feda

feda

Occitan

Etimologia

Del latin feta « femèla prenha ».

Prononciacion

/ˈfeðo/, /ˈfeðo/

Lengadocian : escotar « feda »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
feda	fedas
[ˈfeðo]	[ˈfeðos]

feda femenin (lengadocian)

1. Mamifèr romiaire domestic (Ovis aries) de la familha dels ovins, femèla del marran.
2. Nom generic de l'espècia.

Variantas dialectalas

• aulha (gascon)
• auvelha (gascon), (lemosin)
• oelha (gascon)
• fea
• vassiva

Antonims

• aret
• marran
• moton

Traduccions

alemand: Schaf (de) neutre anglés: ewe (en) (1), sheep (en) (2) asturian: oveya (ast) femenin bulgar: овца (bg) femenin catalan: ovella (ca) femenin, feda (ca) femenin chèc: ovce (cs) danés: får (da) espanhòl: oveja (es) femenin esperanto: ŝafo (eo) francés: brebis (fr) femenin (1), mouton (fr) masculin (2) francoprovençau/arpitan: feya (frp)

ido: mutono (io) italian: pecora (it) femenin neerlandés: schaap (nl) ongrés: juh (hu) polonés: owca (pl) femenin portugués: ovelha (pt) femenin romanés: oaie (ro) rus: овца (ru) femenin sicilian: pècura (scn) femenin ucraïnian: вівця (uk)

Ladin

Etimologia

Del latin feta.

Prononciacion

[?]

Nom comun

feda femenin

1. Oelha.

Variantas dialectalas

• biescia (Val Gardena), (Fodom)
• biscia (Val Badia)
• feida (fassan)
• biesa (Selva de Cadore)
• féda (ampezan)

Nòta

Forma del dialècte selvan.

Referéncias

• Dizionario Italiano - Ladino Selvano