Каніфас
| Каніфас | |
|---|---|
 | |
| Матэрыял | бавоўна[1], шоўк[1], воўна[1] і Л. звычайны[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Каніфас (ад нідэрл.: kanefas — канва) — добрая парусіна, састарэлая назва ільняной, трывалай, рэльефнай паласатай тканіны[2]. У Расійскай імперыі ўпершыню такая назва сустракаецца ў Статуце марскім у рэдакцыі 1724 года[3]. («Кніга Статут марскі пра ўсё, што тычыцца да добрага кіравання, у бытнасць флоту на моры…»).
З каніфасу шылі мужчынскае і жаночае адзенне, часам выкарыстоўвалі як бялізнавую тканіну. Адрознівалі разнавіднасці каніфасу базін, базін-раяль і інш. Будучы трывалым, каніфас карыстаўся поспехам у гарадской беднаты. Вырабы з каніфасу называліся каніфаснымі або каніфасавымі. Біёграф А. В. Суворава Аляксандр Петрушэўскі, апісваючы побыт генералісімуса ў ссылцы, адзначае:
|
Насіў ён звычайна каніфасны камзольчык, адна нага ў боце, другая (параненая) у туфлі; па нядзелях і іншых святах апранаў егерскую куртку і каску; у высокаўрачыстыя дні куртку замяняў фельдмаршальскім мундзірам без шыцця, але з ордэнамі.[4] | 
|
У першым абзацы першай главы паэмы М. В. Гогаля «Мёртвыя душы» брычцы Чычыкава сустракаецца
|
|
малады чалавек у белых каніфасавых панталонах, вельмі вузкіх і кароткіх[5] |
|
Іншыя значэнні
[правіць | правіць зыходнік]Паводле «Такі да вялікаму паўтлумачальнаму слоўніку адэскай мовы» пісьменніка Валерыя Смірнова, які прадстаўляе збор адэскіх ідыяматычных выразаў, фраза «раз і на каніфас» азначае хуткае дасягненне якога-небудзь выніку. Гэты выраз адносіцца да блоку-каніфасу, у які закладваюцца хутка парусныя снасці[6].
У гэтым значэнні каніфас згадваецца ў песні «Дзвігун» Юлія Кіма:
«Шторм, мабыць, пракінуць хоча / Нас праз каніфас. / Што ж, толькі хай не пакурочыць / Камбуз або кампас[7]»
Зноскі
- ↑ а б в Tortora P. G., Merkel R. S. Fairchild's Dictionary of Textiles — Fairchild Fashion Media, 1996. — P. 173, 174.
- ↑ Словарь Даля. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2012.
- ↑ Этимологический словарь Макса Фасмера. Т.2 ст. 180. Архівавана з першакрыніцы 24 кастрычніка 2010.
- ↑ Петрушевский А. Ф. «Генералиссимус князь Суворов» Архівавана 20 верасня 2010.
- ↑ Мёртвые души: поэма - М. Худож. лит., 1985. - 368 с. - С.3
- ↑ Смирнов Валерий Павлович. БОЛЬШОЙ полуТОЛКОВЫЙ СЛОВАРЬ ОДЕССКОГО ЯЗЫКА. — Одесса: «Друк», 2002. — 488 с.
- ↑ Юлий Ким — Двигун (руск.). Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2021.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Андреева Р. П. Канифас // Энциклопедия моды. — СПб.: Издательство «Литера», 1997. — С. 186. — ISBN 5-86617-030-2.
- Кирсанова Р. М. Канифас // Розовая ксандрейка и драдедамовый платок: Костюм — вещь и образ в русской литературе XIX в. / под ред. Э. Б. Кузьминой. — М.: Книга, 1989. — С. 100. — 286 с. — 55 000 экз. — ISBN 5-212-00130-7.
- Кирсанова Р. М. Канифас // Розовая ксандрейка и драдедамовый платок: Костюм — вещь и образ в русской литературе XIX в. / под ред. Э. Б. Кузьминой. — М.: Книга, 1989. — С. 234. — 286 с. — 55 000 экз. — ISBN 5-212-00130-7.
- Канифас // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1957. — Т. III. — Стб. 243—244.
 | |
|---|---|
| Тканы |
|
| Тканы дэкаратыўны | |
| Тканы варсаваны | |
| Нятканы | |
| Трыкатаж | |
| Карункі | |
| Тэхнічны | |
| Гандлёвыя маркі™ | |
| Арнаменты | |
| Матэрыялы | |
| Аздабленне | |
Слоўнікі і энцыклапедыі |
|---|