bronce

bronce (język asturyjski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brąz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bronce (język galicyjski)

wymowa:

IPA: [ˈbɾon.θe̝]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brąz

(1.2) książk. brąz, przedmiot z brązz

odmiana:

(1.1) blm

(1.2) lm bronces

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. broncista m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bronce (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈbɾon̥.θe]

IPA: [ˈbɾon.se] (dialekty z utożsamieniem s-z)

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brąz

(1.2) sport. brąz, brązowy medal

(1.3) brąz, figura / posąg z brązu

(1.4) poet. przen. armata, dzwon, trąbka z brązu

(1.5) numizm. miedziana moneta

odmiana:

(1.1) blm

(1.2-5) lm bronces

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Edad de Bronce → epoka brązu • bronce de aluminio → brązal

synonimy:

(1.2) medalla de bronce

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) aleación

(1.2) medalla

(1.3) estatua, escultura

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. broncear, broncearse

przym. bronceado

rzecz. bronceado m, bronceador m, bronceadura ż, broncista m/ż, broncita ż

związki frazeologiczne:

ligar bronce → opalać się

etymologia:

wł. bronzo

uwagi:

źródła: