Mitsubishi Ki-21

Mitsubishi Ki-21
	; Mitsubishi Ki-21 II
	Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Mitsubishi Jukogyo KK; Nakajima Hikoki KK
Typ	średni samolot bombowy
Konstrukcja	średniopłat o konstrukcji metalowej, podwozie chowane w locie
Załoga	5
	Historia
Data oblotu	18 grudnia 1936
Lata produkcji	1938 – 1944
Wycofanie ze służby	1944
Liczba egz.	2064
	Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe, 14-cylindrowy Nakajima Ha-5 kai (Ki-21 I) lub Mitsubishi Ha-101 (Ki-21 II)
Moc	850 KM (Nakajima Ha-5 kai); 1450 KM ( Mitsubishi Ha-101) (każdy)
	Wymiary
Rozpiętość	22,50 m
Długość	16,00 m
Wysokość	4,35 m (Ki-21 I); 4,85 m (Ki-21 II)
Powierzchnia nośna	69,60 m²
	Masa
Własna	4 691 kg (Ki-21 I); 6 070 kg (Ki-21 II)
Startowa	7 492 kg (Ki-21 I); 9 710 kg (Ki-21 II)
	Osiągi
Prędkość maks.	432 km/h (Ki-21 I); 468 km/h (Ki-21 II)
Prędkość przelotowa	380 km/h (Ki-21 II)
Prędkość wznoszenia	6,0 m/s
Pułap	8 600 m (Ki-21 I); 10 000 m (Ki-21 II)
Zasięg	1 500 km (Ki-21 I); 2 700 km (Ki-21 II)
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	750 kg (Ki-21 I), 1000 kg (Ki-21 II) bomb; Uzbrojenie obronne – patrz tekst
	Liczba miejsc
	9 (MC-21 I)
	Przestrzeń ładunkowa
	1000 kg (MC-21 I)
	Użytkownicy
	Japonia, Tajlandia
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mitsubishi Ki-21 (oznaczenie amerykańskie Sally, także Jane, Gwen) – japoński średni samolot bombowy z okresu II wojny światowej.

Historia

Samolot został opracowany w 1936 roku w wytwórni Mitsubishi Jukogyo KK z przeznaczenie dla lotnictwa armii. Jego oblot został dokonany 18 grudnia 1936 roku. Samolot następnie został poddany badaniom i testom. W marcu 1938 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną oprócz wytwórni Mitsubishi Jukogyo KK, także w wytwórni Nakajima Hikoki KK. Otrzymał wtedy oznaczenie Ki-21 I, wersja ta była produkowana do 1941 roku. Samolot budowany był w kilku odmianach różniących się uzbrojeniem obronnym.

W 1940 roku samolot otrzymał nowe silniki o większej mocy i wersja ta otrzymała oznaczenie Ki-21 II, samolot ten został wprowadzony do produkcji seryjnej w 1941 roku. Produkcja samolotu trwała do 1944 roku. Łącznie w latach 1938 – 1944 zbudowano 2064 samolotów Ki-21 wszystkich wersji i odmian.

W 1940 roku w wytwórni Dai Nippon Koku KK przebudowano 100 samolotów wersji Ki-21 I na samoloty transportowe i pasażerski. Tak powstały samolot został oznaczony jako MC-21 I. Jego załoga składała się z 4 osób i mógł przewozić ładunek o masie 1000 kg lub 9 pasażerów.

Wersje i odmiany samolotu, najważniejsze różnice

Ki-21 I – wersja wyposażona w silniki Nakajima Ha-5 kai o mocy 850 KM
- Ki-21 IA – odmiana wyposażona w 3 karabiny maszynowe Type 89 kal. 7,7 mm
- Ki-21 IB – odmiana wyposażona w 4 karabiny maszynowe Type 89 kal. 7,7 mm
- Ki-21 IC – odmiana wyposażona w 6 karabinów maszynowych Type 89 kal. 7,7 mm
Ki-21 II – wersja wyposażona w silniki Mitsubishi Ha-101 o mocy 1450 KM
- Ki-21 IIA – odmiana wyposażona w 6 karabinów maszynowych Type 89 kal. 7,7 mm
- Ki-21 IIB – odmiana wyposażona w 5 karabinów maszynowych Type 89 kal. 7,7 mm i 1 działko lotnicze Type 1 kal. 12,7 mm
MC-21 I – wersja transportowa i pasażerska, powstała w wyniku przebudowy samolotów Ki-21 I

Użycie w lotnictwie

Samoloty Ki-21 wprowadzone zostały do japońskiego lotnictwa armii w 1938 roku. Od razu też skierowano je do Chin, gdzie wzięły udział w walkach. Następnie używane były w walkach na terenie Indochin. Brały również udział w walkach o Holenderskie Indie Wschodnie, później brały udział w atakach na cele w Australii. Uczestniczyły w walkach armii japońskiej do czasu kapitulacji we wrześniu 1945 roku.

W październiku 1940 roku rząd Tajlandii zamówił 9 samolotów Ki-21 IB, które zostały wybudowane w zakładach Nakajima i dostarczone do Tajlandii w grudniu 1940 roku. W lotnictwie Tajlandii otrzymały one oznaczenie Bin Thing Rabut 4 (pol. Samolot bombowy typ 4). Używano ich do końca II wojny światowej.

Opis konstrukcji

Samolot Ki-21 był wolnonośnym średniopłatem o konstrukcji metalowej. Kabina zakryta. Podwozie klasyczne, chowane w locie.

Napęd samolotu stanowiły dwa silniki gwiazdowe, napędzające trójłopatowe śmigła o stałej prędkości obrotowej.

Samolot mógł przewozić w komorze bombowej 3 lub 4 bomby o masie 250 kg każda. Jego uzbrojenie składało się od 3 do 6 ruchomych karabinów maszynowych kal. 7,7 mm, w zależności od wersji i odmiany. W odmianie Ki-21 IIB samolot oprócz 5 karabinów maszynowych, posiadał 1 ruchome działko lotnicze kal. 12,7 mm, umieszczone w obrotowej wieżyczce.

Bibliografia

Basil Collier: Japanese aircraft of World War II. London: Sidgwick & Jackson Ltd., 1978, s. 110-111. ISBN 0-283-98399-X.

Przypisy

↑ ^a ^b AlexanderA. Lüdeke AlexanderA., Weapons of World War II, Bath: Parragon, 2011, s. 227, ISBN 978-1-4454-2435-4, OCLC 744570428 .

[Alexander_Lüdeke_2011-1] AlexanderA. Lüdeke AlexanderA., Weapons of World War II, Bath: Parragon, 2011, s. 227, ISBN 978-1-4454-2435-4, OCLC 744570428 .

[1]

Samoloty myśliwskie	Ki-10 Ki-27 Ki-43 Ki-44 Ki-45 Ki-61 Ki-64 Ki-84 Ki-93 Ki-100 Ki-102 Ki-109
Samoloty bombowe	Ki-21 Ki-30 Ki-32 Ki-48 Ki-49 Ki-51 Ki-66 Ki-67
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe	Ki-15 Ki-46 Ki-36 Ki-76 Ki-70
Samoloty transportowe	Ki-34 Ki-54 Ki-56 Ki-57 Ki-105 DC-2
Samoloty szkolno-treningowe	Ki-9 Ki-17 Ki-55
Samoloty kamikaze	Ki-115 Ki-167
Szybowce	Ku-1 Ku-2 Ku-3 Ku-4 Ku-5 Ku-6 Ku-7 Ku-8 Ku-9 Ku-10 Ku-11 Ku-12 Ku-13 Ku-14
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne	Ki-19 Ki-58 Ki-60 Ki-62/Ki-63 Ki-68 Ki-74 Ki-78 Ki-82 Ki-83 Ki-85 Ki-87 Ki-88 Ki-91 Ki-94-I Ki-94 II Ki-96 Ki-98 Ki-105 Ki-108 Ki-119 Ki-162 Ki-200 Ki-201 Ki-202 Ta-go Z
Inne	System oznaczeń samolotów Cesarskiej Armii Japońskiej Lista oznaczeń Kitai

Historia

Użycie w lotnictwie

Opis konstrukcji

Bibliografia

Przypisy

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier! Saves Data!