Saltu al enhavo

Romia mitologio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Statuo de Jupitero en la Prado-Muzeo de Madrido.

Romia mitologio estas mitologio de la popolo de la antikva Romo. Ili havis siajn proprajn diojn, sed la romianoj ankaŭ adoptis la grekajn diojn, kaj ŝanĝis iliajn nomojn. Laŭ la poeto Ennius (en la 3-a jarcento a.K.), estis grupo de 12 dioj, (nomita Dii Consentes), en la latina Iuppiter, Iuno, Minerva, Vesta, Ceres, Diana, Venus, Mars, Mercurius, Neptunus, Volcanus, kaj Apollo; – ses dioj kaj ses diinoj. La nombro "dek du" venis de la Etruskoj, ĉar antaŭe ili havis dek du ĉefdiojn. La statuoj de ĉi tiuj dioj staris antaŭe en la Roma Forumo. Sed oni kultis ilin ankaŭ en la tuta vasta imperio.

Jen listo de la Olimpaj dioj de Romio, sekvitaj de siaj grekaj nomoj;

JupiteroZeŭso
JunonaHera
MinervaAtena
VestaHestia
PlutonoHadeso
DianaArtemisa
VenusoAfrodita
MarsoAreso
MerkuroHermeso
NeptunoPozidono
VulkanoHefesto
ApolonoApolono

Aliaj:

Greko-romanaj dimitoj

[redakti | redakti fonton]

Francisko Azorín listigas plej konatajn greko-romajn mitojn.[1] Jen ili kun la mita senco:

Mozaiko de Neptuno (Museo Archeologico Regionale Antonio Salinas, Palermo).
  • Zeŭso.- Jupitro.------------diopatro, ĉielo.
  • Hera.- Junona.-------------diopatro edzino, aero.
  • Posejdo.- Neptuno.--------marestro, akvo.
  • Demetra.- Cerera.---------terpatrino, kamparo.
  • Apolo.- Febo.---------------suno.
  • Artemisa.- Diana.-----------luno.
  • Hefisto.- Vulkano.----------subtera fajro.
  • Atena.- Minerva.------------arto, saĝo, aŭroro.
  • Areso.- Marso.--------------milito.
  • Afrodita.- Venera.-----------belo, volupto.
  • Hermeso.- Merkuro.---------komerco, kuriero.
  • Hestia.- Vesta.--------------hejma fajro.
Saturno manĝas sian filon, 1638-a pentraĵo de Petro Paŭlo Rubens.
  • Kronoso.- Saturno.---------pratempo.
  • Dioniso.- Bakho.------------vino.
  • Hadeso.- Pluto.-------------subterestro.
  • Cibela.- Rea.-----------------dipatrino, tero.
  • Persefona.- Proserpino.----infera diino.
  • Eroso.- Amoro.- Kupido.----voluptamo.
"Amoro venkas ĉion"
(Amor Vincit Omnia, 1602)
Michelangelo Caravaggio.
Orfeo en romia mozaiko.
  • Jano.----------------------------pordofeo, dufaca dio.
  • Semela.- Konsiva.-----------grenkampo.
  • Libeno.- Libero.--------------vinverŝanto.
  • Pano.- Faŭno.- Silvano.----kamparestro, arbarestro.
  • Heba.- Juventa.---------------bela juno.
  • Eoso.- Aŭroro.-----------------matenbrilo.
  • Leta.- Letona.-----------------nokto, forgeso.
  • Erinja.- Furia.-----------------venĝo.
  • Erisa.- Diskordia.-----------malkonkordo.
  • Lamia.- Larva.---------------sangosuĉo.
  • Gea.- Tella.-------------------tero.
  • Urano.- Orfeo.---------------artkanto, ĥorfeo.
  • Priapo.- Mutuno.-------------peniso, virilo.
  • Kero.- Fatumo.---------------fatalo, destino, sorto.
  • Palada.- Duelona.------------milito diino, duelino.
  • Erebo.- Tartaro.---------------subterejo, infero.
  • Mnemosino.-------------------memoro.
  • Flora.---------------------------florfeino.
  • Eolo.----------------------------ventodio, aerfeo.
  • Sileno.------------------------Bakho-kunulo.
  • Irida.---------------------------ĉielarko.
  • Maia.--------------------------patrino de Merkuro.
  • Prometeo.----------------------prametio, fajrarto.
  • Ciklopoj.----------------------eguloj, gigantoj.
  • Titano.------------------------fajro, forteguloj.
  • Kabiroj.-----------------------subterfeoj.
  • Centaŭroj.---------------------ĉevalhomoj.
  • Glaŭko.------------------------marverda brilo.
  • Himeno.------------------------edziĝo.
  • Herkuleso.---------------------heroulo, fortegulo.
  • Nimfoj.------------------------ondinoj, akvofeinoj.
  • Tifono.------------------------mallumo, dezerto.
  • Cerbero.-----------------------infera hundo, gardisto.
  • Harpioj.-----------------------rabobirdoj.
  • Gorgonoj.----------------------terurego.
  • Nemesida.----------------------venĝo.
  • Penatoj.-----------------------hejmo feoj, prauloj.
  • Eskulapo.----------------------kuracestro.

Sakrosankteco

[redakti | redakti fonton]

En la antikvroma religio, sakrosankteco (latine: sacrosanctitas) estis netuŝebleco kun religia puno por kontraŭantoj. Sankta (sanctus/sancta/sanctum) estis tio, kies kontraŭadon oni punis; la puno estis plej ofte (nome en la kazo de sakrosankteco) sakrigo (sacratio): tio signifas ke oni donis la punendulon al la dioj, ofte al la inferaj dioj. Fakte, tio signifas, ke tiu ulo ne plu estis ano de la respubliko (sed havaĵo de la dioj), kaj oni vidis tiun kiel timendan.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝoj 140-141.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy