walizka

walizka (język polski)

walizka (1.1)

wymowa:

IPA: [vaˈlʲiska], AS: [valʹiska], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj torby podróżnej w formie sztywnego prostopadłościanu z uchwytem; zob. też walizka w Wikipedii

(1.2) gw. (Warszawa) brzuch

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	walizka	walizki
dopełniacz	walizki	walizek
celownik	walizce	walizkom
biernik	walizkę	walizki
narzędnik	walizką	walizkami
miejscownik	walizce	walizkach
wołacz	walizko	walizki

przykłady:

(1.1) Udało mi się spakować wszystkie rzeczy tylko w jedną małą walizkę.

(1.2) Gruby, wciągnij walizkie!

składnia:

kolokacje:

(1.1) spakować / zabrać walizkę • walizka na kółkach

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. walizeczka ż

zgrub. waliza ż

przym. walizkowy

związki frazeologiczne:

siedzieć na walizkach • żyć na walizkach

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: brzuch

• albański: (1.1) valixhe ż
• angielski: (1.1) suitcase
• arabski: (1.1) حقيبة سفر
• baskijski: (1.1) maleta, baliza
• białoruski: (1.1) чамадан m
• duński: (1.1) kuffert w
• esperanto: (1.1) valizo
• estoński: (1.1) kohver
• francuski: (1.1) valise ż
• hiszpański: (1.1) maleta ż, valija ż
• jidysz: (1.1) וואַליזקע ż (walizke), וואַליזע ż (walize), טשעמאָדאַן m (czemodan)
• kabowerdeński: (1.1) maléta
• kataloński: (1.1) maleta ż
• litewski: (1.1) lagaminas m
• łotewski: (1.1) koferis m
• niemiecki: (1.1) Koffer m
• norweski (bokmål): (1.1) koffert m
• norweski (nynorsk): (1.1) koffert m
• nowogrecki: (1.1) βαλίτσα ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1) walizki, torby:
• rosyjski: (1.1) чемодан m
• szwedzki: (1.1) koffert w
• turecki: (1.1) bavul, valiz
• ukraiński: (1.1) валізка ż, чемодан m
• włoski: (1.1) valigia ż

źródła: