Sébastien Buemi

Sébastien Buemi
	; Sébastien Buemi na torze Silverstone Circuit podczas wyścigu 2013 6 Hours of Silverstone w FIA World Endurance Championship (2013)
Państwo	Szwajcaria
Data i miejsce urodzenia	31 października 1988 ; Aigle
	Sezon 2022
Seria	FIA World Endurance Championship
Zespół	Toyota Gazoo Racing
Samochód	Toyota GR010 Hybrid
Nr startowy	8
Partnerzy	Brendon Hartley; Ryō Hirakawa
	Sukcesy
	2006: Grand Prix Makau Formuły 3; 2007: Formuła 3 Euro Series; 2008: GP2 Asia Series; 2013: FIA World Endurance Championship; 2013: 24h Le Mans; 2014: FIA World Endurance Championship; 2014: 24h Le Mans; 2014/2015: Formuła E; 2015/2016: Formuła E; 2017: FIA World Endurance Championship; 2017: 24h Le Mans (w klasie LMP1); 2018: 24h Le Mans; 2018/2019: FIA World Endurance Championship; 2019: 24h Le Mans; 2019/2020: FIA World Endurance Championship; 2020: 24h Le Mans; 2021: FIA World Endurance Championship; 2021: 24h Le Mans; 2022: 24h Le Mans
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Buemi podczas Grand Prix Hiszpanii (2009) w Toro Rosso

Sébastien Buemi (ur. 31 października 1988 w Aigle) – szwajcarski kierowca wyścigowy. Mistrz Świata wyścigów długodystansowych z 2014 roku. Startował w Formule 1 w latach 2009-2011. Mistrz Formuły E z sezonu 2015/2016.

Życiorys

Początki kariery

W 2002 wystąpił w Italian Open Masters ICA Junior, gdzie zajął 2 miejsce z 77 punktami, oraz w European Championship ICA Junior w teamie Cegga Karts gdzie zdobył 1 miejsce. W 2003 roku w Swiss Championship Junior na gokarcie Intrepid (Maxter) i w zespole Cegga Karts był 13 w klasyfikacji z 40 punktami, w Italian Open Masters ICA Junior na gokarcie Intrepid (Maxter) i z teamem Intrepid Kart Technology zwyciężył z 82 punktami. Jeszcze w tym samym roku wystąpił w Andrea Margutti Trophy ICA Junior. W European Championship ICA Junior w teamie Intrepid Kart Technology ukończył mistrzostwa na 4. miejscu. Przestał jeździć na gokartach.

W 2004 roku zadebiutował w Niemieckiej Formule BMW. Pierwszy sezon ukończył na 3 miejscu w klasyfikacji generalnej mając 88 punktów. W kolejnym roku startów Buemiego w tej serii, wygrywając 7 wyścigów i jedno pole position zdobył tytuł wicemistrzowski, zdobywając 282 punkty. W tym roku wystartował również w Światowym Finale BMW, gdzie zajął 2 miejsce. Wystąpił też w jednej rundzie Hiszpańskiej Formuły 3, nie ukończył jej. W sezonie 2006 startował w Formule 3 Euroseries w zespole ASI Mücke Motorsport. Zdobywszy 31 punktów, w tym jedno podium ukończył sezon na 11 pozycji. Wystąpił również w prestiżowych zawodach, Grand Prix Makau i Formule 3 Masters at Zolder, gdzie zajął odpowiednio 2 i 4 miejsce. Startował w sześciu eliminacjach w Formule Renault 2.0 NEC i Eurocup w zespole Motopark Academy. Obie serie ukończył odpowiednio na 11 i 7 miejscu wygrywając trzy wyścigi i jedno pole position. Na przełomie 2006 i 2007 roku występował w barwach ekipy Szwajcarii w A1 Grand Prix, gdzie zajął 8 miejsce w generalce z dorobkiem 88 punktów. W 2007 kontynuował starty w F3, ponownie w barwach niemieckiej ekipy. Zdobył wtedy tytuł wicemistrzowski mając 95 punktów i przegrywając z Francuzem Romain Grosjean. Wygrał wówczas 3 wyścigi i zdobył dwa pierwsze pola startowe. Ponownie też wystąpił w nieoficjalnych mistrzostwach świata F3, tym razem jednak w teamie Kimiego Räikkönena. Zakończył je na 11 pozycji. Wystąpił również w 11 rundach GP2 w teamie ART Grand Prix. Zdobywszy 6 punktów ukończył ją na 21 miejscu w klasyfikacji generalnej.

Sezon 2008 rozpoczął od nowo utworzonej Azjatyckiej GP2. Startując w barwach ekipy Trust Team Arden zajął 2 miejsce ponownie przegrywając z rywalem sprzed roku w F3. Zgromadził w tym czasie 35 punktów z jednym zwycięstwem i czterema drugimi miejscami. Starty w tym zespole kontynuował również w głównej serii. Zdobył 50 punktów dwukrotnie wygrywając i osiągając dwa razy trzecie i raz drugie miejsce, został sklasyfikowany na 6 miejscu w klasyfikacji generalnej.

Formuła 1

W sezonie 2008 pełnił rolę kierowcy testowego w teamie Red Bull Racing w Formule 1. 17 września 2008 roku Szwajcar testował na torze Circuito Permanente de Jerez w bolidzie Scuderii Toro Rosso. Helmut Marko, doradca ds. motorsportu w Red Bull Racing powiedział, że tylko Sébastien jest gotowy na debiut w Scuderii Toro Rosso. 19 września 2008 roku szef zespołu Franz Tost w rozmowie ze szwajcarskim dziennikiem Le Matin zapowiedział, że chce by młody Szwajcar ścigał się w ekipie z Faenzy w sezonie 2009.

Buemi został oficjalnie potwierdzony jako kierowca wyścigowy zespołu Toro Rosso 9 stycznia 2009 roku. Jak sam twierdził, kontrakt na starty został podpisany już w grudniu.

Sezon 2009 rozpoczął od 7 miejsca w GP Australii i 2 punktów. W GP Malezji nie udało mu się zająć miejsca w punktowanej ósemce. GP Chin ukończył na 8 miejscu zdobywając punkt.

W sezonie 2010 punktował w GP Monako po karze nałożonej na Schumachera. Dwa wyścigi później, w GP Kanady zajął 8 miejsce, przez jedno (14) okrążenie prowadził w wyścigu.

Formuła E

W sezonach 2014/2015^[1], 2015/2016^[2], 2016/2017^[3], 2017/2018^[4], 2018/2019^[5], 2019/2020^[6], 2020/2021^[7] i 2021/2022^[8] był zawodnikiem zespołu e.dams Renault (później Renault e.Dams i Nissan e.Dams). W sezonie 2015/2016 wygrał klasyfikację generalną kierowców (zdobył wtedy 155 punktów^[9]). Aktualnie (11 kwietnia 2022) Buemi w wyścigach Formuły E odniósł 13 zwycięstw i 29 razy stanął na podium^[10].

Wyniki

Formuła 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Sezon	Zespół	Samochód	Pozycje startowe / w wyścigach
Sezon	Zespół	Silnik	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21
2009
	Scuderia Toro Rosso	Toro Rosso STR4	13	20	10	16	15	11	18	20	17	11	15	16	19	13	10	06	10
	Scuderia Toro Rosso	Ferrari 056 2,4l V8	07	16†	08	17	989NU	989NU	15	18	16	16	989NU	12	13†	989NU	989NU	07	08
2010
	Scuderia Toro Rosso	Toro Rosso STR5	15	12	13	13	15	13	14	15	11	17	16	15	14	14	13	18	16	20	18
	Scuderia Toro Rosso	Ferrari 056 2,4l V8	16†	989NU	11	989NU	989NU	10	16	08	09	12	989NU	12	12	11	14	10	989NU	13	15
2011
	Scuderia Toro Rosso	Toro Rosso STR6	10	12	09	16	11	17	15	17	19	24	23	11	16	14	15	13	09	13	14
	Scuderia Toro Rosso	Ferrari 056 2,4l V8	08	13	14	09	14	10	10	13	989NU	15	08	989NU	10	12	989NU	09	989NU	989NU	12

FIA World Endurance Championship

Rok	Zespół	Klasa	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych rundach									Pozycja	Punkty
2012^[11]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS030 Hybrid	Toyota 3.4 L V8 Hybrid	SEB	SPA	LMS	SIL	SÃO	BHR	FUJ	SHA		NS	0
2012^[11]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS030 Hybrid	Toyota 3.4 L V8 Hybrid	–	–	NU	–	–	–	–	–		NS	0
2013^[12]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS030 Hybrid	Toyota 3.4 L V8 Hybrid	SIL	SPA	LMS	SÃO	COA	FUJ	SHA	BHR		3	106.25
2013^[12]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS030 Hybrid	Toyota 3.4 L V8 Hybrid	3	4	2	NU	2	15	NU	1		3	106.25
2014^[13]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS040 Hybrid	Toyota 3.7 L V8 Hybrid	SIL	SPA	LMS	COA	FUJ	SHA	BHR	SÃO		1	166
2014^[13]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS040 Hybrid	Toyota 3.7 L V8 Hybrid	1	1	3	3	1	1	10	2		1	166
2015^[14]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS040 Hybrid	Toyota 3.7 L V8 Hybrid	SIL	SPA	LMS	NÜR	COA	FUJ	SHA	BHR		5	79
2015^[14]	Toyota Racing	LMP1	Toyota TS040 Hybrid	Toyota 3.7 L V8 Hybrid	3	8	8	5	4	5	6	4		5	79
2016	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	SIL	SPA	LMS	NÜR	MEX	COA	FUJ	SHA	BHR	8	60
2016	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	16	27	NS	5	NU	5	4	3	4	8	60
2017	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	SIL	SPA	LMS	NÜR	MEX	COA	FUJ	SHA	BHR	2	183
2017	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	1	1	6	4	3	3	1	1	1	2	183
2018/2019	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	SPA	LMS	SIL	FUJ	SHA	SEB	SPA	LMS		1	198
2018/2019	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	1	1	DK	2	2	1	1	1		1	198
2019/2020	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	SIL	FUJ	SHA	BHR	COA	SPA	LMS	BHR		2	202
2019/2020	Toyota Gazoo Racing	LMP1	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 Hybrid	2	1	2	2	2	2	1	2		2	202
2021	Toyota Gazoo Racing	Hypercar	Toyota GR010 Hybrid	Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid	SPA	ALG	MNZ	LMS	BHR	BHR				2	168
2021	Toyota Gazoo Racing	Hypercar	Toyota GR010 Hybrid	Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid	1	1	4	2	2	1				2	168
2022	Toyota Gazoo Racing	Hypercar	Toyota GR010 Hybrid	Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid	SEB	SPA	LMS	MNZ	FUJ	BHR				2*	96*
2022	Toyota Gazoo Racing	Hypercar	Toyota GR010 Hybrid	Toyota 3.5 L Turbo V6 Hybrid	2	NU	1	2						2*	96*

24h Le Mans

Rok	Zespół	Partnerzy	Samochód	Klasa	Okr.	Poz.	Poz. kl.
2012	Toyota Racing	Anthony Davidson Stéphane Sarrazin	Toyota TS030 Hybrid	LMP1	82	NU	NU
2013	Toyota Racing	Anthony Davidson Stéphane Sarrazin	Toyota TS030 Hybrid	LMP1	347	2	2
2014	Toyota Racing	Anthony Davidson Nicolas Lapierre	Toyota TS040 Hybrid	LMP1-H	374	3	3
2015	Toyota Racing	Anthony Davidson Kazuki Nakajima	Toyota TS040 Hybrid	LMP1	386	8	8
2016	Toyota Gazoo Racing	Anthony Davidson Kazuki Nakajima	Toyota TS050 Hybrid	LMP1	384	NS	NS
2017	Toyota Gazoo Racing	Anthony Davidson Kazuki Nakajima	Toyota TS050 Hybrid	LMP1	358	8	2
2018	Toyota Gazoo Racing	Fernando Alonso Kazuki Nakajima	Toyota TS050 Hybrid	LMP1	388	1	1
2019	Toyota Gazoo Racing	Fernando Alonso Kazuki Nakajima	Toyota TS050 Hybrid	LMP1	385	1	1
2020	Toyota Gazoo Racing	Brendon Hartley Kazuki Nakajima	Toyota TS050 Hybrid	LMP1	387	1	1
2021	Toyota Gazoo Racing	Brendon Hartley Kazuki Nakajima	Toyota GR010 Hybrid	Hypercar	369	2	2
2022	Toyota Gazoo Racing	Brendon Hartley Ryō Hirakawa	Toyota GR010 Hybrid	Hypercar	380	1	1

Seria GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																					Punkty	Pozycja
2007	ART Grand Prix	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	FRA	FRA	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	TUR	TUR	ITA	ITA	BEL	BEL	VAL	VAL	6	21
2007	ART Grand Prix	-	-	-	-	7	-	-	-	-	NU	20	15	17	NU	13	7	14	10	NU	-	-	6	21
2008	Trust Team Arden	ESP	ESP	TUR	TUR	MON	MON	FRA	FRA	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	VAL	VAL	BEL	BEL	ITA	ITA		50	6
2008	Trust Team Arden	7	2	6	3	NU	11	NU	1	4	NW	NU	8	7	1	6	NU	5	4	3	7		50	6

Azjatycka Seria GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach										Punkty	Pozycja
2008	Trust Team Arden	ARE	ARE	IDN	IDN	MAL	MAL	BHR	BHR	ARE	ARE	37	2
2008	Trust Team Arden	DK	NU	1	7	NU	NU	2	2	2	2	37	2

Podsumowanie startów

Sezon	Seria/wyścig	Zespół	Nr	Starty	Pole Position	Zwycięstwa	Punkty	Pozycja końcowa
2004	Niemiecka Formuła BMW	Lars Kaufmann Motorsport	-	20	2	-	88	3
2005	Formuła BMW World Finale	ASl Mücke Motorsport	-	-	-	-	-	2
2005	Niemiecka Formuła BMW	ADAC Berlin-Brandenburg e.V.	-	20	7	7	282	2
2005	Hiszpańska Formuła 3	Racing Engineering	-	1	-	-	-	niesklasyfikowany
2006	Formuła 3 Masters	ASl Mücke Motorsport	-	-	-	-	-	4
2006	Grand Prix Makau	Carlin Motorsport	-	-	-	-	-	4
2006	Formuła Renault 2.0 NEC	Motopart Academy	-	8	1	2	172	7
2006	Formuła Renault 2.0 Euro Cup	Motopart Academy	-	6	-	1	33	11
2006	Formuła 3 Euro Series	ASl Mücke Motorsport	-	20	-	1	31	11
2006	Formuła 3 Euro Series	ASl Mücke Motorsport	-	20	-	1	31	11
2006/2007	A1 Grand Prix	Team Switzerland	-	12	-	-	50	8
2007	Formuła 3 Euro Series	ASl Mücke Motorsport	-	20	2	3	95	2
2007	Grand Prix Makau	Räikkönen Robertson Racing	-	-	-	-	-	11

Przypisy

↑ Sebastien Buemi i Nicolas Prost dołączyli do stawki Formuły E - Wyprzedź Mnie! [online], f1wm.pl [dostęp 2021-04-14] (pol.).
↑ Duval set to remain with Dragon Racing [online], www.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
↑ Jaguar Formula E team confirms Carroll, Evans during launch [online], www.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
↑ Sebastien Buemi, Nico Prost extend Renault e.dams Formula E deals [online], www.autosport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
↑ Formuła E: Nissan zakontraktował czołowego kierowcę Formuły 2 [online], www.motorsport.v10.pl [dostęp 2021-04-14] .
↑ Nissan e.dams retains Buemi and Rowland for season six [online], DOWNFORCE UK, 5 września 2019 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
↑ Buemi i Rowland potwierdzeni [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-05] (pol.).
↑ Nissan zostaje w Formule E [online], pl.motorsport.com [dostęp 2022-04-11] (pol.).
↑ Driver Standings [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).
↑ Sébastien Buemi [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).
↑ 2012 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Shanghai. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
↑ 2013 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
↑ 2014 FIA World Endurance Championship 6 Hours of São Paulo. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
↑ 2015 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona kierowcy. buemi.com. [dostęp 2014-01-25]. (fr. • ang.).

[1] Sebastien Buemi i Nicolas Prost dołączyli do stawki Formuły E - Wyprzedź Mnie! [online], f1wm.pl [dostęp 2021-04-14] (pol.).

[2] Duval set to remain with Dragon Racing [online], www.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).

[3] Jaguar Formula E team confirms Carroll, Evans during launch [online], www.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).

[4] Sebastien Buemi, Nico Prost extend Renault e.dams Formula E deals [online], www.autosport.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).

[5] Formuła E: Nissan zakontraktował czołowego kierowcę Formuły 2 [online], www.motorsport.v10.pl [dostęp 2021-04-14] .

[6] Nissan e.dams retains Buemi and Rowland for season six [online], DOWNFORCE UK, 5 września 2019 [dostęp 2021-04-14] (ang.).

[7] Buemi i Rowland potwierdzeni [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-05] (pol.).

[8] Nissan zostaje w Formule E [online], pl.motorsport.com [dostęp 2022-04-11] (pol.).

[9] Driver Standings [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).

[10] Sébastien Buemi [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-14] (ang.).

[11] 2012 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Shanghai. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

[12] 2013 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

[13] 2014 FIA World Endurance Championship 6 Hours of São Paulo. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

[14] 2015 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Bahrain. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

Życiorys

Początki kariery

Formuła 1

Formuła E

Wyniki

Formuła 1

FIA World Endurance Championship

24h Le Mans

Seria GP2

Azjatycka Seria GP2

Podsumowanie startów

Przypisy

Linki zewnętrzne

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier! Saves Data!