Zum Inhalt springen

Attilio Ariosti

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dr Attilio Ariosti

Dr Attilio Ariosti (* 5. Novämber 1666 z Bologna; † August 1729 z London) isch en italiänische Komponist im Barock gsi.

Dr Attilio Ariosti het Gsang, Giige, Orgle und Komposizioon gleert. 1688 isch er in s Chloster vom Serviteorde z Bologna iidräte. 1692 isch er zum Diakon gweiht worde und isch Organist an S. Maria dei Servi, dr Chille vo sim Orde gsi. Er het Oratorie afo schriibe (La passione 1693 z Modena und S. Radegonda reina di Francia 1694, Bologna) und 1697 isch si ersti Opere Tirsi z Venedig ufgfüert worde. Vo 1697 bis 1703 isch er Hoofkomponist am Hoof vo dr Sophie Charlottes, Lietzenburg, bi Berlin worde. Dört het er d Opere La fede ne tradimenti, L'inganno, vinto della costanza und Mars und Irene komponiert und Arie, Kantate und Kammerkonzärt. Er isch denn churzi Zit am Hoof vo Anjou aagstellt gsi und zwüsche 1703 und 1709 het er für e Kaiser Joseph I. gschafft, wo dr ööstriichisch Generalagänt für Italie gsi isch.

Noch 1715 het er groossi Erfolg in Bariis und London ghaa. Z London isch er mit em Händel und em Giovanni Bononcini Mitgliid vo dr Royal Academy of Music gsi, wo italiänischi Opere ufgfüert het.

Dr Giovanni Battista Ariosti

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Si jünger Brueder Giovanni Battista Ariosti (* 1668) isch au im Serviteorde gsi und het Muusigunderricht gee. 1686 het er e Leerbuech, Modo facile di suonare il sistro für en Art Gloggespiil veröffentligt.

Dr Ariosti het öbbe 25 Opere gschriibe, noch Vorbilder vo Opere vom Jean-Baptiste Lully und Alessandro Scarlatti.

  • Opere
    • Tirsi, zämme mit em Antonio Lotti und Antonio Caldara, Libretto vom Apostolo Zeno (Venedig 1696)
    • Erfile, Libretto vom Giambattista Neri (Venedig 1697)
    • Atys o L'inganno vinto dalla costanza, ländligs Drama, Libretto vom Ortensio Mauro (Berlin 1700)
    • La fede ne' tradimenti, Libretto vom Gerolamo Gigli (Berlin 1701)
    • Le Fantome Amoreux, Äiakter, Libretto vom Ortensio Mauro (Berlin 1701)
    • La più gloriosa fatica di Ercole, Libretto vom Pietro Antonio Bernardoni (Wien 1703)
    • Mars und Irene, Singspiil, Libretto vom Christian Reuter (Berlin 1703)
    • Il bene dal male (Wien 1704)
    • I gloriosi presagi di Scipione Africano, Libretto vom Donato Cupeda (Wien 1704)
    • Marte placato, Libretto vom Pietro Antonio Bernardoni (Wien 1704)
    • Il Danubio consolato, Libretto vom Pietro Antonio Bernardoni (Wien 1707)
    • La gara delle antiche eroine ne' Campi Elisi, Libretto vom Silvio Stampiglia (Wien 1707)
    • Amor tra nemici, Libretto vom Pietro Antonio Bernardoni (Berlin 1708, als Almahide London 1710)
    • La Placidia, Libretto vom Pietro Antonio Bernardoni (Wien 1709)
    • Tito Manilo, Libretto evtl. vom Nicola Francesco Haym (London 1717)
    • Caio Marzio Coriolano, Libretto vom Nicola Francesco Haym noch em Pietro Pariati (London 1723)
    • Il Vespasiano, Libretto vom Nicola Francesco Haym noch em Giulio Cesare Corradi (London 1724)
    • Aquilio consolo – vom Friedrich Chrysander em Ariosti zuegschriibe (London 1724)
    • Artaserse, Libretto vom Nicola Francesco Haym nach Apostolo Zeno und Pietro Pariati (London 1724)
    • Dario, Libretto noch em Francesco Silvani (London 1725)
    • Lucio Vero, imperator di Roma, Libretto noch em Apostolo Zeno (London 1727)
    • Teuzzone, Libretto noch em Apostolo Zeno (London 1727)
  • Ballettmuusig
    • La Festa del Hymeneo, Libretto vom Ortensio Mauro (Berlin 1700)
  • Oratorie
    • La Passione, Libretto vom Cam. Arnoldi (Modena 1693, Wien 1694)
    • Radegonde (Santa Rodegonda), regina di Francia, Libretto vom Giambattista Taroni (Bologna 1694)
    • Le profezie di Eliseo nell'assedio di Samaria, Libretto vom Giambattista Neri (Bologna 1704)
    • La madre de Maccabei (Wien 1704)
    • Nabucodonosor, Libretto vom Pietro Antonio Bernardoni (Bologna 1706)
  • Instrumentalmuusig
    • Divertimenti da Camera für Violine und Violoncello (1695, Bologna)
    • 57 Sätz für Viola d'amore, wo under em Ditel „Recueil de Pièces pour la Viol d'Amour“ erschiine si.
  • Beatrice Barazzoni: Le cantate da camera di Attilio Ariosti (1666–1729). Aracne 2007, ISBN 88-548-1385-0.
 Commons: Attilio Ariosti – Sammlig vo Multimediadateie
  • Gmeinfreji Note vu Attilio Ariosti im International Music Score Library Project
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Attilio_Ariosti“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy