Μάχη του Ντιέν Μπιέν Φου
| Μάχη του Ντιέν Μπιέν Φου | |||
|---|---|---|---|
| Α' Πόλεμος της Ινδοκίνας | |||
 Τα στρατεύματα των Βιέτ Μινχ τοποθετούν τη σημαία τους πάνω από το κατεχόμενο γαλλικό αρχηγείο στο Ντιέν Μπιέν Φου (Καρέ από τον Σοβιετικό κινηματογραφιστή Ρομάν Κάρμεν). | |||
| Χρονολογία | 13 Μαρτίου – 7 Μαΐου 1954 | ||
| Τόπος | Ντιέν Μπιέν Φου 21°23′13″N 103°0′56″E / 21.38694°N 103.01556°EΣυντεταγμένες: 21°23′13″N 103°0′56″E / 21.38694°N 103.01556°E | ||
| Έκβαση | Νίκη των Βιετ Μινχ [1][2] | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
Η Μάχη του Ντιέν Μπιέν Φου (γαλλικά: Bataille de Diên Biên Phu και Βιετναμέζικα: Chiến dịch Điện Biên Phủ) διεξήχθη από τις 13 Μαρτίου ως τις 7 Μαΐου του 1954, στο ομώνυμο χωριό του Βιετνάμ. Η μάχη έγινε κατά την διάρκεια του Α' πολέμου της Ινδοκίνας και έλαβαν μέρος μεγάλες δυνάμεις των Βιετμίνχ (Βιετναμέζων ανταρτών) και επίλεκτων Γαλλικών Δυνάμεων της Λεγεώνας των Ξένων και Γάλλων Αλεξιπτωτιστών. Έληξε με ήττα των Γάλλων και σηματοδότησε το τέλος της Γαλλικής αποικιοκρατίας στην Ινδοκίνα και την απαρχή του πολέμου του Βιετνάμ, μεταξύ των Η.Π.Α. και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ που δημιουργήθηκε με τον διαχωρισμό του κράτους του Βιετνάμ, μετά την Συνδιάσκεψη της Γενεύης.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στρατιωτική κατάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέχρι το 1953, ο Πρώτος Πόλεμος της Ινδοκίνας δεν πήγαινε καλά για τη Γαλλία. Μια διαδοχή από διοικητές – Φιλίπ Λεκλέρ ντε Ωτκλόκ, Ζαν Ετιέν Βαλί, Ροζέ Μπλαζό, Μαρσέλ Καρπεντιέ, Ζαν ντε Λατρ ντε Τασινύ και Ραούλ Σαλάν – είχε αποδειχθεί ανίκανη να καταστείλει την εξέγερση των Βιετ Μινχ που πολεμούσαν για την ανεξαρτησία τους. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας τους 1952–1953, οι Βιετ Μινχ είχαν κατακτήσει τεράστιες εκτάσεις του Λάος, δυτικά του Βιετνάμ, προχωρώντας μέχρι το Λουάνγκ Πραμπάνγκ και την Πεδιάδα των Βάζων. Οι Γάλλοι δεν μπόρεσαν να επιβραδύνουν την προέλαση των Βιετ Μινχ, οι οποίοι υποχώρησαν μόνο αφού ξεπέρασαν τις πάντα αδύναμες γραμμές εφοδιασμού τους. Το 1953, οι Γάλλοι είχαν αρχίσει να ενισχύουν την άμυνά τους στην περιοχή του δέλτα του Ανόι για να προετοιμαστούν για μια σειρά από επιθέσεις εναντίον των περιοχών του Βιετ Μινχ στο βορειοδυτικό Βιετνάμ. Έστησαν οχυρωμένες πόλεις και φυλάκια στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του Λάι Τσάου κοντά στα κινεζικά σύνορα στα βόρεια, [3] του Να Σαν στα δυτικά του Ανόι, [4] και της Πεδιάδας των Τζαρς στο βόρειο Λάος. [5]
Τον Μάιο του 1953, ο Γάλλος πρωθυπουργός Ρενέ Μάγιερ διόρισε τον Ανρί Ναβάρ, έναν αξιόπιστο συνάδελφο, να αναλάβει τη διοίκηση των δυνάμεων της Γαλλικής Ένωσης στην Ινδοκίνα. Ο Μάγιερ είχε δώσει στον Ναβάρ μια ενιαία εντολή — να δημιουργηθούν στρατιωτικές συνθήκες που θα οδηγούσαν σε μια «τιμητική πολιτική λύση». [6] Σύμφωνα με τον στρατιωτικό μελετητή Φίλιπ Ντέιβιντσον:
"Κατά την άφιξη του, ο Ναβάρ σοκαρίστηκε με αυτό που βρήκε. Δεν υπήρχε κανένα μακροπρόθεσμο σχέδιο από την αποχώρηση του ντε Λατρέ. Όλα έγιναν σε καθημερινή, αντιδραστική βάση. Οι πολεμικές επιχειρήσεις αναλαμβάνονταν μόνο ως απάντηση σε κινήσεις ή απειλές του εχθρού. Δεν υπήρχε ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανάπτυξη της οργάνωσης και τη δημιουργία του εξοπλισμού του εκστρατευτικού σώματος. Τέλος, ο Ναβάρ, ο διανοούμενος, ο ψυχρός και επαγγελματίας στρατιώτης, συγκλονίστηκε από τη στάση «εκτός σχολής» του Σαλάν και των ανώτερων διοικητών και αξιωματικών του επιτελείου. Πήγαιναν στα σπίτια τους, όχι ως νικητές ή ήρωες, αλλά μετά, ούτε ως ξεκάθαροι ηττημένοι. Για αυτούς το σημαντικό ήταν ότι έβγαιναν από την Ινδοκίνα με τη φήμη τους ξεφτισμένη, αλλά άθικτη. Γλίτωσαν ελάχιστη σκέψη ή ανησυχία για τα προβλήματα των διαδόχων τους". [6]
Το Να Σαν και η έννοια του σκαντζόχοιρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ναβάρ άρχισε να ψάχνει για έναν τρόπο να σταματήσει την απειλή των Βιετ Μινχ για το Λάος. Ο συνταγματάρχης Λουί Μπερτίιλ, διοικητής της Mobile Group 7 και κύριος σχεδιαστής του Ναβάρ, [7] διατύπωσε την έννοια του « σκαντζόχοιρου ». Ο γαλλικός στρατός θα δημιουργήσει μια οχυρωμένη αεροκεφαλή μεταφέροντας στρατιώτες σε θέσεις δίπλα σε βασικές γραμμές ανεφοδιασμού των Βιετ Μινχ προς το Λάος. [8] Θα σταματούαν τους στρατιώτες των Βιετ Μινχ που πολεμούσαν στο Λάος και θα τους ανάγκαζαν να αποσυρθούν. «Ήταν μια προσπάθεια αναχαίτισης των μετόπισθεν περιοχών του εχθρού, για να σταματήσει η ροή εφοδίων και ενισχύσεων, να εγκατασταθεί μια αναδρομή στα μετόπισθεν του εχθρού και να διαταραχθούν οι γραμμές του». [9]
Η ιδέα του σκαντζόχοιρου βασίστηκε στις γαλλικές εμπειρίες στη μάχη του Να Σαν . Στα τέλη Νοεμβρίου και αρχές Δεκεμβρίου 1952, ο Γκιάπ είχε επιτεθεί στο γαλλικό φυλάκιο στο Να Σαν, το οποίο ήταν ουσιαστικά μια «αεροπορική βάση», ένα οχυρωμένο στρατόπεδο που προμηθεύονταν μόνο αεροπορικώς. [10] Οι Γάλλοι είχαν νικήσει επανειλημμένα τις δυνάμεις του Γκιάπ, προκαλώντας τους πολύ βαριές απώλειες. [11] Οι Γάλλοι ήλπιζαν ότι με την επανάληψη της στρατηγικής σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, θα μπορούσαν να παρασύρουν τον Γκιάπ να ρίξει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών του σε μια μαζική επίθεση. Αυτό θα επέτρεπε στο γαλλικό πυροβολικό, τα τεθωρακισμένα και την αεροπορική υποστήριξη να αποδεκατίσουν τις εκτεθειμένες δυνάμεις των Βιετ Μινχ. [12] Η επιτυχία στο Να Σαν έπεισε τον Ναβάρ για τη βιωσιμότητα της ιδέας της οχυρωμένης αεροκεφαλής. [13]
Οι Γάλλοι αξιωματικοί του επιτελείου απέτυχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά αρκετές κρίσιμες διαφορές μεταξύ του Ντιέν Μπιέν Φου και του Να Σαν: Πρώτον, στο Να Σαν, οι Γάλλοι διοικούσαν το μεγαλύτερο μέρος του ψηλού εδάφους με συντριπτική υποστήριξη πυροβολικού. [14] Στο Ντιέν Μπιέν Φου, ωστόσο, οι Βιετ Μινχ έλεγχαν μεγάλο μέρος του ψηλού εδάφους γύρω από την κοιλάδα, το πυροβολικό τους ξεπέρασε κατά πολύ τις γαλλικές προσδοκίες και υπερτερούσε των γαλλικών στρατευμάτων σε αναλογία τέσσερα προς ένα. [15] Ο Γκιάπ συνέκρινε το Ντιέν Μπιέν Φου με ένα «κύπελλο ρυζιού», όπου τα στρατεύματά του κατέλαβαν την άκρη και οι Γάλλοι τον πυθμένα. [16] Δεύτερον, ο Γκιάπ έκανε ένα λάθος στο Να Σαν δεσμεύοντας τις δυνάμεις του σε απερίσκεπτες μετωπικές επιθέσεις προτού προετοιμαστεί πλήρως. [16] Έμαθε το μάθημά του: στο Ντιέν Μπιέν Φου , ο Γκιάπ πέρασε μήνες σχολαστικά αποθηκεύοντας πυρομαχικά και χρησιμοποίησε βαρύ πυροβολικό και αντιαεροπορικά όπλα πριν κάνει την κίνησή του. Ομάδες εθελοντών των Βιετ Μινχ στάλθηκαν στο γαλλικό στρατόπεδο για να δουν τη διάθεση του γαλλικού πυροβολικού. Τα πυροβόλα τοποθετήθηκαν μέσα σε καλά κατασκευασμένα και καμουφλαρισμένα καζεμίδια . Ως αποτέλεσμα, όταν τελικά άρχισε η μάχη, οι Βιετ Μινχ ήξεραν ακριβώς πού ήταν τα γαλλικά πυροβολικά, ενώ οι Γάλλοι δεν ήξεραν καν πόσα όπλα είχε ο Γκιάπ. [12] Τρίτον, οι εναέριες γραμμές ανεφοδιασμού στο Να Σαν δεν διακόπηκαν ποτέ, παρά τα αντιαεροπορικά πυρά των Βιετ Μινχ. Στο Ντιέν Μπιέν Φου, ο Γκιάπ συγκέντρωσε αντιαεροπορικές μπαταρίες που έκλεισαν γρήγορα τον διάδρομο και κατέστησαν εξαιρετικά δύσκολο και δαπανηρό για τους Γάλλους να φέρουν ενισχύσεις. [12]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Boylan & Olivier 2018, σελ. 286.
- ↑ Riley 2014, σελίδες 194–95.
- ↑ Fall 1967, σελ. 23.
- ↑ Fall 1967, σελ. 9.
- ↑ Fall 1967, σελ. 48.
- ↑ 6,0 6,1 Davidson 1988
- ↑ Fall 1967, σελ. 44.
- ↑ Davidson 1988, σελ. 173.
- ↑ Kennedy, Bruce. «1954 battle changed Vietnam's history». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ Fall 1967, σελ. 24.
- ↑ Windrow 2004, σελ. 125.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Windrow 2004.
- ↑ Windrow 2004, σελ. 222.
- ↑ Davidson 1988, σελ. 147.
- ↑ Davidson 1988
- ↑ 16,0 16,1 Windrow 2004, σελ. 258.
Βιβλιογραφικές πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σταυρόπουλος, Δημήτρης· Τερνιώτης, Γιάννης (2007). Ντιέν Μπιέν Φού 1954. Γιάννης Βαρσαμής, Ξενοφών Χαλάτσης. ΑΘΗΝΑ: ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ, ΓΝΩΜΩΝ ΕΚΔΟΤΙΚΗ. ISBN 9789606740138.
- Roy, Jules (2002). The Battle of Dienbienphu. USA: Basic Books. ISBN 0786709588.
- Άρθρο: Η μάχη του Ντιέν Μπιέν Φού, Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ