Bill Evans
| Bill Evans | |
|---|---|
 Bill Evans, 1961 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | William John Evans 16 Ağustos 1929 Plainfield, New Jersey, ABD |
| Ölüm | 15 Eylül 1980 (51 yaşında) New York |
| Tarzlar | Caz, modal caz, üçüncü akım, cool jazz, post-bop |
| Meslekler | Müzisyen Besteci Aranjör |
| Çalgılar | Piyano |
| Etkin yıllar | 1950'ler–1980[1] |
| Müzik şirketi | Riverside Records, Verve Records, Fantasy Records |
| İlişkili hareketler | George Russell, Miles Davis, Cannonball Adderley, Philly Joe Jones, Scott LaFaro, Paul Motian, Eddie Gómez, Marty Morell, Tony Bennett, Jim Hall, Stan Getz, Monica Zetterlund, Chet Baker |
William John Evans (16 Ağustos 1929 - 15 Eylül 1980), çoğunlukla üçlü gruplarda çalan Amerikalı bir caz piyanisti ve bestecisiydi.[2] Kullanmış olduğu izlenimci armoni, geleneksel caz repertuvarının yaratıcı yorumu, blok akorlar, belirgin ritmik olarak bağımsız özelliği ve "nağmeli" melodik dizileriyle bugün de caz piyanistlerini etkilemeye devam ediyor.
1929 yılında New Jersey, Plainfield'de doğdu. Southeastern Louisiana Üniversitesi ve Mannes Müzik Okulu'nda klasik müzik eğitimi aldı ve burada kompozisyon alanında uzmanlaştı. 1955'te grup lideri ve müzik kuramcısı George Russell ile birlikte çalıştığı New York'a taşındı. 1958 yılında Miles Davis'in altılısına katıldı (The Miles Davis Sextet) ve 1959'da modal caza bulaşmış ve tüm zamanların en çok satan caz albümü Kind of Blue'yu kaydetmişlerdi.[3] Bu süre içerisinde de Chet albümü için Chet Baker ile çalıyordu.
1959'un sonlarında Miles Davis'in grubundan ayrıldı ve kariyerine grup lideri olarak, basçı Scott LaFaro ve davulcu Paul Motian ile kurdukları modern caz üçlüsü ile devam etti. 1961'de, New York Village Vanguard caz kulübüyle bir sözleşme yaptıktan on gün sonra, LaFaro bir trafik kazasında öldü. Aylarca süren bir inzivadan sonra basçı Chuck Israels'in de yer aldığı yeni bir üçlü ile ortaya çıktı.
1963'te alışılmadık derecede aşırı üst üste kayıt tekniğinin kullanıldığı solo bir albüm olan Conversations with Myself'i kaydetti. 1966'da, on bir yıl boyunca birlikte çalışacağı basçı Eddie Gómez ile tanıştı.
Evans'ın "Waltz for Debby" gibi bestelerinin çoğu, birçok sanatçı tarafından çalınan ve kaydedilen standartlar haline geldi. Evans, 31 Grammy adaylığı ve yedi ödülle onurlandırıldı ve Down Beat Jazz Hall of Fame'e kabul edildi.[4]
1970'lerin sonunda eroin alışkanlığını metadon yardımı ile bıraktı ve sadece kokain bağımlısı oldu. Hafta sonu bir gramla başlamıştı, ancak daha sonra günde birkaç gramla devam etti.[5] Kardeşi Harry'nin intiharı da 1979'dan sonraki duygusal durumunu etkilemiş olabilir. Evans'ın kronik hepatit tedavisini gönüllü olarak bıraktığı belgelenmiştir.[6]
15 Eylül 1980'de, Fort Lee'deki evinde mide ağrıları ile birkaç gündür yatakta olan Evans, öğleden sonra New York'taki Mount Sinai Hastanesi'nde öldü.[5] Ölüm nedeni; peptik ülser, siroz, bronşiyal zatürre ve tedavi edilmemiş hepatitin bir kombinasyonu olarak açıklandı.[7]
Diskografi
[değiştir | kaynağı değiştir]- New Jazz Conceptions (Riverside, 1956), Teddy Kotick ve Paul Motian ile birlikte
- Tenderly (Milestone, 1956–1957), Don Elliott ile birlikte
- Everybody Digs Bill Evans (1958), Sam Jones ve Philly Joe Jones ile birlikte
- Kind of Blue (1959), Miles Davis, Cannonball Adderley, John Coltrane, Wynton Kelly, Paul Chambers ve Jimmy Cobb ile birlikte
- Portrait in Jazz (1959), Scott LaFaro ve Paul Motian ile birlikte
- Explorations (1961), Scott LaFaro ve Paul Motian ile birlikte
- Sunday at the Village Vanguard (1961), Scott La Faro ve Paul Motian ile birlikte (Canlı)
- Waltz for Debby (1961), Scott La Faro ve Paul Motian ile birlikte
- Undercurrent (United Artists, 1962), Jim Hall ile birlikte
- How My Heart Sings (Riverside, 1962), Chuck Israels ve Paul Motian ile birlikte
- Moon Beams (1962), Chuck Israels ve Paul Motian ile birlikte
- Interplay (1962), Freddie Hubbard, Jim Hall, Percy Heath ve Philly Joe Jones ile birlikte
- Empathy (Verve, 1962), Shelly Manne ve Monty Budwig ile birlikte
- At Shelly’s Manne Hole (1962), Chuck Israels ve Larry Bunker ile birlikte
- The Solo Sessions, Vol. 1 & 2 (Milestone, 1963)
- Conversations With Myself (Verve, 1963) – Evans, çok kanallı kayıtların bir parçası olarak üç piyano ile kendine eşlik ediyor
- Trio ’64 (1963), Gary Peacock ve Paul Motian ile birlikte
- Intermodulation (1966), Jim Hall ile birlikte
- At Town Hall (Verve, 1966), Chuck Israels ve Arnold Wise ile birlikte
- A Simple Matter of Conviction (Verve, 1966), Eddie Gomez ve Shelly Manne ile birlikte
- Bill Evans Trio with Symphony Orchestra (Verve, 1966) – aranjör Claus Ogerman
- Further Conversations mit Myself (1967) – Evans, çok kanallı kayıtların bir parçası olarak iki piyano ile kendine eşlik ediyor
- California Here I Come (Verve, 1967), Eddie Gomez ve Philly Joe Jones ile birlikte
- Live at Art D’Lugoff’s Top of the Gate, Eddie Gomez ve Marty Morell ile birlikte
- Bill Evans at the Montreux Jazz Festival (1968), Eddie Gomez ve Jack DeJohnette ile birlikte
- Some Other Time: The Lost Session from the Black Forest (1968, ed. 2016)
- Another Time: The Hilversum Concert (1968, ed. 2017)
- Alone (Verve, 1968)
- Evans in England: Live at Ronnie Scott’s (1969, ed. 2019)
- What’s New (Verve, 1969), Eddie Gomez, Marty Morell ve Jeremy Steig ile birlikte
- From Left to Right (1970), Sam Brown, Eddie Gomez ve Marty Morell ile birlikte
- Living Time (Columbia, 1972), George Russell orkestrasıyla birlikte
- The Tony Bennett/Bill Evans Album (Fantasy, 1975), Tony Bennett ile birlikte
- Alone (Again) (Fantasy, 1975)
- Tony Bennett & Bill Evans Together Again (1976), Tony Bennett ile birlikte
- Quintessence (1976), Harold Land, Kenny Burrell, Ray Brown ve Philly Joe Jones ile birlikte
- You Must Believe in Spring (Warner Brothers, 1977), Eddie Gomez ve Eliot Zigmund ile birlikte
- New Conversations (1978) – Evans piyano ve elektrikli piyanoda çok kanallı kayıtlarla kendine eşlik ediyor
- The Paris Concert I/II (Elektra, 1979), Marc Johnson ve Joe LaBarbera ile birlikte – Paris konserinin canlı kaydı
- Turn Out the Stars (Warner Bros., 1980), Marc Johnson ve Joe LaBarbera ile birlikte – Evans Trio'nun New York Village Vanguard'daki son dört akşamının canlı kayıtları
- Consecration I & II, The Brilliant (Timeless, 1980), Marc Johnson ve Joe LaBarbera ile birlikte – Evans Trio'nun San Francisco Keystone Korner'daki son dokuz akşamının canlı kayıtları
- The Last Waltz (Milestone, 1980), Marc Johnson (b) ve Joe LaBarbera (dv) ile birlikte – Keystone Korner'daki sahnenin ikinci kısmı
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Ginell, Richard. "Bill Evans". AllMusic. 19 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2012.
- ^ Cook, Richard & Morton, Brian (2008). The Penguin Guide to Jazz Recordings 9th edition. Penguin. ISBN 0-14-103401-7.
- ^ Light, Alan (2 Kasım 2006). "The All-TIME 100 Albums". Time Magazine. 18 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2008.
- ^ "1981 Down Beat Critics Poll". Down Beat. 31 Ağustos 1983. 5 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2012.
- ^ a b Verchomin, Laurie (2010). The Big Love, Life and Death with Bill Evans. ISBN 978-1-4565-6309-7.
- ^ Pat Evans (2011). The two brothers as I knew them (PDF). 29 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Şubat 2020.
- ^ Pettinger, Peter (2002) [1999]. Bill Evans: How My Heart Sings (Yeni bas.). Yale University Press. ISBN 0-300-09727-1.
Literatür
[değiştir | kaynağı değiştir]- Forte, Allen (2000). "Harmonic Relations: American Popular Harmonies (1925–1950) and Their European Kin", pp. 5-36, Traditions, Institutions, and American Popular Music (Contemporary Music Review, Vol. 19, Part 1), p. 7. Covach, John and Everett, Walter; eds.. Routledge. ISBN 90-5755-120-9.
- Pettinger, Peter (2002) [1999]. Bill Evans: How My Heart Sings (Yeni bas.). Yale University Press. ISBN 0-300-09727-1.
- Shadwick, Keith (2002). Bill Evans Everything Happens To Me – a musical biography (karton kapaklı bas.). Backbeat Books. ISBN 0-87930-708-0.
- Verchomin, Laurie (2011) [2010]. The Big Love, Life and Death with Bill Evans (karton kapaklı bas.). Amazon. ISBN 978-1-4565-6309-7.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bill Evans Resmi Websitesi 7 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- The Bill Evans Webpages 2 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Find a Grave'de Bill Evans
- Bill Evans entry — Jazz Discography Project 15 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- "Remembering Bill Evans" Ted Gioia, Jazz.com, Ocak 2008.
- Bill Evans Musical Style 10 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Jazz-Piano.org 4 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Letter From Evans Win Hinkle tarafından düzenlenmiş — newsletter dedicated solely to the music and the life of Bill Evans, published 1989–94. Bağlantı tüm konulara yöneliktir.
- "Bill Evans: Twelve Essential Recordings by Ted Gioia"
- The Bill Evans Memorial Library 4 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Jazz wax-Interview with Laurie Verchomin 7 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Bill Evans Time Remembered Belgesel Film 29 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Maxine Evans (Bill Evans'ın kızı) 26 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- 1929 doğumlular
- 1980 yılında ölenler
- Amerikalı caz bestecileri
- Amerikalı caz piyanistleri
- Galler asıllı Amerikalılar
- Concord Records sanatçıları
- Sirozdan ölenler
- Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü sahipleri
- Milestone Records sanatçıları
- Amerika Birleşik Devletleri Kara Kuvvetleri askerleri
- Verve Records sanatçıları
- Warner Bros. Records sanatçıları
- 20. yüzyıl Amerikalı bestecileri
- 20. yüzyılda Amerikalı piyanistler