Aosta
Aosta
Aoûta | |
|---|---|
Grad | |
| Città di Aosta Ville d'Aoste | |
 Panorama Aoste | |
 Grb | |
  Aosta | |
| Koordinate: 45°44′N 7°19′E / 45.733°N 7.317°E | |
| Država | Italija |
| Regija | Valle d'Aosta |
| Vlada | |
| • Gradonačelnik | Fulvio Centoz (PD) |
| Površina | |
| • Ukupno | 21,37 km2 |
| Nadmorska visina | 583 m |
| Stanovništvo (30. novembar 2013) | |
| • Ukupno | 34.800 |
| • Gustoća | 1.628,45 /km2 |
| Vremenska zona | CET (UTC+1) |
| • Ljeti (DST) | CEST (UTC+2) |
| Poštanski broj | 11100 |
| Pozivni broj | 0165 |
| Veb-sajt | www |
Aosta (francuski: Aoste) grad je na sjeveru Italije, u Alpama. Glavni je grad regije Valle d'Aosta (Dolina Aoste) s 34.800 stanovnika, koji žive na površini 21 km2. U blizini grada i granice prema Švicarskoj i Francuskoj najviši su planinski vrhovi Evrope Mont Blanc, Monte Rosa i Matterhorn.
Historija
[uredi | uredi izvor]
Aosta je naseljena u protohistorijskom periodu i kasnije je postala centar Salasa, od kojih su mnogi ubijeni ili prodani u roblje od Rimljana 25. p. n. e.[1] Kampanju je vodio Terencije Varo, koji je potom osnovao koloniju Augusta Praetoria Salassorum, u kojoj se smjestilo 3.000 vojnih veterana. Nakon 11. godine Aosta je postala glavni grad provincije Peninske Alpe. Činjenica da je smještena na sutoku dvije rijeke, na kraju prolazâ Veliki i Mali Sv. Bernhard, dala joj je znatnu vojnu važnost, pa joj je izgled podsjećao na rimski vojni logor.
Nakon pada Zapadnog Rimskog Carstva grad su naizmjenično osvajali Burgundi, Ostrogoti i Bizantijci. Langobarde, koji su ga pripojili svom italijanskom kraljevstvu, izbacilo je Franačko Carstvo pod vlašću Pipina Malog. Za vrijeme vladavine njegovog sina Karla Velikog Aosta je stekla važnost kao stanica na Via Francigeni, putu koji je vodio od Aachena do Italije. Nakon 888. bila je dio obnovljene Kraljevine Italije pod vlašću Arduina Ivrejskog i Berengara Furlanskog.
U 10. stoljeću Aosta je postala dio Kraljevine Burgundije. Nakon njenog pada 1032. postala je dio zemalja savojskog grofa Humberta Bjelorukog.[2]
Privilegija održavanja skupštine staleža dodijeljena je stanovnicima 1189. Iz tog tijela imenovano je izvršno vijeće 1536. i nastavilo postojati do 1802. Nakon što je na Bečkom kongresu ponovo uspostavljena vladavina Savoje, vijeće je rekonstituirano, a formalno ga je priznao kralj Sardinije Karlo Albert povodom rođenja njegovog unuka, princa Amadeja, koji je dobio titulu vojvode od Aoste.[2]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ John Lemprière, Lorenzo DaPonte i John David Ogilby (1839), Bibliotheca Classica: Or, A Dictionary of All the Principal Names and Terms (deseto američko izdanje), W. E. Dean, New York City. Salassi, str. 281.
- ^ a b
Jedna ili više prethodnih rečenica sadrži tekst publikacije koja je sada u javnom vlasništvu: Chisholm, Hugh, ured. (1911). "Aosta". Encyclopædia Britannica. 2 (11. izd.). Cambridge University Press. str. 158.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
- Službeni sajt
- Virtualni muzej Aoste Arhivirano 7. 2. 2012. na Wayback Machine
- Fotografije Aoste Arhivirano 17. 11. 2021. na Wayback Machine