hovedstad

hovedstad (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) stolica

odmiana:

(1.1) en hovedstad, hovedstaden, hovedstæder, hovedstæderne

przykłady:

(1.1) Et eksempel på et land, hvor regeringen ikke har sæde i hovedstaden, er Holland. → Przykładem kraju, w którym rząd nie ma siedziby w stolicy, jest Holandia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. hoved- + stad

uwagi:

źródła:

hovedstad (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stolica

odmiana:

(1.1) en hovedstad, ~en, ~er, ~ene

przykłady:

(1.1) Berlin er Tysklands hovedstad. → Berlin jest stolicą Niemiec.

(1.1) Hovedstaden i Frankrike er Paris. → Stolicą Francji jest Paryż.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: