Nicole Belloubet
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1955 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
prawniczka, nauczyciel akademicki |
| Stanowisko |
minister sprawiedliwości (2017–2020), minister edukacji narodowej i młodzieży (2024) |
| Odznaczenia | |
  
| |
Nicole Belloubet (ur. 15 czerwca 1955 w Paryżu[1]) – francuska prawniczka, nauczyciel akademicki i samorządowiec, profesor, w latach 2013–2017 członkini Rady Konstytucyjnej, w latach 2017–2020 minister sprawiedliwości, w 2024 minister edukacji narodowej i młodzieży.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawniczka, absolwentka Université Panthéon-Assas. Specjalizowała się w prawie publicznym i historii prawa. Doktoryzowała się na Université Panthéon-Sorbonne z zakresu prawa publicznego. Od 1981 pracowała na tej uczelni. Od 1992 do 1995 była wykładowczynią na Université d’Évry, a od 2005 do 2008 profesorem tej uczelni. W międzyczasie była dyrektorem w instytucie naukowym Institut international d'administration publique (1995–1997), a także dyrektorem okręgów szkolnych (1997–2005). W 2008 została profesorem w Institut d'études politiques de Toulouse[1].
Zaangażowana również w działalność polityczną, była związana z francuską lewicą. W latach 1989–1996 zasiadała w radzie miejscowości Saint-Rémy-lès-Chevreuse. W 2001 na zlecenie ministra edukacji Jacka Langa opracowała m.in. raport poświęcony przemocy seksualnej w szkołach. Od 2008 do 2010 pełniła funkcję pierwszego zastępcy mera Tuluzy. W 2010 wybrana do rady regionu Midi-Pireneje, objęła stanowisko pierwszej wiceprzewodniczącej do spraw edukacji, szkolnictwa wyższego i badań naukowych. W 2013 przewodniczący Senatu Jean-Pierre Bel powołał ją w skład Rady Konstytucyjnej[1].
21 czerwca 2017 została mianowana ministrem sprawiedliwości i strażnika pieczęci w nowo utworzonym drugim rządzie Édouarda Philippe’a[2]. Urząd ten sprawowała do lipca 2020. W lutym 2024 dołączyła do gabinetu Gabriela Attala, obejmując w nim urząd ministra edukacji narodowej i młodzieży[3]. Funkcję tę pełniła do września tego samego roku.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Oficer Legii Honorowej (2012)
- Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (1998)
- Komandor Orderu Palm Akademickich (2002)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Nicole Belloubet. conseil-constitutionnel.fr. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
- ↑ Remaniement: Nicole Belloubet garde des Sceaux, Florence Parly ministre des Armées. lefigaro.fr, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
- ↑ La nomination du gouvernement du Premier ministre Gabriel Attal. gouvernement.fr, 8 lutego 2024. [dostęp 2024-02-09]. (fr.).
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
