Idi na sadržaj

Lipaza

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Prikaz pankreasne lipaze (PLRP2) morkog praseta. PDB 1GPL.

Lipaze su enzimi koji kataliziraju hidrolizu masti (lipida), a svrstane su u potklasu esteraza.[1][2][3]

Lipaze imaju esencijalne uloge u varenju, transportu i preradi hranidbennih lipida (triglicerida, masti i ulja) u većini, ako ne i u svim, živim organizmima. Geni koji kodiraju sintezu lipaze su prisutni čak i u pojedinim virusima.[4]

Struktura i mehanizam katalize

[uredi | uredi izvor]

U prirodi postoji raznovrstan niz genetički jedinstvenih lipaza. Obuhvataju nekoliko tipova savijanja proteina i katalitskih mehanizama. Većina ih ima strukturu alfa/beta hidrolaznog savijanja[5] i koristi hidrolazni mehanizam sličan mehanizmu himotripsina, u kojem učestvuje serinski nukleofil, kiselinskiostatak (obično asparaginska kiselina), i histidin.

Funkcija

[uredi | uredi izvor]

Većina lipaza deluje na specifična mjesta na glicerolnoj osnovi lipidnog supstrata (A1, A2 ili A3), u tankom crijevu. Primjerice, lipaza ljudska pankreasna (HPL),koja je glavni enzim za razlaganje prehrambenih masti u ljudskom probavnom sistemu, konvertira trigliceridne supstrate ulja u monogliceride i masne kiseline.

U prirodi postoji i nekoliko drugih tipova, kao što su fosfolipaza[6] i sfingomijelinaza. Međutim, one se obično posmatraju odvojeno od "konvencijskih" lipaza.

Neke lipaze luče i patogeni organizmi, tokom infekcije. Candida albicans ima posebno veliki broj različitih lipaza, širokog spektra lipidnog djejstva. To doprinosi njenoj otpornosti i virulenciji u ljudskom tkivu.[7]

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Hall J. E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN 0-7216-0240-1.
  2. ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.
  3. ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.
  4. ^ Afonso C. et al. (1999): The genome of Melanoplus sanguinipes entomopoxvirus. J. Virol., 73 (1): 533–552.
  5. ^ Schrag J., Cygler M. (1997): Lipases and alpha/beta hydrolase fold. Methods Enzymol., 284: 85–107, Series: Methods in enzymology, ISBN 9780121821852.
  6. ^ Diaz B. L., J. P. Arm J. P. 2003): Phospholipase A(2). Prostaglandins Leukot. Essent. Fatty Acids, 2-3: 87–97.
  7. ^ Hube B. et al. (2000): Secreted lipases of Candida albicans: cloning, characterisation and expression analysis of a new gene family with at least ten members. Arch. Microbiol., 174 (5): 362–374.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy