taczka
taczka (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mały wózek z jednym lub dwoma kółkami używany do transportu przedmiotów lub materiałów sypkich na niewielkich odległościach; zob. też taczka w Wikipedii
- (1.2) zawartość taczki (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik taczka taczki dopełniacz taczki taczek celownik taczce taczkom biernik taczkę taczki narzędnik taczką taczkami miejscownik taczce taczkach wołacz taczko taczki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- wywozić na taczce / wywozić na taczkach / wywieźć na taczce / wywieźć na taczce
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Transport
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wheelbarrow
- baskijski: (1.1) eskorga
- czeski: (1.1) kolečko n
- duński: (1.1) trillebør w
- esperanto: (1.1) puŝveturilo
- fiński: (1.1) kottikärryt
- francuski: (1.1) brouette ż
- hiszpański: (1.1) carretilla ż
- kaszubski: (1.1) kara ż
- liwski: (1.1) kärrõd lm; (1.2) kärrõd lm
- łotewski: (1.1) ķerra ż
- niemiecki: (1.1) Karre ż, Schubkarre ż, Karren m, Schukarren m
- nowogrecki: (1.1) καροτσάκι n
- nowopruski: (1.1) ainakellin n
- rosyjski: (1.1) тачка ż; (1.2) тачка ż
- słowacki: (1.1) fúrik m
- słoweński: (1.1) samokolnica ż
- ukraiński: (1.1) тачка ż, візок m
- wilamowski: (1.1) truöwer ż, tröwer ż, truø̄ver ż, triöewer ż
- włoski: (1.1) carriola ż
- źródła: