Αχμέντ Μοχάμεντ αλ-Μακάρι
Αμπού-λ-Αμπάς Αχμάντ ιμπν Μοχάμεντ αλ-Μακάρι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | περ. 1578 Τλεμσέν[1] |
Θάνατος | 1632 Κάιρο, Αίγυπτος |
Χώρα πολιτογράφησης | Εγιαλέτι του Αλγερίου |
Θρησκεία | Ισλάμ |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αραβικά[2] |
Σπουδές | University of al-Qarawiyyin |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιστορικός, συγγραφέας, κοινωνιολόγος |
Αξιοσημείωτο έργο | Η πνοή του αρώματος από τον κλάδο της Πράσινης Ανδαλουσίας και υπομνήματα του Βεζύρη της Λισάν ουντ-Ντιν ιμπν ουλ-Χατίμπ |
Ο Αμπού-λ-Αμπάς Αχμάντ ιμπν Μοχάμεντ αλ-Μακάρι (Abu-l-'Abbas Ahmad ibn Mohammed al-Maqqari ή Al-Makkari) (περ. 1578–1632) ήταν Αλγερινός λόγιος ο οποίος γεννήθηκε στο Τλεμσέν από επιφανή οικογένεια διανοούμενων που έλκυε την καταγωγή της από το χωριό Μακάρα, κοντά στη Μ'σίλα.[3]
Μετά από την πρώτη εκπαίδευση που έλαβε στο Τλεμσέν, ο αλ-Μακάρι μετακόμισε στο Φεζ του Μαρόκου και έπειτα στο Μαρακές, και στο ανάκτορο του Αχμάντ αλ-Μανσούρ, στον οποίον αφιέρωσε το έργο του Rawdat al-As (Ο κήπος της Μυρτιάς) σχετικά με τους ουλεμάδες του Μαρακές και του Φεζ. Μετά τον θάνατο του αλ-Μανσούρ το 1603, ο αλ-Μακάρι εγκαταστάθηκε στο Φεζ, όπου διορίστηκε μουφτής και ιμάμης του τεμένους Καραουιγίν από τον διάδοχο του αλ-Μανσούρ, Ζιντάν Αμπού Μαάλι. Το 1617, μετακόμισε στην Ανατολή, ενδεχομένως λόγω φιλονικίας με τον τοπικό διοικητή, και εγκαταστάθηκε στο Κάιρο, όπου συνέθεσε το πιο γνωστό του έργο, το Nafh al-Tib.[3]
Το 1620 επισκέφθηκε την Ιερουσαλήμ και τη Δαμασκό, και κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι ετών πραγματοποίησε προσκυνήματα πέντε φορές. Το 1628 επέστρεψε και πάλι στη Δαμασκό, πραγματοποίησε διαλέξεις για τη συλλογή Παραδόσεων του Μπουκάρι, μίλησε αρκετά για τις δόξες της Ισλαμικής Ιβηρίας, και έλαβε την παρόρμηση να γράψει το έργο του πάνω στο θέμα αυτό αργότερα. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στο Κάιρο, όπου πέρασε έναν χρόνο γράφοντας την ιστορία του. Προετοιμαζόταν για την οριστική του μετακόμιση στη Δαμασκό όταν απεβίωσε το 1632.[4]
Το σημαντικότερο έργο του, Η πνοή του αρώματος από τον κλάδο της Πράσινης Ανδαλουσίας και υπομνήματα του Βεζύρη της Λισάν ουντ-Ντιν ιμπν ουλ-Χατίμπ, αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο αποτελεί απάνθισμα από πολλούς συγγραφείς με περιγραφές και ιστορικά στοιχεία της Ισλαμικής Ιβηρίας. Εκδόθηκε από τους Γουίλλιαμ Ράιτ, Κρίστοφ Κρελ, Ράινχαρτ Ντόζι και Γκυστάβ Ντουγκά ως Analectes sur l'histoire et la littérature des Arabes d'Espagne (Ανάλεκτα της ιστορίας και της λογοτεχνίας των Αράβων της Ισπανίας, 1855–1861),[5] και σε συνοπτική μετάφραση στα Αγγλικά από τον Πασκουάλ ντε Γκαγιάνγκος (1840–1843). Το δεύτερο μέρος είναι βιογραφία του Ιμπν αλ-Χατίμπ. Ολόκληρο το έργο εκδόθηκε στο Μπουλάκ (1863), το Κάιρο (1885) και τη Βηρυτό (1968).[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15001876j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 Josef W. Meri (2005). Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia. New York & London: Taylor & Francis. σελ. 478. ISBN 978-1-135-45603-0.
- ↑ 4,0 4,1 κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Maqqarī» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 664-665 https://archive.org/stream/encyclopaediabri17chisrich#page/664/mode/2up Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον
- ↑ Maqqarī, Aḥmad ibn Muḥammad (1855). «Introduction». Στο: Wright, William. Analectes sur l'histoire et la littérature des Arabes d'Espagne (στα Γαλλικά). 1. Leyden: E. J. Brill. σελ. 5.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Al-Maqqari. «Breath Of Perfumes». Στο: Charles F. Horne. Sacred Books and Early Literature of the East: Medieval Arabic, Moorish, and Turkish. ISBN 0-7661-0001-4.
- Ahmed Mohammed Al-Makkari (2002). The History of the Mohammedan Dynasties in Spain. Royal Asiatic Society Books.
- (Ισπανικά) Βιογραφία