Trerony
| Raphinae | |||
| Wetmore, 1930[1] | |||
 Przedstawiciel podrodziny – wyspiarek zbroczony (Gallicolumba luzonica) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
trerony | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Trerony[3], owocożery (Raphinae) – podrodzina ptaków z rodziny gołębiowatych (Columbidae).
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Azji, Afryce, Australii i Oceanii[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należą następujące rodzaje[3]:
- Henicophaps G.R. Gray, 1862
- Pampusana Bonaparte, 1855
- Leucosarcia Gould, 1843 – jedynym przedstawicielem jest Leucosarcia melanoleuca Latham, 1801 – wonga
- Petrophassa Gould, 1841
- Geophaps G.R. Gray, 1842
- Phaps Selby, 1835
- Ocyphaps G.R. Gray, 1842 – jedynym przedstawicielem jest Ocyphaps lophotes (Temminck, 1822) – gołąbek długoczuby
- Geopelia Swainson, 1837
- Trugon G.R. Gray, 1849 – jedynym przedstawicielem jest Trugon terrestris G.R. Gray, 1849 – papuasek
- Otidiphaps Gould, 1870 – jedynym przedstawicielem jest Otidiphaps nobilis Gould, 1870 – bażanciak
- Gallicolumba J.G. Heck, 1849
- Treron Vieillot, 1816
- Didunculus Peale, 1848 – jedynym przedstawicielem jest Didunculus strigirostris (Jardine, 1845) – zębacz
- Goura Stephens, 1819
- Caloenas G.R. Gray, 1840
- Raphus Brisson, 1760 – jedynym przedstawicielem jest wymarły prawdopodobnie w XVII wieku[5] Raphus cucullatus (Linnaeus, 1758) – dront dodo
- Pezophaps Strickland, 1848 – jedynym przedstawicielem jest wymarły prawdopodobnie w XVIII wieku[6] Pezophaps solitaria (J.F. Gmelin, 1789) – dront samotny
- Chalcophaps Gould, 1843
- Turtur Boddaert, 1783
- Oena Swainson, 1837 – jedynym przedstawicielem jest Oena capensis (Linnaeus, 1766) – turkaweczka czarnogardła
- Phapitreron Bonaparte, 1854
- Ducula Hodgson, 1836
- Megaloprepia Reichenbach, 1853
- Ramphiculus Bonaparte, 1854
- Alectroenas G.R. Gray, 1840
- Drepanoptila Bonaparte, 1855 – jedynym przedstawicielem jest Drepanoptila holosericea (Temminck, 1809) – strzępopiór
- Chrysoena Bonaparte, 1854
- Ptilinopus Swainson, 1825
- Hemiphaga Bonaparte, 1854
- Gymnophaps Salvadori, 1874
- Lopholaimus Gould, 1841 – jedynym przedstawicielem jest Lopholaimus antarcticus (Shaw, 1793) – siwiec
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Typ nomenklatoryczny: Ptilinopus Swainson, 1825.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ F.A. Wetmore. A systematic classification for the birds of the world. „Proceedings of the United States National Museum”. 76 (2821), s. 5, 1930. (ang.).
- ↑ P.J. Selby: Pigeons. Edinburgh: W.H. Lizars, 1835, s. 194, seria: The Naturalist’s library. (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 – trerony (wersja: 2023-03-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-22].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-27]. (ang.).
- ↑ BirdLife International, Raphus cucullatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2014.3 [dostęp 2015-03-09] (ang.).
- ↑ BirdLife International, Pezophaps solitaria, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2014.3 [dostęp 2015-03-09] (ang.).