gjalda

Faroese

Etymology

From Old Norse gjalda, from Proto-Germanic *geldaną, from Proto-Indo-European *gʰeldʰ- (“to pay”). Cognates include English yield, German gelten, Dutch gelden, Swedish gälla, Norwegian gjelde, Icelandic gjalda and Danish gælde.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡ʃalta]

Verb

gjalda (third person singular past indicative galt, third person plural past indicative guldu, supine goldið)

1. to pay

Usage notes

Not to be mixed with galda or gelda which are partially homophonic with this verb.

Conjugation

Conjugation of gjalda (irregular)
infinitive	gjalda
supine	goldið
participle (a26)1	gjaldandi	goldin
	present	past
first singular	gjaldi	galt
second singular	geldur	galt
third singular	geldur	galt
plural	gjalda	guldu
	imperative
singular	gjald!
plural	gjaldið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse gjalda, from Proto-Germanic *geldaną, from Proto-Indo-European *gʰeldʰ- (“to pay”). Cognates include English yield, German gelten, Dutch gelden, Swedish gälla, Norwegian gjelde, Faroese gjalda and Danish gælde.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcalta/

  Rhymes: -alta

Verb

gjalda (strong verb, third-person singular past indicative galt, third-person plural past indicative guldu, supine goldið)

1. to pay

Conjugation

gjalda — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að gjalda
supine (sagnbót)		goldið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gjaldandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég geld	við gjöldum	present (nútíð)	ég gjaldi	við gjöldum
	þú geldur	þið gjaldið		þú gjaldir	þið gjaldið
	hann, hún, það geldur	þeir, þær, þau gjalda		hann, hún, það gjaldi	þeir, þær, þau gjaldi
past (þátíð)	ég galt	við guldum	past (þátíð)	ég gyldi	við gyldum
	þú galst	þið gulduð		þú gyldir	þið gylduð
	hann, hún, það galt	þeir, þær, þau guldu		hann, hún, það gyldi	þeir, þær, þau gyldu
imperative (boðháttur)	gjald (þú)	gjaldið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gjaltu	gjaldiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gjaldast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að gjaldast
supine (sagnbót)		goldist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gjaldandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gelst	við gjöldumst	present (nútíð)	ég gjaldist	við gjöldumst
	þú gelst	þið gjaldist		þú gjaldist	þið gjaldist
	hann, hún, það gelst	þeir, þær, þau gjaldast		hann, hún, það gjaldist	þeir, þær, þau gjaldist
past (þátíð)	ég galst	við guldumst	past (þátíð)	ég gyldist	við gyldumst
	þú galst	þið guldust		þú gyldist	þið gyldust
	hann, hún, það galst	þeir, þær, þau guldust		hann, hún, það gyldist	þeir, þær, þau gyldust
imperative (boðháttur)	gjalst (þú)	gjaldist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gjalstu	gjaldisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

goldinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	goldinn	goldin	goldið		goldnir	goldnar	goldin
accusative (þolfall)	goldinn	goldna	goldið		goldna	goldnar	goldin
dative (þágufall)	goldnum	goldinni	goldnu		goldnum	goldnum	goldnum
genitive (eignarfall)	goldins	goldinnar	goldins		goldinna	goldinna	goldinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	goldni	goldna	goldna		goldnu	goldnu	goldnu
accusative (þolfall)	goldna	goldnu	goldna		goldnu	goldnu	goldnu
dative (þágufall)	goldna	goldnu	goldna		goldnu	goldnu	goldnu
genitive (eignarfall)	goldna	goldnu	goldna		goldnu	goldnu	goldnu

Derived terms

• endurgjalda

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *geldaną, from Proto-Indo-European *gʰeldʰ- (“to pay”).

Verb

gjalda (singular past indicative galt, plural past indicative guldu, past participle goldinn)

1. (ditransitive) to repay, return

   gjalda gjǫf við gjǫf ― to pay back gift for gift

2. (figurative) to give
3. (with genitive) to pay for, suffer on account

Conjugation

Conjugation of gjalda — active (strong class 3)

infinitive	gjalda
present participle	gjaldandi
past participle	goldinn
indicative	present	past
1st-person singular	geld	galt
2nd-person singular	geldr	galzt
3rd-person singular	geldr	galt
1st-person plural	gjǫldum	guldum
2nd-person plural	gjaldið	gulduð
3rd-person plural	gjalda	guldu
subjunctive	present	past
1st-person singular	gjalda	gilda
2nd-person singular	gjaldir	gildir
3rd-person singular	gjaldi	gildi
1st-person plural	gjaldim	gildim
2nd-person plural	gjaldið	gildið
3rd-person plural	gjaldi	gildi
imperative	present
2nd-person singular	gjald
1st-person plural	gjǫldum
2nd-person plural	gjaldið

Conjugation of gjalda — mediopassive (strong class 3)

infinitive	gjaldask
present participle	gjaldandisk
past participle	goldizk
indicative	present	past
1st-person singular	gjǫldumk	guldumk
2nd-person singular	gelzk	galzk
3rd-person singular	gelzk	galzk
1st-person plural	gjǫldumsk	guldumsk
2nd-person plural	gjaldizk	gulduzk
3rd-person plural	gjaldask	guldusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	gjǫldumk	gildumk
2nd-person singular	gjaldisk	gildisk
3rd-person singular	gjaldisk	gildisk
1st-person plural	gjaldimsk	gildimsk
2nd-person plural	gjaldizk	gildizk
3rd-person plural	gjaldisk	gildisk
imperative	present
2nd-person singular	gjalzk
1st-person plural	gjǫldumsk
2nd-person plural	gjaldizk

Related terms

• gildi
• gildr
• gjald (“payment”)

Descendants

• Icelandic: gjalda
• Faroese: gjalda
• Norwegian Nynorsk: gjelda; (dialectal) galda, gjedla, gjelja
• Norwegian Bokmål: gjelde
• Old Swedish: giælda, gialda, giælla, gælla
  • Swedish: gälla, gälda
• Old Danish: gialdæ
  • Danish: gælde

References

• “gjalda”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press