Luuk Gruwez
Luuk Gruwez (9 ogustus 1953, Kortryk), is e dichter en essayist.
E studeerde Germoansche Filologie an de KULAK, d'n unief van Kortryk, en an de K.U.L. In 1976 veruustn van Kortryk noar Hasselt in Limburg. En is doa lêroare toet an 1995. Op dat moment krygt 'n e beurze en is'n vultyds schryver.
Ze werk is gerekend toet de neoromantiek, omdat 'n schryft over de grôte gevoelns lik 't leven, de liefde, en de dôod. Typisch an Luuk Gruwez is datn oek mè ze zelven en die gevoelns duft te lachen.
Bibliografie
[bewerkn | brontekst bewerken]- Stofzuigergedichten (1973)
- Ach, wat zacht geliefkoos om een mild verdriet (1977), poëzie
- Een huis om dakloos in te zijn (1981), poëzie
- De feestelijke verliezer (1985), poëzie (bekrôond mè de Dirk Martensprijs)
- Dikke mensen (1990), poëzie (poëzie mè de Prijs van de Vlaamse poëziedagen)
- Onder vier ogen en Siamees dagboek, proza (1992) tope geschreevn mè Eriek Verpale
- Het bal van opa Bing (1994), proza (Geertjan Lubberhuizenprijs 1994)
- Vuile manieren (1994), poëzie (bekrôond mè de Hugues C. Pernathprijs 1995)
- Bandeloze gedichten (1996), bloemlezinge uut ze poëzie
- Het land van de wangen (1998), brievn
- Slechte gedachten (1999), korte stiksjes
- Dieven en geliefden (2000), poëzie
- De maand van Marie. Vier vrouwenvertellingen (2002), proza
- Een stenen moeder (2004), korte stiksjes
- Allemansgek, mèd e CD (2005), poëzie
Hyperlinks
[bewerkn | brontekst bewerken]Site: http://www.luukgruwez.be