Content-Length: 138881 | pFad | https://pl.wikipedia.org/wiki/Melanocorypha

Melanocorypha – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Melanocorypha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melanocorypha
Boie, 1828[1]
Ilustracja
Kalandra szara (M. calandra)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

skowronki

Rodzaj

Melanocorypha

Typ nomenklatoryczny

Alauda tatarica Pallas, 1773 (= Alauda yeltoniensis J.R. Forster, 1768)

Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Melanocorypharodzaj ptaków z rodziny skowronków (Alaudidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[12].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 17–22 cm, masa ciała samców 54–76, samic 44–68 g[13].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1828 roku niemiecki zoolog Friedrich Boie w artykule poświęconym uwagom na temat kliku nowym rodzajom ptaków, opublikowanym w czasopiśmie Isis von Oken[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[14] kalandra czarna (M. yeltoniensis).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Melanocorypha (Melancorypha): gr. μελαγκορυφος melankoruphos ‘niezidentyfikowany czarnogłowy ptak’, wspomniane przez Arystotelesa (prawdopodobnie pomylone przez Boie z greckim κορυδος korudos ‘dzierlatka zwyczajna’, od κορυς korus, κορυθο koruthos ‘hełm’ lub κορυθος koruthos ‘niezidentyfikowany grzebieniasty ptak’)[15].
  • Corydus: gr. κορυδος korudos ‘dzierlatka zwyczajna’, od κορυς korus, κορυθο koruthos ‘hełm’[16].
  • Saxilauda: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Saxicola różnych autorów (kląskawka) oraz Alauda Linnaeus, 1758 (skowronek)[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Le „Tracal” z Levaillant = Alauda yeltoniensis (= Alauda yeltoniensis J.R. Forster, 1768).
  • Londra: hiszp. alondra ‘skowronek’[18]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Alauda calandra Linnaeus, 1766.
  • Corydon: gr. κορυδων korudōn, κορυδωνος korudōnos ‘skowronek’, od κορυς korus, κορυθο koruthos ‘hełm’[19].
  • Calandrina: rodzaj Calandra Lesson, 1837 (skowronek); łac. przyrostek zdrabniający -ina[20]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Melanocorypha torquata Blyth, 1847 (= Alauda bimaculata Ménétriés, 1832).
  • Pallasia: Peter Simon Pallas (1741–1811), niemiecki przyrodnik, odkrywca[21]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[22]: Alauda mongolica Pallas, 1776.
  • Nigrilauda: łac. niger ‘czarny’; alauda ‘skowronek’[23]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Alauda tatarica Pallas, 1773 (= Alauda yeltoniensis J.R. Forster, 1768).
  • Pterocorys: gr. πτερον pteron ‘skrzydło’; nowołac. corys ‘skowronek’, od gr. κορυδος korudos ‘dzierlatka zwyczajna’, od κορυς korus, κορυθο koruthos ‘hełm’[24].
  • Melanocoryphoides: rodzaj Melanocorypha Boie, 1828; gr. -οιδης -oidēs ‘przypominający’[25]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Melanocorypha maxima Gould, 1867 (= Melanocorypha maxima Blyth, 1867).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[26]:

  1. Nowa nazwa dla „Calandres” z Cuvier, 1816, uważana za Melanocorypha Boie, 1828.
  2. Nowa nazwa dla Melanocorypha Boie, 1828; młodszy homonim Corydon Lesson, 1828 (Cacatuidae).
  3. Nieuzasadniona poprawka Melanocorypha Boie, 1828.
  4. Młodszy homonim Pallasia Robineau-Desvoidy, 1830 (Diptera).
  5. Nowa nazwa dla Pallasia Homeyer, 1873.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b F. Boie. Bemerkungen über mehrere neue Vogelgattungen. „Isis von Oken”. 21, s. kol. 322, 1828. (niem.). 
  2. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. tab. A. (łac.).
  3. R.P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux décoverts depuis 1788 jusqu’a nos jours. Cz. 8: Oiseaux. Paris: P. Pourrat Frères, 1837, s. 124, seria: Compléments des Oeuvres de Buffon. (fr.).
  4. W.H. Sykes. Of the Calandra Lark. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 6 (69), s. 114, 1839. (ang.). 
  5. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 264. (niem.).
  6. J. Cabanis: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 1: Singvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1850–1851, s. 123. (niem.).
  7. E. Blyth. Report of Curator, Zoological Department, for April Meeting, 1855. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 24 (3), s. 265, 1855. (ang.). 
  8. A. von Homeyer. Monographische Beiträge über einige Gruppen der Lerchen (Alaudidae). „Journal für Ornithologie”. Vierte Folge. 21 (123), s. 190, 1873. (niem.). 
  9. М.Н. Богданов. Птицы Кавказа. „Труды общества естествоиспытателей при Императорском Казанском университете”. 8 (4), s. 76, 1879. (ros.). 
  10. L.H. Stejneger. Analecta Ornithologica. Second Series. „The Auk”. 1 (3), s. 228, 1884. (ang.). 
  11. В.Л. Бианки. Дополнительныя замѣтки о палеарктическихъ жаворонкахъ (Alaudidae). „ИзвѢстiя Императорской Академiи Наукъ / Bulletin de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. V серiя / Ve série. 23 (3), s. 222, 1905. (ros.). 
  12. F. Gill, D. Donsker & P. Rassmusen (redaktorzy): Nicators, reedling & larks. IOC World Bird List: Version 14.2. [dostęp 2024-12-17]. (ang.).
  13. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Larks (Alaudidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Melanocorypha, DOI10.2173/bow.alaudi1.01 [dostęp 2024-12-17] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  14. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 48. (ang.).
  15. The Key to Scientific Names, Melanocorypha [dostęp 2024-12-17].
  16. The Key to Scientific Names, Corydus [dostęp 2024-12-17].
  17. The Key to Scientific Names, Saxilauda [dostęp 2024-12-17].
  18. The Key to Scientific Names, Londra [dostęp 2024-12-17].
  19. The Key to Scientific Names, Corydon [dostęp 2024-12-17].
  20. The Key to Scientific Names, Calandrina [dostęp 2024-12-17].
  21. The Key to Scientific Names, Pallasia [dostęp 2024-12-17].
  22. R.B. Sharpe. A Study of the Larks of Southern Africa. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1874, s. 635, 1874. (ang.). 
  23. The Key to Scientific Names, Nigrilauda [dostęp 2024-12-17].
  24. The Key to Scientific Names, Pterocorys [dostęp 2024-12-17].
  25. The Key to Scientific Names, Melanocoryphoides [dostęp 2024-12-17].
  26. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Alaudidae Vigors, 1825 - skowronki - Larks (wersja: 2024-05-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-12-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).








ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: https://pl.wikipedia.org/wiki/Melanocorypha

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy