Protoma

Głowica kolumny z Persepolis w formie podwójnej protomy

Protoma (gr. προτομή) – ozdoba w formie głowy lub popiersia zwierzęcego (niekiedy fantastycznego) bądź (rzadziej) ludzkiego^[1]^[2]. Stosowana od ok. VII wieku p.n.e. do VI w. p.n.e. w sztuce Scytów, ludów Azji Mniejszej, Mezopotamii, Grecji, Etrurii i Rzymu.

W architekturze starożytnej Persji występują głowice kolumn w kształcie protom.

Przypisy

↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 334. ISBN 83-01-12365-6.
↑ Encyklopedia sztuki starożytnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 486. ISBN 83-01-12466-0.

[1] Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 334. ISBN 83-01-12365-6.

[2] Encyklopedia sztuki starożytnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 486. ISBN 83-01-12466-0.

[1]

[2]

Przypisy

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier! Saves Data!