Віталь Віктаравіч Гайдучык

Віталь Гайдучык
Поўнае імя	Віталь Віктаравіч Гайдучык
Нарадзіўся	12 ліпеня 1989(1989-07-12) (35 гадоў) Брэст, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рост	182 см
Вага	78 кг
Пазіцыя	абаронца
Клубная кар’ера
2007—2012 Брэст 133 (0) 2013—2017 БАТЭ (Барысаў) 57 (1) 2017 →  Астэрас (Трыпалі) 5 (0) 2018 Судува (Марыямпале) 22 (0) 2019 Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 16 (1) 2020 Рух (Брэст) 21 (0) 2021 Дынама (Брэст) 14 (0)
Нацыянальная зборная
2008—2011 Беларусь (да 21) 5 (0) 2011—2012 Беларусь (алімпійская) 4 (0)
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды

Віталь Гайдучык (нар. 12 ліпеня 1989, Брэст) — беларускі футбаліст, абаронца.

Клубная кар’ера

Выхаванец брэсцкага футбола, з 2007 года выступаў за брэсцкае «Дынама», дзе стаў адным з асноўных абаронцаў. У лютым 2012 года быў абраны капітанам каманды.

У верасні 2012 года падпісаў кантракт з барысаўскім БАТЭ, за які пачаў выступаць з сезона 2013. Дэбютаваў у адказным матчы 1/16 фінала Лігі Еўропы супраць турэцкага «Фенербахчэ» 21 лютага 2013 года. У далейшым замацаваўся ў цэнтры абароны барысаўчан. У сезоне 2014, аднак, пазбавіўся месца ў аснове і з’яўляўся на полі звычайна ў выпадку траўмы асноўных ігракоў (Ягора Філіпенкі і Дзяніса Палякова).

У сезоне 2015 ужо трывала асеў на лаўцы. Толькі ў кастрычніку, з-за траўм іншых абаронцаў, стаў з’яўляцца ў стартавым складзе, у тым ліку ў двух матчах групавога этапу Лігі чэмпіёнаў супраць «Барселоны». У студзені 2016 года падоўжыў кантракт з барысаўчанамі. Пачатак сезона правёў на лаўцы, толькі ўвосень, у сувязі з траўмамі Каспарса Дубры і Нямані Мілунавіча, выхадзіў у стартавым складзе.

У студзені 2017 года быў аддадзены ў паўгадавую арэнду грэчаскаму «Астэрасу». За паўгады згуляў за «Астэрас» у пяці матчах чэмпіянату і трох матчах Кубка Грэцыі. У маі 2017 года, па заканчэнні чэмпіянату Грэцыі, вярнуўся з арэнды ў БАТЭ. Спачатку ў асноўным заставаўся на лаўцы запасных БАТЭ, а са жніўня стаў гуляць у стартавым складзе.

У студзені 2018 года па заканчэнні кантракта пакінуў барысаўскі клуб. Некаторы час трэніраваўся з брэсцкім «Рухам», а ў лютым адправіўся на прагляд у казахстанскі клуб «Актабэ», які скончыўся беспаспяхова. У выніку падпісаў кантракт з чэмпіёнам Літвы — марыямпальскай «Судувай». Стаў адным з асноўных ігракоў каманды, дапамог ёй другі раз запар атрымаць чэмпіёнскі тытул. Па заканчэнні сезона 2018 пакінуў каманду.

У студзені 2019 года вярнуўся ў Беларусь, падпісаўшы кантракт з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ». Пачынаў сезон трывалым іграком стартавага складу, аднак у жніўні страціў месца ў аснове, стаў гуляць за дубль, толькі ў лістападзе зноў стаў з’яўляцца ў асноўнай камандзе. У студзені 2020 года пакінуў жодзінскі клуб.

У лютым 2020 года перайшоў у брэсцкі «Рух». Пачынаў сезон 2020 у стартавым складзе каманды, з жніўня стаў радзей з’яўляцца на полі. У студзені 2021 года па пагадненні бакоў разарваў кантракт з «Рухам».

У студзені 2021 года стаў трэніравацца з брэсцкім «Дынама», з якім у лютым падпісаў пагадненне. Быў трывалым іграком стартавага складу каманды. У ліпені 2021 года пакінуў клуб. Некаторы час заставаўся ў Брэсце, а пасля, завяршыўшы кар’еру, пераехаў у Варшаву.

Міжнародная кар’ера

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі, з ёй выйграў бронзавы медаль чэмпіяната Еўропы 2011 у Даніі (выхадзіў на замену ў адным матчы). Гуляў за алімпійскую зборную Беларусі, на Алімпіядзе ў Лондане з’яўляўся рэзервовым іграком.

Дасягненні

• 01 Чэмпіён Беларусі (5): 2013, 2014, 2015, 2016, 2017
• Уладальнік Кубка Беларусі: 2015
• Уладальнік Суперкубка Беларусі (3): 2013, 2014, 2016
• 01 Чэмпіён Літвы: 2018
• 03 Бронзавы прызёр моладзевага чэмпіянату Еўропы: 2011 (Данія)

Грамадзянская пазіцыя

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі.