Teenpous Gregorius VIII
| Teenpous Gregorius VIII | |
|---|---|
 Teenpous Gregorius VIII
| |
| Geboortenaam | Maurice Bourdin |
| Geboorteplek | Limousin, Frankryk |
| Sterfdatum | na Augustus 1137 |
| Sterfplek | La Cava, Salerno |
| Teenpous van | 1. Pous Gelasius II 2. Pous Callixtus II |
| Begin van pontifikaat | 8 Maart 1118 |
| Einde van pontifikaat | 22 April 1121 |
- Vir die wettige pous met dieselfde naam sien Pous Gregorius VIII.
Gregorius VIII[1] gebore Maurice Bourdin (of in Latyn Mauritius Burdinus) was 'n teenpous in die Rooms Katolieke Kerk van 1118 tot 1121. Aanvanklik was hy 'n teenpous teen Pous Gelasius II en na Gelasius se dood teen Pous Callixtus II.
Biografie
[wysig | wysig bron]Maurice Bourdin was 'n monnik in die klooster van Cluny. In 1099 word hy aangestel as biskop van Coimbra in Portugal en in 1108 as aartsbiskop van Braga. As aartsbiskop raak hy in konflik met Pous Paschalis II en sluit aan by die keiserlike party in die Investituurstryd. In 1117 spreek Paschalis die banvloek oor hom uit. Op Paassondag 23 Maart 1117 word Hendrik as keiser gekroon deur Maurice.
Toe Paschalis op 21 Januarie 1118 sterwe kies die kardinale in Rome Pous Gelasius II as sy opvolger sonder om die goedkeuring van keiser Hendrik V te vra. Die keiser weier om Gelasius te erken, ruk op na Rome en verjaag Gelasius. Onderhandelinge tussen die keiser en die pous het gevolg, maar misluk. Op 8 Maart 1118 stel die keiser Maurice Bourdin aan as pous en hy kies die naam Gregorius VIII.
Kort daarna sterf Gelasius en die kardinale kies Pous Callixtus II as sy opvolger. Callixtus bekragtig die banvloek oor Hendrik en Gregorius. In 1120 het Callixtus se leër Rome verower. Die keiser meng nie in nie en Gregorius moet vlug na Sutri. In April 1121 stuur Callixtus sy leër na Sutri en na 'n beleg van agt dae lewer die burgers van die stad Gregorius uit aan Callixtus op 22 April. Callixtus ontneem Gregorius van sy pouslike waardigheid en neem hom gevange. Gregorius sterwe laat in die jaar 1137 in die klooster La Cava in Salerno..
In 1122 kom die pous en die keiser tot 'n vergelyk tydens die Konkordaat van Worms en is die Investituurstryd min of meer verby, hoewel dit weer effens opgevlam het tydens die bewind van keiser Frederik I Barbarossa.
Die Kollege van kardinale
[wysig | wysig bron]Sover bekend [2] het Gregorius geen kardinale aangestel nie, maar drie kardinale aangestel deur Teenpous Clemens III het in Maart 1118 by Gregorius aangsluit en hulle eie kollege van kardinale gevorm.[3] Hulle was:
- Romanus – kardinaal-priester van S. Marco
- Cinthius – kardinaal-priester van S. Crisogono
- Teuzo – kardinaal-priester en legaat van Clemens III in Hongarye
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Loughlin, J. (1909). Gregory VIII. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Retrieved May 31, 2014 from New Advent: http://www.newadvent.org/cathen/06795b.htm
- ↑ Miranda, S. The Cardinals of the Holy Roman Church [1]
- ↑ Klewitz, H.W. (1957) Reformpapsttum und Kardinalkolleg. Darmstad. P. 70
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal. |
