Бубнач

Майк Партной (Рыё-дэ-Жанэйра, Бразылія; 2008 г.)

Бубнач — музыкант, які грае на барабанах, якія ўключаюць ў сябе набор ўдарных інструмэнтаў (барабанную ўстаноўку, у тым ліку талеркі) і аксэсуараў на аснове апаратных сродкаў, улучна з асартымэнтам пэдаляў і мэханізмаў падтрымкі, паходных ўдарных або любы музычны інструмэнт, па якім удараюць у кантэксьце шырокага асартымэнту музычных жанраў. Тэрмін тычыцца і пэркусіяністаў, якія выконваюць рытмы на ўдарных музычных інструмэнтах.

Большасьць сучасных заходніх ансамбляў у жанры рок, поп, джаз, R & B уключаюць у сябе бубнача для хронамэтражу. Большасьць бубначоў гэтага канкрэтнага прызначэньня працы ў кантэксьце павелічэньня кантынгенту (ака рытм сэкцыі) могуць уключаць у сябе клявіятуру (ударны інструмэнт) або гітару, дапаможную пэркусію (часта, не заходняга паходжаньня) і бас (кантрабас або электрычны). Ансамблі могуць таксама ўключаць вібрафон, марымб або ксыляфон. Рытм-сэкцыя, у якасьці мэтрономнай асновы іншых мэлядычных інструмэнтаў, у тым ліку галасоў, можа прадставіць гарманічную частку матэрыялу.

Выкананьне музыкі ажыцьцяўляецца на некалькіх ўдарных інструмэнтах, вядомых пад назовам барабанная ўстаноўка, што ўлучае з барабан з пэдальлю, том-том, падлогавы том-том, малы барабан, хай-хэт, ездавыя талеркі і талеркі.

У папулярнай музыцы, асноўнай функцыяй бубнача ёсьць «захаваньне часу» або забесьпячэньне ўстойлівага тэмпу і рытмічный асновы. У іншых музычных стылях (джаз, клясычная і электронная музыка), функцыя бубнача часта ссоўваецца ад «эканоміі» часу саліста, у выніку чаго асноўная мэлёдыя становіцца рытмічным разьвіцьцём, што ўтвараецца бубначом або пэркусіяністам.

Для хронамэтражу або сола бубнач таксама можа скарыстаць талеркі (чайна, сізл, райд, сплэш, хай хэты), малы том-том, дапаможную пэркусію (званочкі, барабаны, лацінскія званочкі, храм блёкі). Таксама ёсьць адна-, двух- і 3-мясцовыя бас-пэдалі для бас-барабана.