Строма

Стро́ма (ад грэч. στρῶμα — падсцілка) — аснова органаў жывёл, якая складаецца з неаформленай злучальнай тканкі.

У строме знаходзяцца валакністыя структуры, што абумоўліваюць яе апорнае значэнне, размяшчаюцца спецыфічныя элементы органаў, праходзяць крывяносныя і лімфатычныя сасуды.

Таксама стромай называюць бялковую аснову эрытрацытаў і пластыд, спляценне гіфаў, на якім размешчаны пладовыя целы або канідыяносцы ў сумчатых і недасканалых грыбоў. У водарасцей і вышэйшых раслін бясколерная бялковая аснова пластыд, у якую пагружана строга спарадкаваная сістэма мембран — носьбітаў пігментаў.

Літаратура

• Леанцюк А. С. Стро́ма // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 205. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Строма // Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров. — 2-е изд., испр. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — 863 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)
• Б. Алешин. Строма // Большая медицинская энциклопедия : [в 30 т. ] (руск.) / гл. ред. акад. Б. В. Петровский; [Акад. мед. наук СССР]. — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1985. — Т. 24: Сосудистый шов — Тениоз. — 544 с. — 150 800 экз.
• Студеникина, Т. М. Основы гистологии, цитологии, эмбриологии: учеб.-метод. пособие / Т. М. Студеникина, Н. А. Жарикова, В. В. Китель. — Мн.: БГМУ, 2014. — 152 с. — 250 экз. — ISBN 978-985-567-079-8. Архівавана 3 сакавіка 2022. (руск.)
• Перевозникова Т. В. Морфология и функционирование паренхиматозных органов (межпредметные связи). Учебно-методическое пособие для студентов биологического факультета / Т. В. Перевозникова. — Саратов: СГУ имени Н. Г. Чернышевского, 2018. — 104 с. (Электронный ресурс) (руск.)
• Строма // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)