. Fracas zastąpi Beau Jeu. Sport.pl. [dostęp 2016-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-06)].
  16. UEFA: Eighteen referees appointed for UEFA EURO 2016. uefa.com, 15 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2015)]. (ang.).
  17. UEFA EURO 2016 - UEFA.com [online], uefa.com [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-19] (ang.).
  18. UEFA EURO 2016 finals draw: all you need to know. UEFA.com. [dostęp 2015-11-18].
  19. Rozdział 18 przepisów UEFA: Regulations of the UEFA European Football Championship 2014-16. (ang.).
  20. Full Time Report France–Romania.
  21. Full Time Report Albania–Switzerland.
  22. Full Time Report Romania–Switzerland.
  23. Full Time Report France–Albania.
  24. Full Time Report Romania–Albania.
  25. Full Time Report Switzerland–France.
  26. Full Time Report Wales–Slovakia.
  27. Full Time Report England–Russia.
  28. Full Time Report Russia–Slovakia.
  29. Full Time Report England–Wales.
  30. Full Time Raport Russia–Wales.
  31. Full Time Report Slovakia–England.
  32. Full Time Report Poland–Northern Ireland.
  33. Full Time Report Germany–Ukraine.
  34. Full Time Report Ukraine–Northern Ireland.
  35. Full Time Report Germany–Poland.
  36. Full Time Report Ukraine–Poland.
  37. Full Time Report Northern Ireland–Germany.
  38. Full Time Report Turkey–Croatia.
  39. Full Time Report Spain–Czech Republic.
  40. Full Time Report Czech Republic–Croatia.
  41. Full Time Report Spain–Turkey.
  42. Full Time Report Czech Republic–Turkey.
  43. Full Time Report Croatia–Spain.
  44. Full Time Report Ireland–Sweden.
  45. Full Time Report Belgium–Italy.
  46. Full Time Report Italy–Sweden.
  47. Full Time Report Belgium–Republic of Ireland.
  48. Full Time Report Italy–Republic of Ireland.
  49. Full Time Report Sweden–Belgium.
  50. Full Time Report Austria–Hungary.
  51. Full Time Report Portugal–Iceland.
  52. Full Time Report Iceland–Hungary.
  53. Full Time Report Portugal–Austria.
  54. Full Time Report Iceland–Austria.
  55. Full Time Report Hungary–Portugal.
  56. Full Time Report Switzerland–Poland.
  57. Full Time Report Wales–Northern Ireland.
  58. Full Time Report Croatia–Portugal.
  59. Full Time Report France–Republic of Ireland.
  60. Full Time Report Germany–Slovakia.
  61. Full Time Report Hungary–Belgium.
  62. Full Time Report Italy–Spain.
  63. Full Time Report England–Iceland.
  64. Full Time Report Poland–Portugal.
  65. Full Time Report Wales–Belgium.
  66. Full Time Report Germany–Italy.
  67. Full Time Report France–Iceland.
  68. Full Time Report Portugal–Wales.
  69. Full Time Report Germany–France.
  70. Full Time Report Portugal–France.
  71. UEFA.com, UEFA EURO 2016 prize money substantially increased | Inside UEFA [online], UEFA.com, 11 grudnia 2015 [dostęp 2021-07-03] (ang.).
  72. Chorwaci oszczędzeni za race. Bali się wyrzucenia z Euro [online] [dostęp 2016-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-24].
  73. Skandal na EURO'16: Angielscy kibice depczą polską flagę (video) | Z kraju Pikio [online], pikio.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  74. Angielscy kibice znieważali polską flagę – WPROST.pl.
  75. Nie obyło się bez skandalu. Bandera na trybunach podczas meczu Polska-Ukraina | Z kraju Pikio [online], pikio.pl [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-28] (pol.).
  76. Flaga UPA z portretem Bandery na meczu Ukraina – Polska – WPROST.pl.
  77. Grupa Wirtualna Polska, Euro 2016: UEFA wszczęła postępowanie dyscyplinarne przeciwko Polsce – WP SportoweFakty [online], 1 lipca 2016 [dostęp 2016-07-01] (pol.).
  78. Grupa Wirtualna Polska, Euro 2016: Portugalia ukarana za mecz z Polską – WP SportoweFakty [online], 5 lipca 2016 [dostęp 2016-07-06] (pol.).
  79. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh Media rights sales:UEFAEURO 2016™. UEFA.org. [dostęp 2015-11-09].
  80. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v UEFA announce EURO broadcasting rights deal. 24 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-24].
  81. Mike Kennedy: ORF to broadcast Euro 2016 in Austria. 9 marca 2015. [dostęp 2015-03-10].
  82. ORF und ATV teilen sich die Euro 2016 auf. 17 lutego 2016. [dostęp 2016-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 marca 2016)].
  83. Нова Броудкастинг Груп и Българската национална телевизия ще излъчват УЕФА ЕВРО 2016. 21 października 2015. [dostęp 2015-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 listopada 2015)].
  84. a b Michael Long: Uefa awards Euro 2016 rights in Denmark and Iceland. 25 listopada 2014. [dostęp 2014-11-26].
  85. Flemming Brandt: Her skal du se EM-slutrunden 2016. 24 listopada 2014. [dostęp 2014-11-25].
  86. Kaarel Täll: ETV näitab 2016. aasta jalgpalli EMi täismahus. 30 czerwca 2015. [dostęp 2016-02-19]. (est.).
  87. Euro 2012 and 2016 rights awarded in France. [w:] UEFA.com [on-line]. 10 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 czerwca 2013)].
  88. Euro 2016 και Formula 1 στην ΕΡΤ. 16 marca 2016. [dostęp 2016-03-28]. (gr.).
  89. NOS heeft rechten EK2016 binnen. 27 marca 2013. [dostęp 2013-04-07]. (niderl.).
  90. JP Kierans: RTÉ secures UEFA EURO 2016 broadcast rights. [w:] Irish Mirror [on-line]. 24 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-25].
  91. Paul Moore: TV3 looks set to broadcast Euro 2016 matches and a beloved show is making a return. 22 lutego 2016. [dostęp 2016-02-22].
  92. Sigurður Elvar: Skjárinn tryggði sér útsendingaréttinn frá EM karla í knattspyrnu 2016. 25 listopada 2014. [dostęp 2014-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 maja 2016)].
  93. ARD, ZDF secure German Euro 2016 media rights. 22 lutego 2012. [dostęp 2012-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 maja 2012)].
  94. ProSiebenSat.1 agrees Euro 2016 sub-licensing deal with ARD/ZDF. 21 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)].
  95. Michael Long: Norway’s NRK and TV2 secure Euro 2016 rights. [dostęp 2013-07-29].
  96. David Cushnan: Report: Polsat acquires national team rights. SportsPro, 13 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-13].
  97. Kadra bez Szpakowskiego. Borek 2018!. [dostęp 2013-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 grudnia 2013)].
  98. Oficjalnie: Euro 2016 w Telewizji Polskiej!. sport.tvp.pl, 27 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-28].
  99. Diogo Pombo: Jogos do Euro 2016 vão passar na RTP. 24 czerwca 2015. [dostęp 2015-10-10].
  100. Mike Kennedy: Report: Russian broadcast rights deals secured for Euro 2016. 16 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-16].
  101. EURO finals deals concluded Norway and Sweden. 13 listopada 2013. [dostęp 2013-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 listopada 2013)].
  102. Euro 2016 maçları TRT’de!. TRT SPOR, 10 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-10]. (tur.).
  103. Uğurcan Alan: Lig TV, Euro 2016 maçlarını yayınlayacağını duyurdu. 15 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-19]. (tur.).
  104. Eoin Connolly: Digiturk seals digital rights to Euro 2016. 20 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-20].
  105. Канали холдингу „Медіа Група Україна” – ексклюзивні транслятори ЄВРО-2016. 25 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 września 2013)].
  106. a b BBC and ITV agree deal to broadcast Euro 2016 and 2020. 17 października 2015. [dostęp 2015-10-19].
  107. Antur Euro 2016 Cymru yn fyw yn y Gymraeg ar S4C. 2015-12-18. (wal.).
  108. All three of Wales’ Euro 2016 group matches to be shown Live in Welsh. 18 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-19].
  109. Sport in tv: Euro 2016, accordo tra Sky e Rai. 18 lutego 2016. [dostęp 2016-02-20]. (wł.).
  110. Michael Long: Report: Rai and Sky Italia to split Euro 2016 coverage. 22 lutego 2016. [dostęp 2016-02-22].
  111. UEFA Euro 2012™ and UEFA Euro 2016™ media rights deals in the Middle East and North Africa. [w:] UEFA.com [on-line]. Union of European Football Associations, 13 października 2009. [dostęp 2012-02-23].
  112. Al Jazeera Sport rebranded beIN SPORTS. al Arabiya, 31 grudnia 2013. [dostęp 2014-01-22].
  113. a b SuperSport to broadcast Euro 2012 and 2016. [w:] SuperSport [on-line]. 17 listopada 2010. [dostęp 2012-02-23].
  114. Eoin Connolly: TV Media Sport gets Uefa Euro 2016 package. SportsPro, 11 listopada 2015. [dostęp 2015-11-12].
  115. a b c d e f Non-European Euro media rights deals. [w:] UEFA.com [on-line]. Union of European Football Associations, 11 listopada 2010. [dostęp 2012-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 grudnia 2015)].
  116. Foxtel to add three beIN SPORTS High Definition Channels. [w:] Foxtel [on-line]. foxtel.com.au, 31 marca 2016. [dostęp 2016-04-13].
  117. EURO 2016 is coming to SBS in June. [w:] theworldgame.sbs.com.au [on-line]. SBS, 22 marca 2016. [dostęp 2016-03-22].
  118. Sony Six bags broadcast rights for UEFA Euro 2016. [w:] Thehindubusinessline.com [on-line]. The Hindu Business Line, 22 maja 2013. [dostęp 2013-05-22].
  119. Ian McPherson: BeIN Sport bags Euro 2016 rights in Hong Kong. SportsPro, 26 listopada 2013. [dostęp 2013-11-26].
  120. RCTI & Global TV Saluran Resmi UEFA Euro 2016. kompasiana, 16 czerwca 2015. [dostęp 2015-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2015)]. (indonez.).
  121. Heru Febrianto: Indovision Tambah Channel Eksklusif ke-38 Khusus Sepak Bola. Autotekno, 30 września 2015. [dostęp 2016-03-16].
  122. a b UEFA Euro 2012 and 2016 Media Rights deals concluded in North America. [w:] UEFA.com [on-line]. Union of European Football Associations, 1 lutego 2011. [dostęp 2012-02-23].
  123. ESPN awarded media rights in Caribbean. [w:] UEFA.com [on-line]. Union of European Football Associations, 13 marca 2012. [dostęp 2012-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 kwietnia 2012)].
  124. David Cushnan: Astro confirms deal for Euro 2016 rights. SportsPro, 10 lipca 2013. [dostęp 2013-07-10].
  125. Eleven Sports Network secures Euro 2016 broadcast rights in Singapore. [w:] CNA/av [on-line]. Channel News Asia, 8 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 kwietnia 2016)].
  126. James Emmett: GMM scoops Euro 2016 rights in Thailand. SportsPro, 5 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-05].
  127. VTV to air all football matches at EURO 2016. Vietnamnet Bridge, 15 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-15].
  128. Adam Nelson: Radio France selected as official radio partner of Uefa Euro 2016. 9 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-09].
  129. W Polskim Radiu mecze Euro 2016 skomentują Janisz, Solecki i Skrzyński [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2016-06-09].
  130. RTP adquiriu os direitos de transmissão do Euro 2016. 24 czerwca 2015. [dostęp 2016-01-22]. (port.).
  131. Mike Kennedy Kennedy: TalkSport gets radio rights for Uefa Euro 2016 and 2020. 24 listopada 2015. [dostęp 2015-11-25].
  132. a b Mecz Polska-Portugalia hitem Euro 2016. Spotkanie oglądało 16 mln widzów [online], Wirtualne Media [dostęp 2016-09-28].
  133. Marcin Połowianiuk, Polacy chcą oglądać Euro 2016 legalnie. Dostęp wykupiło ponad 400 tysięcy osób! [online], 15 czerwca 2016 [dostęp 2016-09-28].
  134. Maciej Iwanski on Twitter [online], Twitter [dostęp 2016-09-28], Cytat: 8,8 mln widzów #GERPOL w peaku TVP1 +0,7 mln odtworzeń naszego komentarza z Izakiem na sport.tvp.pl! Dziękujemy!.
  135. 12 mln widzów meczu Polska – Irlandia Płn., w TVP1 więcej niż w kanałach Polsatu [online], Wirtualne Media [dostęp 2016-09-28].
  136. 14,3 mln widzów meczu Polska-Niemcy. TVP1 wygrała z Polsatem [online], Wirtualne Media [dostęp 2016-09-28].
  137. Mecz Ukraina-Polska nie pobił rekordu oglądalności. Śledziło go 12,64 mln widzów [online], Wirtualne Media [dostęp 2016-09-28].
  138. Euro 2016. Świetna oglądalność meczu Polaków ze Szwajcarią [online], WP SportoweFakty, 27 czerwca 2016 [dostęp 2016-09-28].
  139. Mecze Polaków telewizyjnymi hitami Euro 2016, inne w kanałach Polsatu ogląda po 2–2,6 mln widzów [online], Witualne Media [dostęp 2016-09-28].








ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: http://pl.wikipedia.org/wiki/Mistrzostwa_Europy_w_Pi%C5%82ce_No%C5%BCnej_2016

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy