Platon

Platon (język polski)

Platon (1.1)

Platon (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈplatɔ̃n], AS: [platõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) hist. grecki filozof; zob. też Platon w Wikipedii

(1.2) imię męskie; zob. też Platon (imię) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(2.1) astr. jeden z kraterów na Księżycu; zob. też Platon (krater księżycowy) w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Platon, który chciał ustanowić idealne państwo rządzone przez filozofów, uregulował wszystko – jak każdy totalitarysta – niezmiernie dokładnie.

składnia:

kolokacje:

(1.2) pan Platon • brat / kuzyn / wujek / dziadek Platon • mężczyzna imieniem (o imieniu) Platon • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Platon • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Platon • otrzymać / dostać / przybrać imię Platon • dzień imienin / imieniny Platona

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. platonizm m, platoniczność ż, Płaton m

przym. platoński, platoniczny, platonistyczny, Platoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Πλάτων

uwagi:

zob. też Platon (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

• albański: (1.1) Platoni
• angielski: (1.1) Plato
• arabski: (1.1) أفلاطون
• azerski: (1.1) Platon
• baskijski: (1.1) Platon
• bengalski: (1.1) প্লেটো
• białoruski: (1.1) Платон m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) Плятон m
• bułgarski: (1.1) Платон m
• esperanto: (1.1) Platono
• farerski: (1.1) Platon
• francuski: (1.1) Platon
• hindi: (1.1) प्लेटो
• interlingua: (1.1) Platon
• kataloński: (1.1) Plató
• kazachski: (1.1) Аплатун
• łaciński: (1.1) Plato
• norweski: (1.1) Platon
• nowogrecki: (1.1) Πλάτων m, Πλάτωνας m; (1.2) Πλάτωνας m
• portugalski: (1.1) Platão
• rosyjski: (1.1) Платон m; (1.2) Платон m; (2.1) Платон m
• słoweński: (1.1) Platon m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Платѡнъ
• starogrecki: (1.1) Πλάτων m; (1.2) Πλάτων m
• sycylijski: (1.1) Platoni
• szwedzki: (1.1) Platon
• ukraiński: (1.1) Платон m
• węgierski: (1.1) Platón
• włoski: (1.1) Platone m

źródła:

Platon (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) Platon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Platon (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) Platon

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(der) Platon
dopełniacz	(des) Platons (des) Platon
celownik	(dem) Platon
biernik	(den) Platon

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Plato m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Platoniker m, Platonikerin ż

przym. platonisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: