Roldán
Roldán | |||
|---|---|---|---|
 | |||
778 | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | 737 | ||
| Nacionalidá | Reinu de los francos | ||
| Muerte | Orreaga, 15 d'agostu de 778[1] (40/41 años) | ||
| Causa de la muerte | muertu en combate | ||
| Familia | |||
| Pareyes |
Aude (en)  | ||
| Oficiu | caballeru | ||
 | |||
Roldán, tamién llamáu n'español Roland y Orlando, (en francés, Roland; en fráncicu, Hrōþiland; en catalán Rotllà; n'euskera Errolan) foi un comandante históricu de los francos al serviciu de la Marca Bretona. Morrió na batalla de Roncesvalles a manes de los Vasconos el 15 d'agostu de 778. La so vida fíxose suxetu de lleenda lliteraria, notablemente na Materia de Francia. Según lleenda, Roldán yera sobrín de Carlomagno como'l supuestu fíu de la so hermana, Gisela.
Lleenda
[editar | editar la fonte]La lleenda hai bordáu la so hestoria nel rellatu épicu del noble cristianu muertu por fuercies sarracenes, que forma parte de la temática de la materia de Francia. El soceder de Roldán narrar nel Cantar de Roldán, poema que la so fecha exacta de composición nun se determinó entá, anque se convieno fechala ente 1086 y 1104. Ellí, Roldán ye armáu con un cuernu y una espada llamada Durandarte. Nel cantar puede acolumbrase una notable defensa escontra'l cristianismu de les cruzaes, amosándose la postura d'Occidente: la defensa del cristianismu contra'l islam.
Nel Orlando de Virginia Woolf puede apreciase la tradición posterior del bien popular personaxe en versu italianu, sobremanera nel sieglu XVI, que lleva a la épica Orlando furiosu, de Ludovico Ariosto, como continuación del Orlando namoráu, de Matteo Maria Boiardo. En llingua castellana, la obra más importante en qu'apaez Roldán/Orlando ye'l poema épicu El Bernardo, escritu nel Virreinatu de la Nueva España (güei Méxicu), por Bernardo de Balbuena y publicáu nes prenses de Diego Flamencu en Madrid en 1624.
Esti personaxe tuvo arrodiáu dende va sieglos por un halo mitolóxicu. Por esto podemos atopar ente Roncesvalles y Mezkiritz los llamaos «Pasos de Roldán», na mariña frente a Hendaya les Roques de Roldán», supuestamente refundiaes por él dende les Peñes de Aya, la «Fienda de Roldán», abertura pedresa nel Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdíu abierta, según la lleenda, por Roldán pal pasu del so exércitu escontra territoriu galu, o'l denomináu «Pierrondán», supuesta buelga del pie del Roldan nel términu de Fuencalderas, na contorna aragonesa de les Cinco Villes.[2] Tamién nel Parque Natural de la Sierra y Cañones de Guara, nel pre-Pirinéu oscense, ta'l Saltu de Roldán, dos peñes que según la lleenda Roldán tuvo que saltar pa escapar de los sos persiguidores nel so regresu a Francia, morriendo'l caballu por tamaña xesta y teniendo que siguir a cuerpu, hasta llegar a Ordesa.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Cantar de xesta
- Materia de Bretaña
- Paladín
- Caballería
- Llibros de caballería
- Lleenda del Puig Campana
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ URL de la referencia: https://pantheon.world/profile/person/Roland. Apaez como: Roland. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
- ↑ José Arbués Possat. Guía d'escursiones pel Monte de Fuencalderas, editáu pola Asociación de Vecinos Llisu» en collaboración cola Diputación Provincial de Zaragoza y el Conceyu de Fuencalderas, 2002.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Roldán.
