Ουιγούροι
Οι Ουιγούροι (ουιγουρικά: ئۇيغۇر, μεταγραμμένο στο λατινικό αλφάβητο ως Uyghur, απλά Κινέζικα: 维吾尔, στα παραδοσιακά Κινέζικα: 維吾爾, στο διεθνές φωνητικό αλφάβητο IPA: /uː.iˈɡʊr/ [1][2]) είναι τουρκογενής εθνοτική ομάδα που ζει στην Ανατολική και Κεντρική Ασία. Σήμερα, οι Ουιγούροι ζουν κυρίως στην αυτόνομη επαρχία της Σιντσιάνγκ (αναφέρεται και ως ανατολικό Τουρκιστάν) στην Κίνα. Το 80% των Ουιγούρων της Σιντσιάνγκ ζουν στο νοτιοδυτικό τμήμα της επαρχίας, το Λεκανοπέδιο Ταρίμ.[3] Εκτός της επαρχίας Σιντσιάνγκ, η μεγαλύτερη κοινότητα Ουιγούρων στην Κίνα βρίσκεται στην περιοχή Ταογιουάν, στη νοτιοκεντρική επαρχία της Χουνάν.[4]
Εκτός Κίνας, σημαντικές κοινότητες Ουιγούρων ζουν στο Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Μικρότερες κοινότητες είναι εγκατεστημένες στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, τη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Τουρκία.[5]
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σημασία του όρου Ουιγούρος είναι ασαφής. Οι περισσότεροι Ουιγούροι γλωσσολόγοι και ιστορικοί θεωρούν ότι προέρχεται από την λέξη ουγουχούρ που στην Ουιγουρική γλώσσα σημαίνει ένωση ανθρώπων. Στο παλαιό Τουρκικό αλφάβητο έχει βρεθεί επιγραφή με την λέξη ουβχούρ,[6] η οποία μεταγράφεται στα Κινέζικα ως Χουί Χέ (回紇) στα χρονικά της δυναστείας Τανγκ.[7] Αργότερα κατά το 788 ή 809 άλλαξε σε Χουί Χού (回鶻). Στο βιβλίο Κινέζικης ιστορίας Παλιά Ιστορία των 5 Δυναστειών του Ξουέ Ζουζχένγκ η οποία δημοσιεύτηκε το 974 διερμηνεύει τον όρο Χουί Χού ως η "ταχύτητα με την οποία γύρισε και όρμησε προς τα κάτω ως γεράκι".[8][9]
Εθνική ταυτότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην εξέλιξη της ιστορίας, ο όρος "Ουιγούροι" έχει πάρει έναν όλο και περισσότερο διασταλτικό ορισμό. Αρχικώς δήλωνε ένα μικρό συνασπισμό φυλών των Γκάο-τσε/Τιέλε (συνομοσπονδία 9 τουρκικών φυλών [10]) στη Βόρεια Κίνα, Μογγολία και τα Όρη Αλτάι, αργότερα όμως υποδήλωνε την υπηκοότητα στο Χανάτο των Ουιγούρων. Τελικώς ο όρος επεκτάθηκε δηλώνοντας μια εθνότητα της οποίας οι ρίζες βρίσκονται στην πτώση του Χανάτου των Ουιγούρων το 842 μ.Χ., που προκάλεσε τη μετανάστευση των Ουιγούρων από τη Μογγολία στο Λεκανοπέδιο Ταρίμ. Το μεταναστευτικό αυτό ρεύμα αφομοίωσε και αντικατέστησε τους Ινδοευρωπαίους στην περιοχή και δημιούργησε μια ξεχωριστή ταυτότητα, καθώς η γλώσσα και η κουλτούρα των Τούρκων μεταναστών, εκτόπισε τελικώς τις αρχικές ινδοευρωπαϊκές επιρροές. Ο ρευστός αυτός ορισμός των Ουιγούρων και η διαφορετική γενεαλογία των σημερινών Ουιγούρων αποτελούν πηγή σύγχυσης σχετικά με το τι συνιστά την πραγματική ουιγουρική εθνογραφία και εθνογένεση.
Οι σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν τους σημερινούς Ουιγούρους απόγονους πολλών λαών όπως των αρχαίων Ουιγούρων της Μογγολίας που έφτασαν στο Λεκανοπέδιο Ταρίμ μετά την πτώση του Χανάτου των Ουιγούρων, Ιρανικές φυλές Σακά αλλά και άλλων Ινδο-ευρωπαίων που κατοίκησαν στο λεκανοπέδιο Ταρίμ πριν την έλευση των Ουιγούρων [11] Αναλύσεις DNA δείχνουν ότι οι λαοί της Κεντρικής Ασίας όπως οι Ουιγούροι είναι μίξη Καυκάσιων και Ανατολικών Ασιατών.[12] Οι ακτιβιστές Ουιγούροι θεωρούν ότι είναι ιθαγενείς της περιοχής και απόγονοι των νεκρών που έχουν βρεθεί στις μούμιες του Ταρίμ. Από την άλλη έρευνα στην γενετική των αρχαίων Ταρίμ και των σχέσεων με τους σύγχρονους Ουιγούρους δείχνει αμφιλεγόμενες απόψεις. Λόγω των εθνοτικών αυτονομιστικών τάσεων στην περιοχή, σε αυτές τις έρευνες εμπλέκονται και αξιωματούχοι Κινέζοι αλλά και Ουιγούροι ακτιβιστές οι οποίοι θεωρούν ότι το αποτέλεσμα των ερευνών μπορεί να επηρεάσει τους ισχυρισμούς τους ότι είναι αυτόχθονες στην περιοχή.[13][14]
Διώξεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει οι αναφορές και οι έρευνες για τη μεταχείριση των Ουιγούρων από το κινεζικό κράτος. Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι λαμβάνουν χώρα διώξεις και εθνοκαθαριστικές ενέργειες -βλ. στείρωση, αναγκαστική εργασία- υπό βάρος αυτής της μειονότητας. Οι έρευνες αυτές αμφισβητούνται έντονα από το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας.[15][16][17][18]
Το Μάρτιο του 2021, οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, Ολλανδίας, Γερμανίας, Δανίας, Σουηδίας και Λιθουανίας προέβησαν σε διαμαρτυρία και επίπληξη των Κινέζων πρεσβευτών τους.[19][20][21][22] Οι ΗΠΑ, μεταξύ των άλλων, επίσης διαμαρτυρήθηκαν στην Κίνα για την καταστολή της μειονότητας των Ουιγούρων.[23]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Reinhard F. Hahn, Spoken Uyghur, University of Washington Press, 2006, p. 4. Ui or uy is pronounced as in '(b)uoy'. See Michael Robert Drompp, Tang China and the collapse of the Uighur Empire: a documentary history, Brill, 2005, p. 7, n. 1.
- ↑ Mair, Victor (13 Ιουλίου 2009). «A Little Primer of Xinjiang Proper Nouns». Language Log. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2009.
- ↑ Dillon, Michael (2004). Xinjiang: China's Muslim far northwest. Routledge. ISBN 978-0-415-32051-1. p.24
- ↑ «Ethnic Uygurs in Hunan Live in Harmony with Han Chinese». People's Daily. 29 December 2000. http://english.people.com.cn/english/200012/28/eng20001228_59085.html.
- ↑ «Ethno-Diplomacy: The Uyghur Hitch in Sino-Turkish Relations» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2011.
- ↑ Lilla Russell-Smith (2005). Uygur Patronage In Dunhuang: Regional Art Centres On The Northern Silk Road. Brill. σελ. 33. ISBN 978-90-04-14241-1.
- ↑ Colin MacKerras, The Uighur Empire According to the T'ang Dynasty Histories, Australian National University, 1972, p. 224.
- ↑ Peter B. Golden (1992). «Chapter VI - The Uyğur Qağante (742-840)». An Introduction to the History of the Turkic Peoples: Ethnogenesis and State-Formation in Medieval and Early Modern Eurasia and the Middle East. σελ. 155. ISBN 978-3-447-03274-2.
- ↑ 舊五代史 Jiu Wudai Shi, Κεφάλαιο 138. Πρωτότυπο κείμενο: 回鶻，其先匈奴之種也。後魏時，號爲鐵勒，亦名回紇。唐元和四年，本國可汗遣使上言，改爲回鶻，義取迴旋搏擊，如鶻之迅捷也。
- ↑ editor, Colin Mackerras· translator (1972). The Uighur empire : according to the T'ang dynastic histories : a study in Sino-Uighur relations, 744-840 (2nd edition revised and expanded. έκδοση). Canberra: Australian national university press. σελ. 1. ISBN 978-0708104576.
- ↑ James A. Millward and Peter C. Perdue (2004). «Chapter 2: Political and Cultural History of the Xinjiang Region through the Late Nineteenth Century». Στο: S. Frederick Starr, επιμ. Xinjiang: China's Muslim Borderland. M. E. Sharpe. σελίδες 40–41. ISBN 978-0-7656-1318-9.
- ↑ «The mystery of China's celtic mummies». The Independent (London). August 28, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-04-03. https://web.archive.org/web/20080403234936/http://www.independent.co.uk/news/world/asia/a-meeting-of-civilisations-the-mystery-of-chinas-celtic-mummies-413638.html. Ανακτήθηκε στις 2008-06-28.
- ↑ «Genetic testing reveals awkward truth about Xinjiang's famous mummies». Khaleejtimes.com. 19 Απριλίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2011.
- ↑ Wong, Edward (2008-11-19). «The Dead Tell a Tale China Doesn't Care to Listen To». The New York Times. http://www.nytimes.com/2008/11/19/world/asia/19mummy.html?_r=1.
- ↑ Withnall, Adam (5 Ιουλίου 2019). «'Cultural genocide': China separating thousands of Muslim children from parents for 'thought education'». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2020.
- ↑ Shepherd, Christian (12 Σεπτεμβρίου 2019). «Fear and oppression in Xinjiang: China's war on Uighur culture». Financial Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2020.
- ↑ Zand, Bernhard (28 Νοεμβρίου 2019). «China's Oppression of the Uighurs: 'The Equivalent of Cultural Genocide'». The Spiegel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Philp, Catherine (17 Δεκεμβρίου 2019). «'Cultural genocide' for repressed minority of Uighurs». The Times of London. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2020.
- ↑ https://www.bbc.com/news/world-asia-china-22278037
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Uyghur_genocide
- ↑ https://www.in.gr/2021/01/12/life/stories/ouigouroi-mia-sygklonistiki-martyria-apokalyptei-tin-athliotita-sta-stratopeda-sygkentrosis-tis-kinas/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021.
- ↑ https://www.capital.gr/diethni/3533312/ipa-kina-duskoles-eilikrineis-kai-epoikodomitikes-oi-diimeres-sunomilies-stin-alaska