charakterystyczny

charakterystyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxaraktɛrɨˈstɨt͡ʃnɨ], AS: [χarakterystyčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska

(1.2) wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	charakterystyczny		charakterystyczna	charakterystyczne	charakterystyczni	charakterystyczne
dopełniacz	charakterystycznego		charakterystycznej	charakterystycznego	charakterystycznych
celownik	charakterystycznemu		charakterystycznej	charakterystycznemu	charakterystycznym
biernik	charakterystycznego	charakterystyczny	charakterystyczną	charakterystyczne	charakterystycznych	charakterystyczne
narzędnik	charakterystycznym		charakterystyczną	charakterystycznym	charakterystycznymi
miejscownik	charakterystycznym		charakterystycznej	charakterystycznym	charakterystycznych
wołacz	charakterystyczny		charakterystyczna	charakterystyczne	charakterystyczni	charakterystyczne
stopień wyższy bardziej charakterystyczny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej charakterystyczny bardziej charakterystyczna bardziej charakterystyczne bardziej charakterystyczni bardziej charakterystyczne dopełniacz bardziej charakterystycznego bardziej charakterystycznej bardziej charakterystycznego bardziej charakterystycznych celownik bardziej charakterystycznemu bardziej charakterystycznej bardziej charakterystycznemu bardziej charakterystycznym biernik bardziej charakterystycznego bardziej charakterystyczny bardziej charakterystyczną bardziej charakterystyczne bardziej charakterystycznych bardziej charakterystyczne narzędnik bardziej charakterystycznym bardziej charakterystyczną bardziej charakterystycznym bardziej charakterystycznymi miejscownik bardziej charakterystycznym bardziej charakterystycznej bardziej charakterystycznym bardziej charakterystycznych wołacz bardziej charakterystyczny bardziej charakterystyczna bardziej charakterystyczne bardziej charakterystyczni bardziej charakterystyczne
stopień najwyższy najbardziej charakterystyczny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej charakterystyczny najbardziej charakterystyczna najbardziej charakterystyczne najbardziej charakterystyczni najbardziej charakterystyczne dopełniacz najbardziej charakterystycznego najbardziej charakterystycznej najbardziej charakterystycznego najbardziej charakterystycznych celownik najbardziej charakterystycznemu najbardziej charakterystycznej najbardziej charakterystycznemu najbardziej charakterystycznym biernik najbardziej charakterystycznego najbardziej charakterystyczny najbardziej charakterystyczną najbardziej charakterystyczne najbardziej charakterystycznych najbardziej charakterystyczne narzędnik najbardziej charakterystycznym najbardziej charakterystyczną najbardziej charakterystycznym najbardziej charakterystycznymi miejscownik najbardziej charakterystycznym najbardziej charakterystycznej najbardziej charakterystycznym najbardziej charakterystycznych wołacz najbardziej charakterystyczny najbardziej charakterystyczna najbardziej charakterystyczne najbardziej charakterystyczni najbardziej charakterystyczne

przykłady:

(1.1) Takie zachowanie jest charakterystyczne dla ludzi z autyzmem.

(1.2) W mieście znajdują się najbardziej charakterystyczne zabytki związane z kulturą starożytną.

(1.2) Po wejściu do pokoju był wyczuwalny charakterystyczny ostry zapach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) specyficzny, szczególny, wyjątkowy; książk. dystynktywny

antonimy:

(1.2) przeciętny, zwykły, zwyczajny

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) przynależny, rozpoznawczy, swoisty, symptomatyczny, typowy, znamienny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. charakter m, charakterystyka ż, charakterystyczność ż, charakteryzacja ż

przysł. charakterystycznie

czas. charakteryzować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) typical; (1.2) specific
• arabski: (1.1) مميز
• białoruski: (1.1) характэрны; (1.2) характэрны
• bułgarski: (1.2) характерен
• czeski: (1.1) charakteristický
• duński: (1.1) karakteristisk
• esperanto: (1.1) karakteriza (1.2) specifa
• francuski: (1.1) caractéristique; (1.2) particulier
• hawajski: (1.1) welo
• hiszpański: (1.1) característico, particular, típico; (1.2) característico, singular
• kataloński: (1.1) característic; (1.2) característic
• łaciński: (1.1) specialis
• niderlandzki: (1.1) typisch
• niemiecki: (1.1) charakteristisch
• portugalski: (1.1) característico
• rosyjski: (1.1) характерный; (1.2) своеобразный, характеристический
• słowacki: (1.1) charakteristický; (1.2) charakteristický
• szwedzki: (1.1) karakteristisk, karaktäristisk, typisk; (1.2) karakteristisk, karaktäristisk, kännetecknande, typisk, betecknande
• ukraiński: (1.1) характерний; (1.2) характерний
• włoski: (1.1) distintivo, distinguibile; (1.2) caratteristico, spiccato

źródła: