Vioolspelerkrap
Vioolspelerkrap | |
---|---|
Uca pugnax | |
Wetenskaplike klassifikasie | |
Koninkryk: | |
Filum: | |
Subfilum: | |
Klas: | |
Orde: | |
Infraorde: | |
Familie: | |
Subfamilie: | Ucinae Dana, 1851
|
Genus: | Uca Leach, 1814
|
Spesies | |
c. 100; sien teks |
Vioolspelerkrappe is 'n genus van krappe waarvan die mannetjies een groot en een klein klou het.[1][2] Hulle leef op land in modder of op sand naby strande. Die groep se naam kom van hierdie krappe se gewoonte om hul vergrote klou heen en weer voor die liggaam te beweeg, asof dit 'n viool speel.
Klassifikasie
[wysig | wysig bron]'n Kleiner aantal spookkrap- en mangrove krapspesies word ook in die familie Ocypodidae aangetref. Hierdie hele groep is saamgestel uit klein krappe, die grootste is Afruca tangeri wat effens meer as 5 cm in deursnee is. Terwyl vioolspelerkrappe tans in twee subfamilies van Gelasiminae en Ucinae verdeel word, is daar steeds filogenetiese en taksonomiese debat oor of die beweging vanaf die algehele genus van Uca na hierdie subfamilies en die afsonderlike 11 genera.[1]
Verspreiding en habitat
[wysig | wysig bron]Vioolspelerkrappe se verspreidingsgebied is Wes-Afrika, die Wes-Atlanties, die Oos-Pasifies, Indo-Pasifies en Algarvestreek van Portugal. Hulle word langs seestrande en brak tussengety moddervlaktes, strandmere, moerasse en verskeie ander soorte brak- of soutwater vleilande aangetref.
Vervelling
[wysig | wysig bron]Soos alle krappe, vervel hulle soos hulle groei. As hulle bene of kloue tydens hul huidige groeisiklus verloor het, sal 'n nuwe een teenwoordig wees wanneer hulle vervel. As die hoofklou verlore gegaan het, sal mannetjies een aan dieselfde kant regenereer na hul volgende vervelling.[3] Pasvervelde krappe is baie kwesbaar weens hul sagte doppe. Hulle is teruggetrokke en kruip weg totdat die nuwe dop verhard.
Subgenera en spesies
[wysig | wysig bron]- Uca (Australuca) bellator (White, 1847)
- Uca (Australuca) elegans George & Jones, 1982
- Uca (Australuca) hirsutimanus George & Jones, 1982
- Uca (Australuca) longidigitum (Kingsley, 1880)
- Uca (Australuca) polita Crane, 1975
- Uca (Australuca) seismella Crane, 1975
- Uca (Australuca) signata (Hess, 1865)
- Uca (Austruca) albimana (Kossmann, 1877)
- Uca (Austruca) annulipes (H. Milne Edwards, 1837)
- Uca (Austruca) cryptica Naderloo, Türkay & Chen, 2010
- Uca (Austruca) iranica Pretzmann, 1971
- Uca (Austruca) lactea (De Haan, 1835)
- Uca (Austruca) mjoebergi Rathbun, 1924
- Uca (Austruca) perplexa (H. Milne Edwards, 1837)
- Uca (Cranuca) inversa (Hoffmann, 1874)
- Uca (Gelasimus) borealis Crane, 1975
- Uca (Gelasimus) dampieri Crane, 1975
- Uca (Gelasimus) hesperiae Crane, 1975
- Uca (Gelasimus) jocelynae Shih, Naruse & Ng, 2010
- Uca (Gelasimus) neocultrimana Bott, 1973
- Uca (Gelasimus) tetragonon (Herbst, 1790)
- Uca (Gelasimus) vocans (Linnaeus, 1758)
- Uca (Gelasimus) vomeris McNeill, 1920
- Uca (Leptuca) batuenta Crane, 1941
- Uca (Leptuca) beebei Crane, 1941
- Uca (Leptuca) coloradensis (Rathbun, 1894)
- Uca (Leptuca) crenulata (Lockington, 1877)
- Uca (Leptuca) cumulanta Crane, 1943
- Uca (Leptuca) deichmanni Rathbun, 1935
- Uca (Leptuca) dorotheae von Hagen, 1968
- Uca (Leptuca) festae Nobili, 1902
- Uca (Leptuca) helleri Rathbun, 1902
- Uca (Leptuca) inaequalis Rathbun, 1935
- Uca (Leptuca) latimanus (Rathbun, 1894)
- Uca (Leptuca) leptodactyla Rathbun, 1898
- Uca (Leptuca) limicola Crane, 1941
- Uca (Leptuca) musica Rathbun, 1914
- Uca (Leptuca) oerstedi Rathbun, 1904
- Uca (Leptuca) panacea Novak & Salmon, 1974
- Uca (Leptuca) panamensis (Stimpson, 1859)
- Uca (Leptuca) pugilator (Bosc, 1802)
- Uca (Leptuca) pygmaea Crane, 1941
- Uca (Leptuca) saltitanta Crane, 1941
- Uca (Leptuca) speciosa (Ives, 1891)
- Uca (Leptuca) spinicarpus Rathbun, 1900
- Uca (Leptuca) stenodactylus (H. Milne Edwards & Lucas, 1843)
- Uca (Leptuca) subcylindrica (Stimpson, 1859)
- Uca (Leptuca) tallanica von Hagen, 1968
- Uca (Leptuca) tenuipedis Crane, 1941
- Uca (Leptuca) terpsichores Crane, 1941
- Uca (Leptuca) tomentosa Crane, 1941
- Uca (Leptuca) uruguayensis Nobili, 1901
- Uca (Minuca) argillicola Crane, 1941
- Uca (Minuca) brevifrons (Stimpson, 1860)
- Uca (Minuca) burgersi Holthuis, 1967
- Uca (Minuca) ecuadoriensis Maccagno, 1928
- Uca (Minuca) galapagensis Rathbun, 1902
- Uca (Minuca) herradurensis Bott, 1954
- Uca (Minuca) longisignalis Salmon & Atsaides, 1968
- Uca (Minuca) marguerita Thurman, 1981
- Uca (Minuca) minax (LeConte, 1855)
- Uca (Minuca) mordax (Smith, 1870)
- Uca (Minuca) osa Landstorfer & Schubart, 2010
- Uca (Minuca) pugnax (Smith, 1870)
- Uca (Minuca) rapax (Smith, 1870)
- Uca (Minuca) thayeri Rathbun, 1900
- Uca (Minuca) umbratila Crane, 1941
- Uca (Minuca) victoriana von Hagen, 1987
- Uca (Minuca) vocator (Herbst, 1804)
- Uca (Minuca) zacae Crane, 1941
- Uca (Paraleptuca) bengali Crane, 1975
- Uca (Paraleptuca) chlorophthalmus (H. Milne Edwards, 1837)
- Uca (Paraleptuca) crassipes (White, 1847)
- Uca (Paraleptuca) sindensis (Alcock, 1900)
- Uca (Paraleptuca) triangularis (A. Milne-Edwards, 1873)
- Uca (Tubuca) acuta (Stimpson, 1858)
- Uca (Tubuca) arcuata (De Haan, 1835)
- Uca (Tubuca) australiae Crane, 1975
- Uca (Tubuca) capricornis Crane, 1975
- Uca (Tubuca) coarctata (H. Milne Edwards, 1852)
- Uca (Tubuca) demani Ortmann, 1897
- Uca (Tubuca) dussumieri (H. Milne Edwards, 1852)
- Uca (Tubuca) flammula Crane, 1975
- Uca (Tubuca) forcipata (Adams & White, 1849)
- Uca (Tubuca) formosensis Rathbun, 1921
- Uca (Tubuca) paradussumieri Bott, 1973
- Uca (Tubuca) rhizophoriae Tweedie, 1950
- Uca (Tubuca) rosea (Tweedie, 1937)
- Uca (Tubuca) typhoni Crane, 1975
- Uca (Tubuca) urvillei (H. Milne Edwards, 1852)
- Uca (Uca) heteropleura (Smith, 1870)
- Uca (Uca) insignis (H. Milne Edwards, 1852)
- Uca (Uca) intermedia von Prahl & Toro, 1985
- Uca (Uca) major Herbst, 1782
- Uca (Uca) maracoani (Latreille, 1802)
- Uca (Uca) monilifera Rathbun, 1914
- Uca (Uca) ornata (Smith, 1870)
- Uca (Uca) princeps (Smith, 1870)
- Uca (Uca) stylifera (H. Milne Edwards, 1852)
- Uca (Uca) tangeri (Eydoux, 1835)
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 Rosenberg, M.S. (2019). A fresh look at the biodiversity lexicon for fiddler crabs (Decapoda: Brachyura: Ocypodidae). Part 1: Taxonomy. Journal of Crustacean Biology, 39(6), 729-738. doi: 10.1093/jcbiol/ruz057
- ↑ Levinton, J. S., Judge, M. L. & Kurdziel, J. P. (1995) Functional differences between the major and minor claws of fiddler crabs (Uca, family Ocypodidae, order Decapoda, Subphylum Crustacea): A result of selection or developmental constraint? Journal of Experimental Marine Biology and Ecology, 193(1-2), 147-160. doi: 10.1016/0022-0981(95)00115-8
- ↑ Weis, J. S. (2019). On the Other Hand: The Myth of Fiddler Crab Claw Reversal. BioScience, 69(4), 244-246. doi: 10.1093/biosci/biz011
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Vioolspelerkrap.
- Krappe (mieliestronk.com)