ił

ił (język polski)

ił (1.1)

ił (2.1)

wymowa:

IPA: [iw], AS: [iu̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. drobnoziarnista skała osadowa zbudowana głównie z minerałów ilastych; zob. też ił (skała) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) lotn. samolot marki Iljuszyn

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ił	iły
dopełniacz	iłu	iłów
celownik	iłowi	iłom
biernik	ił	iły
narzędnik	iłem	iłami
miejscownik	ile	iłach
wołacz	ile	iły

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ił	iły
dopełniacz	iła	iłów
celownik	iłowi	iłom
biernik	iła	iły
narzędnik	iłem	iłami
miejscownik	ile	iłach
wołacz	ile	iły

przykłady:

(1.1) Iły wykorzystuje się w przemyśle ceramicznym jako surowiec do produkcji cegieł.

składnia:

kolokacje:

(1.1) iły bentonitowe / jeziorne / warwowe / wstęgowe / zastoiskowe • iły piaszczyste • iły ogniotrwałe • iłołupek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. iłowanie n, iłowiec m

czas. iłować ndk.

przym. ilasty, iłowaty, iłowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) prasł. *jьlъ, *jьlu → ił, glina, muł

(2.1) ros. Ил (Ił)

uwagi:

zob. też ił w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clay, loam
• białoruski: (1.1) іл m
• hiszpański: (1.1) limo m, légamo m
• nowogrecki: (1.1) ιλύς ż
• rosyjski: (1.1) ил m
• serbsko-chorwacki: (1.1) ilovača
• słowacki: (1.1) íl
• ukraiński: (1.1) мул m
• wilamowski: (1.1) łām m

źródła: